สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: "Maria II de Portugal") (4 เมษายน ค.ศ. 1819 - 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1853) ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกส พระนางเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าเปดรูที่ 4 กับอาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย อภิเสกสมรสครั้งแรกกับออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก ครั้งที่สองกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระนางครองราชสมบัติสองครั้ง ครั้งแรกเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371 ครั้งที่สองเมื่อ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396

มารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส
มารีอา ดา กลอเรีย โจอานา ชาร์ลอตา ลีโอโพลดีนา ดา ครูซ ฟรานซิสกา ซาวิเออร์ เดอ เปาลา อิซิดอรา มิเชลา กราเบรียลา ราเฟลา กอนซากา เจ้าหญิงแห่งเบย์รา สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ
พระบรมฉายาลักษณ์ในปี ค.ศ. 1846
เจ้าหญิงแห่งเบย์รา สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ
ครองราชย์	ครั้งที่หนึ่ง 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371 ครั้งที่สอง 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396
รัชสมัย	ครั้งที่หนึ่ง 2 ปี ครั้งที่สอง 19 ปี
รัชกาลก่อนหน้า	ครั้งที่หนึ่ง พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส ครั้งที่สอง พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส
รัชกาลถัดไป	ครั้งที่หนึ่ง พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส ครั้งที่สอง พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส
พระราชสวามี	ออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 แห่งโปรตุเกส
พระราชบุตร	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส เจ้าชายฌูเอา ดยุคแห่งเบย์รา เจ้าหญิงมารีอา แอนนาแห่งโปรตุเกส อินฟันตาอันโทนีแห่งโปรตุเกส เจ้าชายเฟอร์นันโดแห่งโปรตุเกส เจ้าชายออกุสโต ดยุคแห่งโคอิมบรา เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส
ราชวงศ์	บราแกนซา
พระราชบิดา	พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส
พระราชมารดา	มาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย
ประสูติ	4 เมษายน พ.ศ. 2362 พระราชวังปาโก เดอ เซา คริสโตเวา รีโอเดจาเนโร สหราชอาณาจักรโปรตุเกส บราซิล และแอลการ์ฟ
สวรรคต	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 (พระชนมายุ 34 พรรษา) พระราชวังเนเซสซิดาเดส ลิสบอน ราชอาณาจักรโปรตุเกส
ลายพระอภิไธย

พระราชประวัติ

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 10 วาดโดยเซอร์ทอมัส ลอว์เรนซ์ พ.ศ. 2372

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ทรงมีพระนามเมื่อประสูติว่า มารีอา ดา กลอเรีย โจอานา ชาร์ลอตา ลีโอโพลดีนา ดา ครูซ ฟรานซิสกา ซาวิเออร์ เดอ เปาลา อิซิดอรา มิเชลา กราเบรียลา ราเฟลา กอนซากา ที่รีโอเดจาเนโร พระองค์เป็นพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์โปรตุเกส และจักรพรรดิบราซิล พระเจ้าเปดรูที่ 4 หรือจักรพรรดิเปดรูที่ 1 กับ พระมเหสีพระองค์แรกอาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย พระราชธิดาในจักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เสด็จพระราชสมภพที่ รีโอเดจาเนโร บราซิล พระองค์จึงเป็นพระมหากษัตริย์ยุโรปพระองค์เดียวที่ทรงพระราชสมภพนอกทวีปยุโรป แม้ว่าพระองค์จะเสด็จพระราชสมภพในอาณานิคมของโปรตุเกสก็ตาม

วิกฤติสันตติวงศ์

เมื่อพระอัยกาของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 พระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส เสด็จสรรคตเมื่อ เดือนมีนาคม พ.ศ. 2369 ก็เกิดวิกฤติในประเทศโปรตุเกส รัชทายาทขององค์กษัตริย์ เจ้าชายเปดรู ได้ประกาศอิสรภาพของบราซิล เมื่อ พ.ศ. 2365 และพระองค์ก็เป็นจักรพรรดิพระองค์แรก จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล พระมหากษัตริย์ยังมีโอรสองค์เล็กอีกองค์คือ พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส แต่พระองค์ก็ถูกเนรเทศในออสเตรีย หลังจากนำกองทัพเข้าต่อต้านระบอบการปกครองของพระบิดาของพระองค์และระบอบเสรีนิยม

