วิกิพีเดีย

สุจาริณี วิวัชรวงศ์

อดีตพระชายาในรัชกาลที่ 10 และพระมารดาใน สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนรา

สุจาริณี วิวัชรวงศ์ (เกิด 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2505) หรือนามเดิมคือ หม่อมสุจาริณี มหิดล ณ อยุธยา[1][2] เคยเป็นหม่อมในพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะดำรงพระอิสริยยศเป็นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร และเป็นอดีตนักแสดงชาวไทย มีชื่อแรกเกิดว่า ยุวธิดา ผลประเสริฐ ชื่อเล่น เบ๊นซ์ และเคยใช้ชื่อในการแสดงว่า ยุวธิดา สุรัสวดี มีผลงานการแสดงภาพยนตร์และละครจำนวนหนึ่งช่วงปี พ.ศ. 2520–2522 แล้วออกจากวงการบันเทิง ท่านเป็นพระมารดาใน สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา [3]

สุจาริณี วิวัชรวงศ์
เกิด26 พฤษภาคม พ.ศ. 2505 (61 ปี)
ยุวธิดา ผลประเสริฐ
กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
คู่สมรสพระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว
(พ.ศ. 2537–2539)
บุตรจุฑาวัชร วิวัชรวงศ์
วัชรเรศร วิวัชรวงศ์
จักรีวัชร วิวัชรวงศ์
วัชรวีร์ วิวัชรวงศ์
สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา
อาชีพนักแสดง
ปีที่แสดงพ.ศ. 2520–2522
ผลงานเด่นกาหลง - เลือดในดิน (2520)
ช้อย - แสนแสบ (2521)

ปัจจุบันสุจาริณีและพระราชโอรสทั้งสี่องค์ ได้แก่ จุฑาวัชร วิวัชรวงศ์, วัชรเรศร วิวัชรวงศ์, จักรีวัชร วิวัชรวงศ์ และวัชรวีร์ วิวัชรวงศ์ พำนักอยู่สหรัฐ[4] ซึ่งทั้งสี่องค์ถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์ชั้นหม่อมเจ้า

ประวัติแก้ไข

ชีวิตตอนต้นแก้ไข

สุจาริณีมีชื่อแต่แรกเกิดว่า ยุวธิดา ผลประเสริฐ เป็นธิดาของธนิต ผลประเสริฐ และเยาวลักษณ์ โกมารกุล ณ นคร[5] (วงศ์นาคน้อย) สำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยนาฏศิลป

ธนิต ผลประเสริฐ (ชื่อเดิม เรือง[6]) บิดาของเธอเป็นอดีตนักแต่งเพลงและนักดนตรีของวงดนตรีสุนทราภรณ์ ซึ่งก่อนหน้านี้เขาได้สมัครเป็นหน่วยกล่อมขวัญในกองทัพไทยช่วงสงครามเกาหลี[7]และสงครามเวียดนาม[6] ทั้งนี้บันทึกจากหนังสือ "อนุสรณ์สุนทราภรณ์ครบรอบ 30 ปี" ระบุว่าธนิตเขียนทำนองเพลงให้วงดนตรีสุนทราภรณ์จำนวน 300 – 400 เพลง[6] ส่วนมารดาเป็นอดีตนักร้องวงดนตรีสุนทราภรณ์ มีผลงานเพลงจำนวนหนึ่ง[8]

ในวงการบันเทิงแก้ไข

สุจาริณีเข้าสู่วงการแสดงจากการชักนำของศรินทิพย์ ศิริวรรณ โดยใช้ชื่อในการแสดงว่า ยุวธิดา สุรัสวดี และยุวธิดา ผลประเสริฐ ที่เป็นชื่อจริงด้วย แสดงละครโทรทัศน์เรื่อง "กฎแห่งกรรม" และ "มนุษย์ประหลาด" จากนั้นรับบทตัวประกอบในภาพยนตร์ "15 หยก ๆ 16 ไม่หย่อน" (พ.ศ. 2520) กำกับโดยชนะ คราประยูร และบทรองใน "เลือดในดิน" (พ.ศ. 2520) คู่กับสรพงศ์ ชาตรี และอรัญญา นามวงศ์ กำกับโดยสมสกุล ยงประยูร[9] และได้รับบทนำเป็น ช้อย ในภาพยนตร์เรื่อง "แสนแสบ" (พ.ศ. 2521) คู่กับไพโรจน์ สังวริบุตร กำกับโดยไพรัช กสิวัฒน์ "ไอ้ถึก" (พ.ศ. 2522) คู่กับสรพงศ์ ชาตรี กำกับโดยจรัล พรหมรังสี อำนวยการสร้างโดยชาญ มีศรี [9] และ "หัวใจที่จมดิน" (พ.ศ. 2522) กำกับโดยเชาว์ มีคุณสุต คู่กับพิศมัย วิไลศักดิ์, พิศาล อัครเศรณี, อุเทน บุญยงค์ และมารศรี ณ บางช้าง [10][11][12]

