ฝูโจว (จีน: 福州; พินอิน: Fúzhōu) เป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของมณฑลฝูเจี้ยน สาธารณรัฐประชาชนจีน[4] ตั้งอยู่ทางทิศเหนือ (ฝั่งซ้าย) ของปากแม่น้ำหมิ่น แม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลฝูเจี้ยน จากข้อมูลสำมะโนปี 2010 ฝูโจวมีประชากร 7,115,370 คน โดยอยู่อาศัยในเมือง 4,408,076 คน คิดเป็นร้อยละ 61.95 ในขณะที่ประชากรในชนบทอยู่ที่ 2,707,294 คน คิดเป็นร้อยละ 38.05[2] ในปี 2015 ฝูโจวได้รับการจัดอันดับโดยสถาบันบรูกกิงส์ (Brookings Institution) ว่าเป็นเขตมหานครที่โตเร็วที่สุดเป็นอันดับ 10 ของโลก[5]

ฝูโจว

福州市

ฮกจิว
แผนที่
ที่ตั้งของนครฝูโจวในมณฑลฝูเจี้ยน
ที่ตั้งของนครฝูโจวในมณฑลฝูเจี้ยน
ฝูโจวตั้งอยู่ในประเทศจีน
ฝูโจว
ฝูโจว
ที่ตั้งในประเทศจีน
พิกัด (หน่วยงานบริหารนครฝูโจว): 26°04′27″N 119°17′47″E / 26.0743°N 119.2964°E / 26.0743; 119.2964
ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑลฝูเจี้ยน
ศูนย์กลางการปกครองเขตกู่โหลว
จำนวนเขตการปกครอง
 - ระดับอำเภอ

6 เขต, 6 อำเภอ,
และ 1 นครระดับอำเภอ (2017)
การปกครอง
 • เลขาธิการพรรคหลิน เป่าจิน (林宝金)
 • นายกเทศมนตรีโหยว เหมิ่งจวิน (尤猛军)
พื้นที่
 • นครระดับจังหวัด12,177 ตร.กม. (4,702 ตร.ไมล์)
 • พื้นน้ำ4,634 ตร.กม. (1,790 ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง (2018)[1]1,243 ตร.กม. (480 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2017)[2]
 • นครระดับจังหวัด7,660,000 คน
 • เขตเมือง (2018)[3]5,400,000 คน
 • ชนบท2,707,294
เขตเวลาUTC+8 (เวลามาตรฐานจีน)
รหัสไปรษณีย์350000
รหัสพื้นที่591
รหัส ISO 3166CN-FJ-01
GDP2018[2]
 - ทั้งหมด785.681 พันล้านเหรินหมินปี้
118.683 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
 - ต่อหัว102,569 เหรินหมินปี้
15,494 ดอลลาร์สหรัฐ
 - เติบโตเพิ่มขึ้น 8.7%
ป้ายทะเบียนรถ闽A
ภาษาถิ่นภาษาหมิ่นตะวันออก สำเนียงฝูโจว
เว็บไซต์Fuzhou.gov.cn
ฝูโจว
"ฝูโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีน
ภาษาจีน福州
ไปรษณีย์Foochow
ความหมายตามตัวอักษร"ดินแดนที่มีโชค"

เขตการปกครอง

แก้

นครฝูโจวแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 เขต, 1 นครระดับอำเภอ, และ 6 อำเภอ ดังนี้

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 24. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-03. สืบค้นเมื่อ 2018-08-06.
  2. 2.0 2.1 2.2 "Fuzhou Municipal Statistic Bureau". Fuzhou.gov.cn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-20. สืบค้นเมื่อ 2012-04-06.
  3. Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 24. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-03. สืบค้นเมื่อ 2018-08-06.
  4. "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-10. สืบค้นเมื่อ 2014-05-17.
  5. Jesus Leal Trujillo, Joseph Parilla (กุมภาพันธ์ 10, 2015). "The World's 10 Fastest Growing Metropolitan Areas". Brookings Institution. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 21, 2018. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 21, 2018.
  6. 现代汉语词典(第七版 [A Dictionary of Current Chinese (Seventh Edition)]. Beijing: The Commercial Press. 1 September 2016. p. 547. ISBN 978-7-100-12450-8. 闽侯(Mǐnhòu),地名,在福建。

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้