ยูเอสแอร์เวย์
(เปลี่ยนทางจาก ยูเอสแอร์เวส์)
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ยูเอสแอร์เวย์ เป็นสายการบินต้นทุนต่ำสัญชาติอเมริกัน และยังเป็นสายการบินที่มีขนาดใหญ่อันดับ 5 ของสหรัฐอเมริกา ให้บริการ 241 จุดหมายปลายทาง ไปยังแคริบเบียน, ยุโรป , อเมริกากลาง, อเมริกาเหนือ และฮาวาย
 | |||||||
| |||||||
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2482 (ในชื่อของ ออล-อเมริกัน อวิเอชั่น) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เลิกดำเนินงาน | 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558 (ควบรวมกิจการกับอเมริกันแอร์ไลน์) | ||||||
| ท่าหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติชาร์ล็อตต์/ดักลาส ท่าอากาศยานนานาชาติฟิลาเดลเฟีย ท่าอากาศยานนานาชาติฟีนิกซ์สกายฮาร์เบอร์ ท่าอากาศยานนานาชาติแมคคาร์แรน | ||||||
| ท่ารอง | ท่าอากาศยานนานาชาติพิตส์เบิร์ก | ||||||
| เมืองสำคัญ | ท่าอากาศยานแห่งชาติวอชิงตัน โรนัลด์ เรแกน ท่าอากาศยานลากวาเดีย ท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน | ||||||
| สะสมไมล์ | Dividend Miles | ||||||
| พันธมิตรการบิน | สตาร์อัลไลแอนซ์ (พ.ศ. 2547-2557) | ||||||
| ขนาดฝูงบิน | 360 | ||||||
| จุดหมาย | 241 | ||||||
| บริษัทแม่ | ยูเอสแอร์เวย์กรุ๊ป อินคอร์ปอเรชั่น | ||||||
| สำนักงานใหญ่ | เทมปี รัฐแอริโซนา สหรัฐอเมริกา | ||||||
| บุคลากรหลัก | Doug Parker (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร) Derek Kerr (ประธานเจ้าหน้าที่การเงิน) Scott Kirby (ประธาน) | ||||||
| เว็บไซต์ | www.usairways.com | ||||||
ยูเอสแอร์เวย์ มีท่าอากาศยานหลักอยู่ที่ชาร์ล็อตต์, ฟิลาเดลเฟีย, ฟีนิกซ์ และลาสเวกัส และยังมีท่าอากาศยานรองอยู่ที่พิตส์เบิร์ก รวมถึงเมืองสำคัญอย่างนิวยอร์ก-ลากวาเดีย, วอชิงตัน-เรแกน และบอสตัน
ยูเอสแอร์เวย์ยังให้บริการในชื่อยูเอสแอร์เวย์ชัตเทิล และยูเอสแอร์เวย์เอ็กซ์เพรส และเมื่อวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2548 ยูเอสแอร์เวย์กรุ๊ปได้ควบรวมกิจการกับ อเมริกาเวสต์โฮลดิง เจ้าของสายการบินอเมริกาเวสต์แอร์ไลน์ และประกาศตัวเป็นสายการบินต้นทุนต่ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ฝูงบิน แก้
| เครื่องบิน | จำนวน | ชั้นบิน (ชั้นหนึ่ง/ประหยัด) |
เส้นทาง | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|
| แอร์บัส เอ 319 | 93 (สั่งซื้อ 13 รายการ) |
124 (12/112) | ||
| แอร์บัส เอ 320 | 75 (สั่งซื้อ 69 รายการ) |
150 (12/138) | ||
| แอร์บัส เอ 321 | 28 (สั่งซื้อ 15 รายการ) |
169 (26/143) | ||
| แอร์บัส เอ 330-200 | (สั่งซื้อ 10 รายการ) | เริ่มให้บริการ พ.ศ. 2552 | ||
| แอร์บัส เอ 330-300 | 9 | 293 (30/263) | ||
| แอร์บัส เอ 350 XWB | (สั่งซื้อ 22 รายการ) | เริ่มให้บริการ พ.ศ. 2556 | ||
| โบอิง 737-300 | 55 | 126 (12/114) 134 (8/126) |
จะปลดระหว่างช่วงปีพ.ศ. 2551 - 2555 | |
| โบอิง 737-400 | 40 | 144 (12/132) | จะปลดระหว่างช่วงปีพ.ศ. 2551 - 2555 | |
| โบอิง 757-200 | 43 | 193 (8/185) 190 (14/176) |
||
| โบอิง 767-200ER | 10 | 203 (24/179) | ||
| เอ็มเบรเออร์ 190 | 4 (สั่งซื้อ 53 รายการ) (ระหว่างตัดสินใจ 50 รายการ) |
99 (11/88) |
อุบัติเหตุ แก้