ช่วงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2522 ยุวธิดาได้ออกจากวงการบันเทิง โดยปรากฏตามข่าวเพียงว่า "เธอ ยุวธิดา ผลประเสริฐ อดีตนางเอกดาวรุ่งหันหลังให้กับวงการบันเทิงด้วยความจำเป็นหลายประการ..."[3]

อภิเษกสมรสและการหย่าแก้ไข

พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะนั้นยังดำรงพระอิสริยยศที่ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร และอภิเษกสมรสกับพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถแล้ว ได้มีปฏิสันถารกับสุจาริณีที่ขณะนั้นเป็นนักแสดงสาวที่มีชื่อเสียง และมีความสัมพันธ์ต่อกันช่วงปี พ.ศ. 2522-2530 ก่อนอภิเษกสมรสกัน สุจาริณีได้ให้ประสูติพระโอรส-ธิดา จำนวนห้าองค์ ได้แก่[13][14]

  1. จุฑาวัชร วิวัชรวงศ์ หรือ ท่านชายอ้วน (29 สิงหาคม พ.ศ. 2522)[15] สมรสกับริยา กอห์ฟ (Riya Gough)
  2. วัชรเรศร วิวัชรวงศ์ หรือ ท่านชายอ้น (27 พฤษภาคม พ.ศ. 2524)[16]
  3. จักรีวัชร วิวัชรวงศ์ หรือ ท่านชายอ่อง (26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2526)[17]
  4. วัชรวีร์ วิวัชรวงศ์ หรือ ท่านชายอิน (14 มิถุนายน พ.ศ. 2528)[18]
  5. สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา (8 มกราคม พ.ศ. 2530)

ล่วงมาในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2537 ทั้งสองได้อภิเษกสมรส โดยมีพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร กับสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีเสด็จพระราชดำเนินมา แต่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวงมิได้เสด็จพระราชดำเนินด้วย หลังพระราชพิธีอภิเษกสมรสจึงเปลี่ยนชื่อเป็น หม่อมสุจาริณี มหิดล ณ อยุธยา ทั้งยังได้รับการแต่งตั้งให้มียศเป็น พันตรีหญิง แห่งกองทัพบกไทย และปรากฏตัวร่วมกับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารในพระราชพิธีต่าง ๆ หลังพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีเมื่อพ.ศ. 2539 หม่อมสุจาริณีและพระโอรส-ธิดาทั้งห้าองค์ได้หลบหนีไปยังประเทศอังกฤษด้วยเหตุขัดแย้งกับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร ทำให้สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร ทรงติดใบประกาศรอบพระตำหนักนนทบุรีกล่าวหาว่าหม่อมสุจาริณีคบชู้กับพลอากาศเอกอนันต์ รอดสำคัญ ทหารอากาศวัย 60 ปี[19] ตามมาด้วยการถอดยศทหารอากาศคนดังกล่าว ด้วยข้อหาผิดวินัยและหลบหนีคดีอาญา[20][21]

หลังหม่อมสุจาริณีหลบหนีไปยังต่างประเทศ เธอและพระโอรสทั้งสี่องค์ถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์และตำแหน่ง และใช้นามสกุลพระราชทานว่า วิวัชรวงศ์ ขณะที่หม่อมเจ้าบุษย์น้ำเพชร พระธิดาองค์เล็ก ได้กลับสู่ประเทศไทยโดยอยู่ในการดูแลของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร[22] ปัจจุบันคือสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา[23][24] ส่วนสุจาริณีและพระโอรสทั้งสี่องค์ได้พำนักในสหรัฐจนถึงปัจจุบัน[25]

ผลงานภาพยนตร์แก้ไข

  • พ.ศ. 2521 15 หยก ๆ 16 ไม่หย่อน
  • พ.ศ. 2521 เลือดในดิน
  • พ.ศ. 2521 แสนแสบ
  • พ.ศ. 2521 กาม
  • พ.ศ. 2522 ไอ้ถึก
  • พ.ศ. 2522 หัวใจที่จมดิน
  • พ.ศ. 2522 รอยไถ

ละครแก้ไข

ปี เรื่อง บทบาท แสดงคู่กับ
2514 กฎแห่งกรรม
มนุษย์ประหลาด
2520 คมพยาบาท น้อย
2521 ป่าฆาตกร