ก่อนการสวรรคตของ พระเจ้าฌูเอาที่ 6 เจ้าหญิงอิซาเบล มารีอาแห่งโปรตุเกสได้รับการเสนอพระนามให้เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน จนกระทั่ง "ทายาทที่ถูกต้องกลับไปยังราชอาณาจักร" แต่พระองค์ก็ล้มเหลว ที่จะระบุว่าพระราชโอรสของพระองค์มีสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย เนื่องจากพระองค์หนึ่งเป็นจักรพรรดิแห่งบราซิล อีกพระองค์หนึ่งถูกเนรเทศ

ผู้คนส่วนใหญ่คิดว่าจักรพรรดิเปดรูที่ 1 นั้นคือทายาทที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ชาวบราซิลไม่ต้องการให้โปรตุเกสและบราซิลรวมกันอีกครั้ง ประเทศในยุโรปที่ได้รับภายใต้การปกครองของบราซิลเมื่อทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของ สหราชอาณาจักรโปรตุเกส บราซิล และแอลการ์ฟ ซึ่งก่อตั้งโดยพระเจ้าฌูเอาที่ 6 ในระหว่างที่พำนักอยู่ที่รีโอเดจาเนโรจาก 2351 จนถึง 2363 ต่อมาพระองค์ทราบว่าผู้ที่สนับสนุนพระอนุชาของพระองค์จะนำพระเจ้ามิเกลมาครองบัลลังก์ จักรพรรดิเปดรูจึงตัดสินในหาทางเลือกที่ดีที่สุด สุดท้ายพระองค์จึงสละราชบัลลังก์ให้แก่ เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรีย พระราชธิดาพระองค์โต (ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 7 พรรษา) พระองค์จะต้องอภิเษกสมรสกับ พระเจ้ามิเกล พระปิตุลาของพระองค์ ซึ่งจะต้องยอมรับกฎหมายเสรีนิยม และทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จนกว่าพระภาติยะจะโตพอที่จะครองราชย์ได้

พระเจ้ามิเกลทรงตกลงที่จะยอมรับ แต่เมื่อพระองค์เสด็จมาถึงโปรตุเกส พระองค์ก็โค่นราชบัลลังก์ของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 และยกเลิกรัฐธรรมนูญเสรีนิยม ในช่วงรัชสมัยของพระองค์มีแต่ความหวาดกลัว สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ได้เสด็จลี้ภัยไปยังที่ต่างๆ เช่นเดียวกับพระอัยกาของพระองค์ ที่กรุงเวียนนา ลอนดอน และปารีส

จักรพรรดิเปดรูที่ 1 สละราชบัลลังก์เมื่อ พ.ศ. 2374 ซึ่งครองราชย์ต่อโดยพระราชโอรส (และพระอนุชาของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 จักรพรรดิเปดรูที่ 2 แห่งบราซิล) และพระองค์ได้เข้าร่วมกองกำลังที่จงรักภักดีต่อสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ที่อะโซร์ส เพื่อทำสงครามกับพระเจ้ามิเกล และบังคับให้พระเจ้ามิเกลสละราชสมบัติในปี พ.ศ. 2377

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ครองราชย์ครั้งที่สอง เนื่องจากพระอนุชาของพระองค์ จักรพรรดิเปดรูที่ 2 แห่งบราซิล และเจ้าหญิงรัชทายาท ถูกตัดสิทธิ์ในพระราชบัลลังก์ตามรัฐธรรมนูณมาตราที่ 91 เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2378

รัชกาล

เมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2378 สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ทรงอภิเษกสมรสในขณะที่ทรงมีพระชนมายุ 15 พรรษา กับออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระโอรสของเออแฌน เดอ โบอาร์แน พระราชนัดดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีโฌเซฟีน แต่เขาเสียชีวิตเพียงสองเดือนต่อมา ในวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2378

ในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2379 พระองค์อภิเษกสมรสอีกครั้งกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา ซึ่งพระองค์ก็ได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์พระราชสวามี ในปี พ.ศ. 2380 สอดคล้องกับกฎมณเทียรบาลของโปรตุเกสเมื่อเจ้าชายเปดรู ทายาทในราชบัลลังก์ประสูติ

