หันเซียม (เสียชีวิต ค.ศ. 197) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หาน เซียน (จีน: 韓暹; พินอิน: Hán Xiān) เป็นผู้นำกลุ่มโจรและขุนพลที่มีชิวิตในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน

หันเซียม (หาน เซียน)
韓暹
ขุนพลใหญ่ (大將軍)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 196
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
ผู้บังคับการมณฑลราชธานี (司隸校尉)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. 196
กษัตริย์พระเจ้าเหี้ยนเต้
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ปรากฏ
เสียชีวิตค.ศ. 197
อาชีพขุนพล, ผู้นำกลุ่มโจร

ประวัติ

แก้

หันเซียมเป็นผู้นำของกลุ่มโจรคลื่นขาว

ในปี ค.ศ. 195 พระเจ้าเหี้ยนเต้เป็นจักรพรรดิหุ่นเชิดภายใต้การควบคุมของขุนพลลิฉุยและกุยกีตั้งแต่ปี ค.ศ. 192 ได้เสด็จหนีจากเมืองหลวงเตียงฮัน (ฉางอัน) กลับมายัังเมืองหลวงเก่าลกเอี๋ยง (ลั่วหยาง) ภายหลังลิฉุยและกุยกีรู้สึกคิดผิดที่ตัดสินใจปล่อยให้พระเจ้าเหี้ยนเต้จากเมืองเตียงฮันไป จึงนำกำลังทหารไล่ตามพระเจ้าเหี้ยนเต้

เอียวฮองอดีตโจรในกลุ่มโจรคลื่นขาว นำกำลังเข้ารบกับลิฉุยและกุยกีเพื่อจะพยายามอารักขาพระเจ้าเหี้ยนเต้แต่เสียทีพ่ายแพ้ เอียวฮองจึงเรียกกลุ่มโจรคลื่นขาวอันเป็นสหายเก่า นำโดยลิงัก (李樂 หลี่ เล่อ), หันเซียม, โฮจ๋าย (胡才 หู ไฉ) และคนอื่น ๆ มาช่วยเหลือพระเจ้าเหี้ยนเต้ กองกำลังของชนเผ่าซฺยงหนูที่นำโดยชวี่เปย์ (去卑) ก็ตอบรับคำเรียกเช่นกันแล้วยกมาช่วยเหลือพระเจ้าเหี้ยนเต้[1] ทั้งหมดได้เดินทางต่อไปยังลกเอี๋ยง ลิฉุยและกุยกีกลับมาอีกครั้งอย่างรวดเร็วพร้อมกำลังเสริมเพิ่มเติม โจมตีเอียวฮองแตกพ่ายและสังหารขุนนางที่หนีมากับพระเจ้าเหี้ยนเต้ได้เป็นจำนวนมาก พระเจ้าเหี้ยนเต้หนีข้ามแม่น้ำฮองโห (หฺวังเหอ) หรือแม่น้ำเหลืองและมาถึงอันอิบ (安邑 อันอี้)

ราวเดือนสังหาคม ค.ศ. 196 พระเจ้าเหี้ยนเต้กลับมาถึงลกเอี๋ยงภายใต้การอารักขาของเอียวฮอง, ตังสิน และกลุ่มโจรคลื่นขาว พระเจ้าเหี้ยนเต้พระราชทานแต่งตั้งหันเซียมเป็นขุนพลใหญ่ (大將軍 ต้าเจียงจวิน) และผู้บังคับการมณฑลราชธานี (司隸校尉 ซือลี่เซี่ยวเว่ย์) เป็นบำเหน็จความชอบ หันเซียมและตังสินยังคงประจำอยู่ในเมืองลกเอี๋ยงพร้อมกองกำลังเพื่อคุ้มครองพระเจ้าเหี้ยนเต้ ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น ขุนศึกโจโฉนำกองกำลังมายังลกเอี๋ยง เข้าเผ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ และเชิญเสด็จไปยังฐานกำลังของโจโฉที่ฮูโต๋ (許 สวี่; ปัจจุบันคือเมืองสฺวี่ชาง มณฑลเหอหนาน) ซึ่งได้กลายเป็นเมืองหลวงแห่งใหม่ หันเซียมพยายามขัดขวางโจโฉแต่ถูกโจมตีแตกพ่าย จึงหลบหนีลงใต้ไปเข้าด้วยขุนศึกอ้วนสุด

หลังเข้าด้วยกับอ้วนสุด หันเซียมและเอียวฮอง (ซึ่งมาเข้าด้วยอ้วนสุดเช่นกัน) ได้ออกปล้นชิงในหลายอำเภอในแคว้นยังจิ๋ว (หยางโจว) และแคว้นชีจิ๋ว (สฺวีโจว) ในปี ค.ศ. 197 อ้วนสุดต้องการตั้งตนเป็นจักรพรรดิและอยากจะได้ลิโป้ขุนศึกที่มีฐานที่มั่นอยู่ใกล้เคียงเป็นพันธมิตร จึงส่งคนไปสู่ขอบุตรสาวของลิโป้ให้แต่งงานกับบุตรชายของตน แต่ลิโป้ปฏิเสธการสู่ขอของอ้วนสุดหลังได้ฟังคำแนะนำของตันกุ๋ย อ้วนสุดโกรธมากจึงสั่งให้ขุนพลเตียวหุน (張勳 จาง ซฺวิน) พร้อมด้วยเอียวฮองและหันเซียมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา นำทัพไปโจมตีลิโป้ ลิโป้ทำตามคำแนะนำของตันกุ๋ย ส่งคนไปเกลี้ยกล่อมให้เอียวฮองและหันเซียมทรยศอ้วนสุด เอียวฮองและหันเซียมจึงร่วมกับลิโป้โจมตีทัพของอ้วนสุดที่นำโดยเตียวหุนจนแตกพ่าย หลังจากตีเตียวหุนจนถอยร่นไปแล้ว เอียวฮองและหันเซียมก็นำคนของตนออกปล้นชิงในหลายพื้นไปจนถึงจงหลี (鍾離) ก่อนจะยกพลกลับ

เมื่อเอียวฮองถูกสังหารโดยขุนศึกเล่าปี่ในปี ค.ศ. 197 หันเซียมหนีขึ้นเหนือกลับไปบ้านเกิดที่แคว้นเป๊งจิ๋ว (ปิ้งโจว) ระหว่างทางจาง เซฺวียน (張宣) นายอำเภอของอำเภอชูชิว (抒秋縣 ชูชิวเซี่ยน) มาสกัดทางและสังหารหันเซียม

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. (李傕、郭汜既悔令天子東,乃來救段煨,因欲劫帝而西, ... 而張濟與楊奉、董承不相平,乃反合傕、汜,共追乘輿,大戰於弘農東澗。承、奉軍敗,百官士卒死者不可勝數,皆棄其婦女輜重,御物符策典籍,略無所遺。 ... 天子遂露次曹陽。承、奉乃譎傕等與連和,而密遣閒使至河東,招故白波帥李樂、韓暹、胡才及南匈奴右賢王去卑,並率其眾數千騎來,與承、奉共擊傕等,大破之,斬首數千級,乘輿乃得進。董承、李樂擁衛左右,胡才、楊奉、韓暹、去卑為後距。傕等復來戰,奉等大敗,死者甚於東澗。) โฮ่วฮั่นชู เล่มที่ 72.