เกียรติยศแก้ไข

ชื่อและฐานันดรศักดิ์แก้ไข

  • ยุวธิดา ผลประเสริฐ (26 พฤษภาคม พ.ศ. 2505 - กุมภาพันธ์ 2537)
  • หม่อมสุจาริณี มหิดล ณ อยุธยา (กุมภาพันธ์ 2537 - พ.ศ. 2539)
  • สุจาริณี วิวัชรวงศ์ (พ.ศ. 2539 - ปัจจุบัน)

ทางทหารแก้ไข

  • 1 ตุลาคม พ.ศ. 2535 พันตรีหญิง[26]
  • 1 ตุลาคม พ.ศ. 2537 พันโทหญิง[27]
  • 26 มิถุนายน พ.ศ. 2539 ถูกถอดยอศทหาร [28]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์แก้ไข

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ สุจาริณี วิวัชรวงศ์
  2. ↑ หม่อมสุจาริณี มหิดล ณ อยุธยา
  3. ↑ 3.0 3.1 อนุทินดารา. ไทยรัฐ. 27 สิงหาคม 2522. หน้า 4
  4. ↑ Pavin Chachavalpongpun (15 December 2014). "A Thai Princess' Fairy Tale Comes to an End". The Diplomat. สืบค้นเมื่อ 6 April 2015.
  5. ↑ "ยุวธิดา ผลประเสริฐ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-29. สืบค้นเมื่อ 2020-06-26.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 บ้านคนรักสุนทราภรณ์ (24 มิถุนายน 2553). เสี้ยวหนึ่งของชีวิต กับ ครูธนิต ผลประเสริฐ เก็บถาวร 2011-10-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
  7. ↑ คีตา พญาไท (10 มิถุนายน 2553). ครูแก้ว อัจฉริยะกุล กับ ครูธนิต ผลประเสริฐ เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
  8. ↑ ศิวัสว์ ผุลลาภิวัฒน์. "ประวัติเพลงคณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย". สโมสรนิสิตเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  9. ↑ 9.0 9.1 "รายชื่อนักแสดง". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-31. สืบค้นเมื่อ 2007-12-08.
  10. ↑ ผลงานวงการบันเทิง
  11. ↑ วงการภาพยนตร์
  12. ↑ ชีวิตวงการบันเทิง
  13. ↑ Jeffrey Finestone. The royal family of Thailand: the descendants of King Chulalongkorn. Bangkok : Phitsanulok Pub. Co. 1989, p. 275-276
  14. ↑ Mom Sucharini Vivajrawongse (née Yuvadhida Polpraserth)
  15. ↑ "HSH Prince Chudhavajra". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-11. สืบค้นเมื่อ 2011-08-26.
  16. ↑ HSH Prince Vajaresra
  17. ↑ "HSH Prince Chakrivajra". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-19. สืบค้นเมื่อ 2011-08-26.
  18. ↑ HSH Prince Vajravira
  19. ↑ Christy Campbell (20 October 1996). "Adultery princess casts shadow on untouchables". Web archive. The Telegraph. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-03-17. สืบค้นเมื่อ 20 July 2011. When the Queen and Prince Philip arrive in Bangkok next week to begin their state visit to Thailand they will find sanctuary from media salaciousness.
  20. ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ให้นายทหารออกจากประจำการ และพ้นจากราชองครักษ์พิเศษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (44ง): 4. 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2539. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  21. ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ถอดยศทหาร (พลอากาศเอก อนันต์ รอดสำคัญ)" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (24ข): 57. 18 ธันวาคม พ.ศ. 2539. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  22. ↑ "Principessa Sirivannavari Nariratana di Thailandia". L'Uomo Vogue Italia. 20 พฤศจิกายน 2556. สืบค้นเมื่อ 23 พฤศจิกายน 2556. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help) (อิตาลี)
  23. ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศสถาปนาพระอิสริยยศ พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าสิริวัณณวรีนารีรัตน์ พระธิดาในสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช ฯ สยามมกุฎราชกุมาร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 122 (10ข): 1. 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2548. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  24. ↑ เจฟฟรี่ ไฟน์สโตน. จุฬาลงกรณราชสันตติวงศ์ พระบรมราชวงศ์แห่งประเทศไทย. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: พิษณุโลกการพิมพ์,2532. หน้า 275 - 276
  25. ↑ Harriet Alexander (13 December 2014). "Thailand's future uncertain as princess loses royal status". Telegraph. สืบค้นเมื่อ 6 April 2015.
  26. ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศทหารต่ำกว่าชั้นนายพล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 110 (8 ฉบับพิเศษ): 27. 22 มกราคม 2536. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  27. ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานยศทหารต่ำกว่าชั้นนายพล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 111 (22 ข): 32. 28 ธันวาคม 2537. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  28. ↑ ถูกปลด
  29. ↑ "ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 111 (4 ข): 27. 23 กุมภาพันธ์ 2537. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สุจาริณี_วิวัชรวงศ์&oldid=10627397"