ใน พ.ศ. 2385 สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 16 ส่งเครื่องบรรณาการมาถวายสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ด้วยดอกไม้ทองคำ

รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เกิดการจลาจลการปฏิวัติเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2389 แต่ก็ถูกปราบปรามด้วยกองกำลังสนับสนุนพระมหากษัตริย์เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2390 และโปรตุเกสก็ยังต้องประสบปัณหากับการปฏิวัติยุโรปอีกในปี พ.ศ. 2391 รัชกาลสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 มีการจัดการทางด้านสาธารณสุขที่มุ่งเป้าไปที่การควบคุมโรคอหิวาตกโรคซึ่งกำลังระบาดไปทั่งประเทศ อีกทั้งพระองค์ยังพยายามยกระดับการศึกษาของโปรตุเกสทั้งประเทศอีกด้วย

หลังจากการตั้งครรภ์อย่างต่อเนื่อง และแพทย์ก็เตือนสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ถึงอันตรายจากการคลอดพระราชบุตรเกือบทุกปี อย่างไรก็ตามพระองค์ไม่สนใจความเสี่ยงที่เป็นตัวการฆ่าแม่ที่เพิ่งเสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนต่อการแท้งบุตรหลังจากเกิดจำนวนมากของเธอ "ถ้าฉันตาย ฉันก็จะตายที่ของฉัน" สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกสกล่าวไว้ ในปี พ.ศ. 2396 พระองค์สวรรคตใน ลิสบอน ในขณะที่ให้กำเนิดพระโอรสพระองค์ที่ 11 ของพระองค์ เจ้าชายยูจีน ซึ่งเจ้าชายเองก็สิ้นพระชนม์ตามพระราชมารดาไป

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส พระองค์ทรงเป็นพระราชมารดาที่ดี และเป็นผู้ที่มีจิตใจดี พระองค์มักทำตามความเชื่อมันของพระองค์และพยายามช่วยเหลือประเทศของพระองค์ ภายหลังพระองค์ทรงได้รับการถวายสมัญญานามว่า "มารดาที่ดี"

อภิเษกสมรสและรัชทายาท

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส อภิเษกสมรสครั้งแรกกับ ออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระโอรสของยูจีน เดอ โบอาร์แน พระราชนัดดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีโฌเซฟีน ผู้ที่สิ้นพระชนม์ไม่นานหลังจากมาถึงโปรตุเกส พระองค์อภิเษกสมรสอีกครั้งกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระโอรสของเจ้าชายเฟอร์ดินานด์ จอร์จ ออกัสตา แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธากับพระชายาเจ้าหญิงมารีอา แอนโตนีอา คอฮารี เดอ คซาบราก ทั้งสองพระองค์ทรงมีพระราชโอรส-พระราชธิดาด้วยกัน 11 พระองค์ ได้แก่

