ฝูโจว
ฝูโจว (จีน: 福州; พินอิน: Fúzhōu) เป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของมณฑลฝูเจี้ยน สาธารณรัฐประชาชนจีน[4] ตั้งอยู่ทางทิศเหนือ (ฝั่งซ้าย) ของปากแม่น้ำหมิ่น แม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลฝูเจี้ยน จากข้อมูลสำมะโนปี 2010 ฝูโจวมีประชากร 7,115,370 คน โดยอยู่อาศัยในเมือง 4,408,076 คน คิดเป็นร้อยละ 61.95 ในขณะที่ประชากรในชนบทอยู่ที่ 2,707,294 คน คิดเป็นร้อยละ 38.05[2] ในปี 2015 ฝูโจวได้รับการจัดอันดับโดยสถาบันบรูกกิงส์ (Brookings Institution) ว่าเป็นเขตมหานครที่โตเร็วที่สุดเป็นอันดับ 10 ของโลก[5]
ฝูโจว 福州市 ฮกจิว | |
---|---|
ที่ตั้งของนครฝูโจวในมณฑลฝูเจี้ยน | |
พิกัด (หน่วยงานบริหารนครฝูโจว): 26°04′27″N 119°17′47″E / 26.0743°N 119.2964°E | |
ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
มณฑล | ฝูเจี้ยน |
ศูนย์กลางการปกครอง | เขตกู่โหลว |
จำนวนเขตการปกครอง - ระดับอำเภอ | 6 เขต, 6 อำเภอ, และ 1 นครระดับอำเภอ (2017) |
การปกครอง | |
• เลขาธิการพรรค | หลิน เป่าจิน (林宝金) |
• นายกเทศมนตรี | โหยว เหมิ่งจวิน (尤猛军) |
พื้นที่ | |
• นครระดับจังหวัด | 12,177 ตร.กม. (4,702 ตร.ไมล์) |
• พื้นน้ำ | 4,634 ตร.กม. (1,790 ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง (2018)[1] | 1,243 ตร.กม. (480 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2017)[2] | |
• นครระดับจังหวัด | 7,660,000 คน |
• เขตเมือง (2018)[3] | 5,400,000 คน |
• ชนบท | 2,707,294 |
เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน) |
รหัสไปรษณีย์ | 350000 |
รหัสพื้นที่ | 591 |
รหัส ISO 3166 | CN-FJ-01 |
GDP | 2018[2] |
- ทั้งหมด | 785.681 พันล้านเหรินหมินปี้ 118.683 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ |
- ต่อหัว | 102,569 เหรินหมินปี้ 15,494 ดอลลาร์สหรัฐ |
- เติบโต | 8.7% |
ป้ายทะเบียนรถ | 闽A |
ภาษาถิ่น | ภาษาหมิ่นตะวันออก สำเนียงฝูโจว |
เว็บไซต์ | Fuzhou.gov.cn |
ฝูโจว | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
"ฝูโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีน | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
ภาษาจีน | 福州 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ไปรษณีย์ | Foochow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
ความหมายตามตัวอักษร | "ดินแดนที่มีโชค" | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
เขตการปกครอง
แก้นครฝูโจวแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 เขต, 1 นครระดับอำเภอ, และ 6 อำเภอ ดังนี้
1
2
เขตชางชาน
เขตหมาเหว่ย์
เขตจิ้นอาน
เขตฉางเล่อ
อำเภอ
หมิ่นโฮ่ว อำเภอ
เหลียนเจียง อำเภอ
หลัวเหยฺวียน อำเภอ
หมิ่นชิง อำเภอ
หย่งไท่ อำเภอ
ผิงถาน นครฝูชิง
1. เขตกู่โหลว
2. เขตไถเจียง
บริเวณส่วนใหญ่ของเทศมณฑลเหลียนเจียงของไต้หวัน (หมู่เกาะหมาจู่) นั้น สป.จีนได้อ้างสิทธิ์ (แต่ไม่ได้ควบคุม) ในฐานะเป็นเมืองหนึ่งในอำเภอเหลียนเจียง รวมทั้งเกาะจู่กวาง ที่ได้อ้างสิทธิ์ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของเขตฉางเล่อ |
- ตัวเมือง
- ชานเมืองและชนบท
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 24. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-03. สืบค้นเมื่อ 2018-08-06.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Fuzhou Municipal Statistic Bureau". Fuzhou.gov.cn. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-20. สืบค้นเมื่อ 2012-04-06.
- ↑ Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 24. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-03. สืบค้นเมื่อ 2018-08-06.
- ↑ "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-10. สืบค้นเมื่อ 2014-05-17.
- ↑ Jesus Leal Trujillo, Joseph Parilla (กุมภาพันธ์ 10, 2015). "The World's 10 Fastest Growing Metropolitan Areas". Brookings Institution. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 21, 2018. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 21, 2018.
- ↑ 现代汉语词典(第七版 [A Dictionary of Current Chinese (Seventh Edition)]. Beijing: The Commercial Press. 1 September 2016. p. 547. ISBN 978-7-100-12450-8.
闽侯(Mǐnhòu),地名,在福建。
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ฝูโจว
- เว็บไซต์นครฝูโจว