เบ้งเจียด

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ เมิ่ง (孟)

เบ้งเจียด มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เมิ่ง เจี๋ย (จีน: 孟節; พินอิน: Mèng Jié) เป็นตัวละครในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนเรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 เป็นพี่ชายของเบ้งเฮ็กผู้เป็นกษัตริย์ของชนเผ่าลำมัน

เบ้งเจียด (เมิ่ง เจี๋ย)
พี่ชายของเบ้งเฮ็ก
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	孟節
อักษรจีนตัวย่อ	孟节
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Mèng Jié จู้อิน เมิ่ง เจี๋ย ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน เบ้งเจียด
ยุคในประวัติศาสตร์	ยุคสามก๊ก

เบ้งเจียดเป็นตัวละครสมมติในนวนิยายสามก๊ก ไม่ปรากฏชื่อในบันทึกทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ

ในนิยายสามก๊ก

เบ้งเจียดปรากฏเป็นตัวละครในนวนิยายสามก๊กตอนที่ 89 เบ้งเจียดเป็นพี่ชายของเบ้งเฮ็กผู้เป็นมันอ๋อง (蠻王 หมานหวาง) หรือกษัตริย์ของชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) กับเบ้งฮิวที่เป็นน้องชายอีกคน เบ้งเจียดไม่พอใจที่เบ้งเฮ็กและเบ้งฮิวน้องชายทั้งสองคนเป็นคนหยาบช้า เบ้งเจียดจึงปลีกตัวไปอาศัยอย่างสันโดษริมธารน้ำบั้นอั๋น (萬安 ว่านอัน) เป็นที่รู้จักในนามว่า "ผู้เร้นกายแห่งบั้นอั๋น" (万安隐者 ว่านอันอิ๋นเจ่อ) คอยช่วยเหลือคนที่เกิดอาการพิษจากน้ำพุพิษเป็นเวลาหลายปี

เมื่อทัพจ๊กก๊กนำโดยจูกัดเหลียงยกทัพมุ่งไปยังถ้ำอิมตองสัน (禿龍洞 ทูหลงต้ง) เบ้งเจียดได้พบกับจูกัดเหลียงและช่วยรักษาทหารที่เกิดอาการพิษจากการดื่มน้ำพุพิษ เบ้งเจียดยังช่วยขงเบ้งโดยได้บอกวิธีการในการป้องกันตัวจากน้ำพุพิษและหมอกพิษนอกถ้ำอิมตองสัน และให้ทหารจ๊กก๊กอมใบหุยเหียบ (薤葉芸香 เซี่ยเย่อยฺหวินเซียง) ไว้ในปากเพื่อป้องกันไข้ป่า

ดูเพิ่ม

• รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก
• รายชื่อตัวละครสมมติในยุคสามก๊ก

อ้างอิง

บรรณานุกรม

• ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้).