พระรูป	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา หมายเหตุ
	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส	16 ธันวาคม พ.ศ. 2370	11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	อภิเษกสมรส วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2401 กับ เจ้าหญิงสเตฟานีแห่งโฮเฮนโซลเลิร์น-ซิกมารินเงน ไม่มีพระโอรสธิดา ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส	31 ตุลาคม พ.ศ. 2381	19 ตุลาคม พ.ศ. 2432	อภิเษกสมรส วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2405 กับ เจ้าหญิงมาเรีย เพียแห่งอิตาลี มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ พระเจ้าคาร์ลอสที่ 1 แห่งโปรตุเกส เจ้าชายอฟอนโซ ดยุกแห่งโอปอร์โต ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
	เจ้าชายฌูเอา ดยุกแห่งเบย์รา	16 มีนาคม พ.ศ. 2385	27 ธันวาคม พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะมีพระชนมายุได้ 19 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุกแห่งเบย์ราจนกระทั่งสวรรคต
	เจ้าหญิงมารีอา แอนนาแห่งโปรตุเกส	21 สิงหาคม พ.ศ. 2386	5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2427	อภิเษกสมรส วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2402 กับ พระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี มีพระโอรสธิดา 8 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงมาเรีย โจแอนนาแห่งแซกโซนี เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งแซกโซนี เจ้าหญิงมาทิลดาแห่งแซกโซนี พระเจ้าฟรีดิช ออกัสตัสที่ 3 แห่งแซกโซนี เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟาแห่งแซกโซนี เจ้าชายโยฮัน จอร์จแห่งแซกโซนี เจ้าชายแม็กซิมิเลียนแห่งแซกโซนี เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซกโซนี ทรงอภิเษกสมรสกับพระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี และทรงเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าฟรีดิช ออกัสตัสที่ 3 แห่งแซกโซนี
	เจ้าหญิงอันโตนีอาแห่งโปรตุเกส	17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2388 1845	27 ธันวาคม พ.ศ. 2456	อภิเษกสมรส วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2404 กับ เจ้าชายเลโอโปลด์แห่งโฮเฮนซอลเลิร์น มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่ เจ้าชายวิลเลียมส์แห่งโฮเฮนซอลเลิร์น พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย เจ้าชายคาร์ล อันโตนแห่งโฮเฮนซอลเลิร์น ทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าชายเลโอโปลด์แห่งโฮเฮนซอลเลิร์น และทรงเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย
	เจ้าชายเฟอร์นันโดแห่งโปรตุเกส	23 กรกฎาคม พ.ศ. 2389	6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 15 พรรษา
	เจ้าชายออกุสโต ดยุคแห่งโคอิมบรา	4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2390	26 กันยายน พ.ศ. 2432	ทรงไม่อภิเษกสมรส สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 41 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุคแห่งโคอิมบราจนกระทั่งสิ้นพระชนม์
	เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
	เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	สิ้นพระชนม์หลังประสูติได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง
	เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	สิ้นพระชนม์หลังพระราชมารดาสวรรคตได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง

พระราชตระกูล

16. พระเจ้าโจเอาที่ 5 แห่งโปรตุเกส

8. พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

17. อาร์คดัสเชสมาเรีย อันนาแห่งออสเตรีย

4. พระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส

18. พระเจ้าโจเซที่ 1 แห่งโปรตุเกส

9. สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส

19. เจ้าหญิงมาเรียนา วิกโตเรียแห่งสเปน

2. จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล

20. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน

10. พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน

21. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี

5. เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน

22. ฟิลิป ดยุคแห่งปาร์มา

11. เจ้าหญิงมาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา

23. เจ้าหญิงหลุยส์ เอลิซาเบธแห่งฝรั่งเศส

1. สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส

24. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

12. จักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

25. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา

6. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

26. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

13. เจ้าหญิงมาเรีย หลุยซาแห่งสเปน

27. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี(=21)

3. อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

28. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

14. พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งทูซิชิลี

29. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี(=21)

7. เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซา แห่งเนเปิลส์และซิซิลีส์

30. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์(=24)

15. อาร์คดัสเชสมาเรีย แคโรไลนาแห่งออสเตรีย

31. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา(=25)

อ้างอิง

• Sousa, Otávio Tarquínio de (1972a). A vida de D. Pedro I (ภาษาโปรตุเกส). Vol. 1. Rio de Janeiro: José Olympio.

ดูเพิ่ม

• สงครามเสรีนิยม

ก่อนหน้า		สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส		ถัดไป
พระเจ้าเปดรูที่ 4		สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ครั้งที่หนึ่ง (5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371)		พระเจ้ามีเกล
พระเจ้ามีเกล		สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ครั้งที่สอง ครองราชย์ร่วมกับ พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 (26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396)		พระเจ้าเปดรูที่ 5
เจ้าชายเปดรู เดอ อัลคันทารา		เจ้าหญิงแห่งเบย์รา ครั้งที่หนึ่ง (4 เมษายน พ.ศ. 2362 - 6 มีนาคม พ.ศ. 2363)		เจ้าชายมิเกลแห่งเบย์รา
เจ้าชายโจเอา คาร์ลอส		เจ้าหญิงแห่งเบย์รา ครั้งที่สอง (4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2365 - 12 ตุลาคม พ.ศ. 2365)		ว่าง ลำดับถัดไป เจ้าชายลูอิส ฟิลิเป