เหตุการณ์ต่อไปนี้ เป็นอุบัติเหตุที่เกิดกับยูเอสแอร์เวย์และยูเอสแอร์เท่านั้น ไม่ได้รวมถึงอุบัติเหตุของสายการบินดั้งเดิมของยูเอสแอร์เวย์ หรือสายการบินลูกใดๆ
- 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 เครื่องบินแมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9-31 เที่ยวบิน 499 ไถลออกนอกทางวิ่งที่มีหิมะปกคลุมอยู่ ที่อีรี่ เพนซิลเวเนีย มีผู้ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเพียง 1 คน[1]
- 20 กันยายน พ.ศ. 2532 เครื่องบินโบอิง 737-400 เที่ยวบิน 5050 หางเสือเครื่องบินขัดข้องขณะที่กำลังนำเครื่องขึ้นจากท่าอากาศยานลากวาเดีย นิวยอร์กซิตี จนนักบินต้องยกเลิกเที่ยวบิน แต่เนื่องจากระยะของทางวิ่งที่เหลือไม่เพียงพอที่จะหยุดเครื่องได้ จึงพุ่งลงไปในแม่น้ำอีส มีผู้โดยสาร 2 คนที่เสียชีวิต และอีก 3 คนที่บาดเจ็บสาหัส[2]
- 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 เครื่องบินโบอิง 737-300 เที่ยวบิน 1493 เส้นทางจากท่าอากาศยานนานาชาติซีราคูส แฮนค็อก รัฐนิวยอร์ก ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย ชนกับเครื่องบินแฟร์ไชล์ด เมโทร 3 ของสกายเวสต์ เที่ยวบิน 5569 ขณะนำเครื่องลงจอดที่ลอสแอนเจลิส จนเกิดการระเบิดลุกไหม้ ผู้โดยสารและลูกเรือทั้ง 12 คนของสกายเวสต์ รวมทั้งผู้โดยสาร 20 คน นักบิน 1 คน และลูกเรือ 1 คน ของยูเอสแอร์เสียชีวิต มีผู้รอดชีวิตเพียง 77 คน[3]
- 22 มีนาคน พ.ศ. 2535 เครื่องบินฟอกเกอร์ 28-4000 เที่ยวบิน 405 เนื่องจากเกิดความล่าช้า เครื่องจึงจอกอยู่ที่หลุดมจอดเป็นเวลานาน ทำให้มีน้ำแข็งเกาะอยู่ตามปีกและลำตัวเครื่อง ขณะนำเครื่องขึ้นจากท่าอากาศยานลากวาเดีย เครื่องจึงพุ่งลงอ่าวฟรัชชิง มีผู้เสียชีวิต 37 คน[6]
- 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2537 เครื่องบินแมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-9-32 เที่ยวบิน 1016 บินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติชาร์ล็อตต์/ดักลาส รัฐนอร์ทแคโรไลนา ซึ่งเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง มีกระแสลมไหลลงพื้นดิน (en:wind shear windshear) ทำให้เครื่องลดระดับลงอย่างรวดเร็ว และชนกับรั้วสนามบิน เครื่องแตกออกเป็น 4 ส่วนใหญ่ๆ เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต 37 คน บาดเจ็บสาหัสอีก 16 คน และบาดเจ็บเล็กน้อยอีก 4 คน[4]
- 8 กันยายน พ.ศ. 2537 เครื่องบินโบอิง 737-300 เที่ยวบิน 427 จากท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติพิตส์เบิร์ก เกิดเหตุหางเสือของเครื่องบินขัดข้อง ทำให้เครื่องพุ่งลงพื้นดิน ผู้โดยสารและลูกเรือทั้ง 132 คนเสียชีวิต[5]
- 16 ตุลาคม พ.ศ. 2546 เครื่องบินแอร์บัส เอ 319-100 ขณะขับเครื่องอยู่บนทางวิ่งที่แทมป้า รัฐฟลอริดา ระบบห้ามล้อทำงานขัดข้อง มีเพียงลูกเรือ 1 คนที่บาดเจ็บสาหัส และมีผู้โดยสาร 2 คนที่บาดเจ็บเล็กน้อย[7]
- 15 มกราคม พ.ศ. 2552 เครื่องบินแอร์บัส เอ 319-214 เที่ยวบินที่ 1549 ได้ร่อนลงสู่แม่น้ำฮัดสัน หลังจากการร่อนขึ้นจากพื้นดินได้เพียง 6 นาที ขณะที่ไต่สู่ระดับความสูงที่ 3,200 ฟุต (980 ม.) หลังจาก 2 นาทีหลังจากร่อนขึ้นจากพื้นดิน เครื่องบินได้ชนกับฝูงนก ก่อให้เกิดเครื่องยนต์ดับทั้ง 2 เครื่อง ลูกเรือและผู้โดยสารรอดทุกคน [6]
อ้างอิง แก้
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- ยูเอสแอร์เวย์ (อังกฤษ)