พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส
พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Pedro V de Portugal) (16 กันยายน ค.ศ. 1837 - 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1861) หรือพระนามเต็ม เปดรู เดอ อัลคานตารา มารีอา เฟอร์นานโด มิเกล ราฟาเอล กอนซากา ซาเวียร์ ฌูเอา อันโตนิโอ ลีโอโปลโด วิทเตอร์ ฟรานซิสโก เดอ อัสซิส จูลีโอ อเมลิโอ เป็นพระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสตั้งแต่ ค.ศ. 1853 จนถึง ค.ศ. 1861
พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส | |
---|---|
พระเจ้าเปดรูที่ 5 ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 23 พรรษา | |
พระมหากษัตริย์โปรตุเกสและอัลการ์วึ | |
ครองราชย์ | 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1853 - 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1861 |
ก่อนหน้า | มาริอาที่ 2 และฟือร์นังดูที่ 2 |
ถัดไป | ลูอิชที่ 1 |
พระราชสมภพ | 16 กันยายน ค.ศ. 1837 |
สวรรคต | 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1861 (พระชนมายุ 24 พรรษา) |
ราชวงศ์ | บราแกนซา |
พระราชบิดา | พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 แห่งโปรตุเกส |
พระราชมารดา | สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส |
ลายพระอภิไธย |
ต้นพระชนม์ชีพและการเสด็จขึ้นครองราชย์ แก้
พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส เป็นพระโอรสของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกสและพระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 แห่งโปรตุเกส ในฐานะทายาทในราชบัลลังก์โปรตุเกส พระองค์จึงมีพระอิสสริยศเป็นเจ้าชายรัชทายาทและดยุกแห่งบรากันซาพระองค์ที่ 19
ในฐานะพระมหากษัตริย์พระองค์ทรงทุ่มเทและขยันขันแข็งในการประกอบพระราชกรณีกิจภายใต้คำแนะนำจากพระราชบิดา รัชกาลของพระองค์เป็นการวางรากฐานของรัฐโปรตุเกสและโครงสร้างพื้นฐานที่ทำให้ประเทศเข้มแข็ง ภายใต้การปกครองของพระองค์ถนนและทางรถไฟถูกสร้างขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกให้กับประชาชน และมีการปรับปรุงระบบสาธารณสุขให้ดีขึ้น พระองค์ทรงได้รับความนิยมมากขึ้นอีเมื่อมีอหิวาตกโรคระบาดเมื่อ 1853-1856 พระองค์ได้เสด็จไปเยี่ยมราษฎรที่ป่วยในโรงพยาบาลและแจกของขวัญเพื่อปลอบใจผู้ป่วย
พระเจ้าเปดรูที่ 5 และพระพี่น้องของพระองค์ เจ้าชายเฟอร์นันโดแห่งโปรตุเกสและเจ้าชายฌูเอา ดยุกแห่งเบย์รา และสมาชิกราชวงศ์พระองค์อื่น ก็ทรงป่วยเป็นโรคไทฟอยด์หรืออหิวาตกโรคในปี ค.ศ. 1861
อภิเษกสมรส แก้
พระเจ้าเปดรูที่ 5 ทรงอภิเษกสมรสกับสเตฟานีแห่งโฮเอินโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน สมเด็จพระราชินีแห่งโปรตุเกสและฟารู พระธิดาองค์โตของเจ้าชายคาร์ล แอนตันแห่งโฮเฮนโซลเลิร์น-ซิกมารินเงนและเจ้าหญิงโจเฌฟีนแห่งบาเดิน ที่กรุงเบอร์ลิน เมื่อ 29 เมษายน 1858 และที่ลิสบอน 18 พฤษภาคม 1858 ชีวิตอภิเษกสมรสของพระองค์ค่อนข้างมีความสุข จนกระทั่งสมเด็จพระราชินีสเตฟานีทรงสวรรคตด้วยโรคคอตีบ[1] การอภิเษกสมรสของพระองค์ไม่มีรัชทายาท ราชบัลลังก์โปรตุเกสจึงถูกส่งต่อไปยังพระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกสพระอนุชาของพระองค์
พระอิสสริยศ แก้
- 16 กันยายน 1837 – 15 พฤศจิกายน 1853: ฮิส รอยัล ไฮเนส เจ้าชายรัชทายาทแห่งโปรตุเกส ดยุกแห่งบรากันซา
- 15 พฤศจิกายน 1853 – 11 พฤศจิกายน 1861: ฮิส โมสต์ เฟธฟูล มาเจสตี พระมหากษัตริย์โปรตุเกสและอัลการ์เวส
ตำแหน่งอื่น แก้
- ดยุกแห่งบาร์เซโลส
- ดยุกแห่งแซกโซนี
- มาเควสแห่งวิลลา วิโคซา
- เคานท์แห่งออเรม
- เคานท์แห่งบาร์เซโลส
- เคานท์แห่งอาร์ราอิออโลส
- เคานท์แห่งกุยมาราเอส
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้
พงศาวลี แก้
อ้างอิง แก้
ก่อนหน้า | พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส และพระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 แห่งโปรตุเกส |
พระมหากษัตริย์โปรตุเกสและอัลการ์เวส (15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1853 - 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1861) |
พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส |