วิกิพีเดีย

มณฑลฝูเจี้ยน

บทความนี้เกี่ยวกับมณฑลของสาธารณรัฐประชาชนจีน สำหรับมณฑลเดียวกันที่บริหารโดยสาธารณรัฐจีน ดูที่ มณฑลฝูเจี้ยน (สาธารณรัฐจีน)
สำหรับความหมายอื่น ดูที่ ฝูเจี้ยน และ ฮกเกี้ยน

มณฑลฝูเจี้ยน หรือ มณฑลฮกเกี้ยน (จีน: 福建省 Fujian) เป็นมณฑลชายฝั่งทะเลที่อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน อาณาเขตทางภาคเหนือติดกับมณฑลเจ้อเจียง ภาคใต้ติดกับมณฑลกวางตุ้ง ภาคตะวันออกติดกับช่องแคบไต้หวัน

มณฑลฝูเจี้ยน

福建省
มณฑล
การถอดเสียงชื่อมณฑล
 • ภาษาจีน福建省 (Fújiàn Shěng)
 • อักษรย่อFJ / หมิ่น (闽 Mǐn, ฮกเกี้ยน: Bân)
 • ภาษาฮกเกี้ยนHok-kiàn
 • สำเนียงฝูโจวHók-gióng
ทัศนียภาพของทิวเขาอู่อี๋
ทัศนียภาพของทิวเขาอู่อี๋
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลฝูเจี้ยน
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลฝูเจี้ยน
พิกัด: 25°54′N 118°18′E / 25.9°N 118.3°E / 25.9; 118.3พิกัดภูมิศาสตร์: 25°54′N 118°18′E / 25.9°N 118.3°E / 25.9; 118.3
ตั้งชื่อจากฝู (福 Fú): ฝูโจว
เจี้ยน (建 Jiàn): เจี้ยนโจว
เมืองหลวงฝูโจว
เมืองใหญ่สุดเซี่ยเหมิน
จำนวนเขตการปกครอง9 จังหวัด, 85 อำเภอ[1], 1107 ตำบล[1]
การปกครอง
 • เลขาธิการพรรคยฺหวี เหว่ย์กั๋ว (于伟国)
 • ผู้ว่าการถัง เติงเจี๋ย (唐登杰)
พื้นที่[2]
 • ทั้งหมด121,400 ตร.กม. (46,900 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 23
ความสูงจุดสูงสุด2,158 เมตร (7,080 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2017)[3]
 • ทั้งหมด38,565,000 คน
 • อันดับอันดับที่ 17
 • ความหนาแน่น320 คน/ตร.กม. (820 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่นอันดับที่ 14
ประชากรศาสตร์
 • องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ฮั่น – 98%
เชอ – 1%
หุย – 0.3%
 • ภาษาและภาษาถิ่นภาษาจีนหมิ่น (ได้แก่ ภาษาฮกเกี้ยน, สำเนียงฝูโจว), ภาษาจีนกลาง, ภาษาจีนฮักกา
รหัส ISO 3166CN-FJ
GDP (ค.ศ. 2018)3.58 ล้านล้านเหรินหมินปี้
540.78 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[4] (อันดับที่ 10)
 • ต่อหัว92,830 เหรินหมินปี้
14,022 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 6)
HDI (ค.ศ. 2014)0.758[5] (สูง) (อันดับที่ 11)
เว็บไซต์www.fujian.gov.cn

ชื่อฝูเจี้ยนมาจากอักษรนำหน้าชื่อเมืองสองเมืองรวมกันคือฝูโจวและเจี้ยนโอว ชื่อนี้ได้รับการตั้งในสมัยราชวงศ์ถัง

ที่ตั้งและอาณาเขตแก้ไข

มณฑลฝูเจี้ยนมีพื้นที่ติดต่อดังนี้

ภาษาถิ่นแก้ไข

เนื่องจากฝูเจี้ยนเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน ภาษาราชการจึงเป็นภาษาจีนกลางโดยใช้ตัวอักษรจีนแบบย่อ อย่างไรก็ดีฝูเจี้ยนมีภาษาถิ่นมากมาย เช่นเดียวกับมณฑลอื่น ๆ ในจีนใต้ ภาษาถิ่นของมณฑลฝูเจี้ยนเป็นภาษาในกลุ่มหมิ่นทั้งหมด ซึ่งประกอบด้วยภาษาจีนท้องถิ่น 7 ภาษาคือ ภาษาหมิ่นเบ่ย ภาษาหมิ่นตง ภาษาหมิ่นจง ภาษาหมิ่นหนาน ภาษาผู่เสี้ยน ภาษาส่าวเจี้ยง และภาษาฉุงเหวิน 6 ภาษาแรกใช้ในมณฑลฝูเจี้ยน ส่วนภาษาฉุงเหวินนั้นไม่ได้ใช้ในมณฑลฝูเจี้ยน แต่ใช้ในมณฑลไห่หนานแทน

คนไทยมักจะเรียกภาษาหมิ่นหนานว่าภาษาจีนฮกเกี้ยน ส่วนภาษาฉุงเหวินนั้นคนไทยมักจะเรียกว่าภาษาไหหลำ

เมืองสำคัญแก้ไข

เมืองหลวงคือเมืองฝูโจว ซึ่งอยู่บนฝั่งแม่น้ำหมินเจียง เมืองที่สำคัญอื่น ๆ ได้แก่

การแบ่งเขตการปกครองแก้ไข

สาธารณรัฐประชาชนจีนได้ควบคุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑล และแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 เขตการปกครองระดับจังหวัด โดยทั้งหมดมีฐานะเป็นนครระดับจังหวัด (มีนครระดับกิ่งมณฑลด้วย)

เขตการปกครองของมณฑลฝูเจี้ยน
☐ เทศมณฑลจินเหมิน และเทศมณฑลเหลียนเจียง (คีมอย และหมาจู่) ปกครองโดย   แต่อ้างสิทธิ์โดย   รายละเอียดดังนี้
  1.   ส่วนใหญ่ของเทศมณฑลจินเหมิน →   เป็น อำเภอจินเหมิน จังหวัดเฉวียนโจว
  2.   ส่วนใหญ่ของเทศมณฑลเหลียนเจียง →   ส่วนหนึ่งของ อำเภอเหลียนเจียง จังหวัดฝูโจว
  3.   ตำบลจู่กวาง (เกาะตงจู่ และเกาะซีจู่) เทศมณฑลเหลียนเจียง →   ส่วนหนึ่งของ เขตฉางเล่อ จังหวัดฝูโจว
  4.   ตำบลอูชิว (เกาะอูชิว) เทศมณฑลจินเหมิน →   ส่วนหนึ่งของ เมืองเหมย์โจว เขตซิ่วยฺหวี่ จังหวัดผูเถียน
  5.   เกาะตงติ้ง เมืองจินหู เทศมณฑลจินเหมิน →   ส่วนหนึ่งของ เขตหลงไห่ จังหวัดจางโจว

รหัสเขตการปกครอง[6] ชื่อ พื้นที่ (ตร.กม.)[7] ประชากรปี 2010[8] ศูนย์กลางการปกครอง เขตการปกครองย่อย[9]
เขต อำเภอ นครระดับอำเภอ
350000 มณฑลฝูเจี้ยน 121400.00 36,894,217 นครฝูโจว 29 44 12
350100 นครฝูโจว 12155.46 7,115,369 เขตกู่โหลว 6 6 1
350200 นครเซี่ยเหมิน 1699.39 3,531,347 เขตซือหมิง 6
350300 นครผูเถียน 4119.02 2,778,508 เขตเฉิงเซียง 4 1
350400 นครซานหมิง 22928.79 2,503,388 เขตเหมย์เลี่ย 2 9 1
350500 นครเฉวียนโจว 11245.00 8,128,533 เขตเฟิงเจ๋อ 4 5* 3
350600 นครจางโจว 12873.33 4,809,983 เขตหลงเหวิน 2 8 1
350700 นครหนานผิง 26280.54 2,645,548 เขตเจี้ยนหยาง 2 5 3
350800 นครหลงหยาน 19028.26 2,559,545 เขตซินหลัว 2 4 1
350900 นครหนิงเต๋อ 13452.38 2,821,996 เขตเจียวเฉิง 1 6 2
  มีฐานะเป็นนครระดับกิ่งมณฑลด้วย

* - นับรวมอำเภอจินเหมินด้วย


อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ 1.0 1.1 These are the official PRC numbers from 2009 Fujian Statistic Bureau. Quemoy is included as a county and Matsu as a township.
  2. ↑ "Doing Business in China - Survey". Ministry Of Commerce - People's Republic Of China. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 5, 2013. สืบค้นเมื่อ 5 August 2013.
  3. ↑ "Communiqué of the National Bureau of Statistics of People's Republic of China on Major Figures of the 2010 Population Census [1] (No. 2)". National Bureau of Statistics of China. เมษายน 29, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 27, 2013. สืบค้นเมื่อ 4 August 2013.
  4. ↑ 福建省2017年国民经济和社会发展统计公报 (ภาษาจีน). Fujian Bureau of Statistics. 2018-02-22. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 22, 2018. สืบค้นเมื่อ 2018-06-22.
  5. ↑ "China National Human Development Report 2016" (PDF). United Nations Development Programme. p. 146. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ January 7, 2017. สืบค้นเมื่อ 2017-12-05.
  6. ↑ 中华人民共和国县以上行政区划代码 (ภาษาจีนตัวย่อ). Ministry of Civil Affairs. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 2, 2015. สืบค้นเมื่อ December 11, 2015.
  7. ↑ Shenzhen Statistical Bureau. 《深圳统计年鉴2014》 (ภาษาจีนตัวย่อ). China Statistics Print. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 12, 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-05-29.
  8. ↑ Census Office of the State Council of the People's Republic of China; Population and Employment Statistics Division of the National Bureau of Statistics of the People's Republic of China (2012). 中国2010人口普查分乡、镇、街道资料 (1 ed.). Beijing: China Statistics Print. ISBN 978-7-5037-6660-2.
  9. ↑ Ministry of Civil Affairs (August 2014). 《中国民政统计年鉴2014》 (ภาษาจีนตัวย่อ). China Statistics Print. ISBN 978-7-5037-7130-9.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มณฑลฝูเจี้ยน&oldid=9964084"