มณฑลฝูเจี้ยน
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง คุณสามารถพัฒนาบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงตามสมควร เนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงอาจถูกลบออก |
บทความนี้เกี่ยวกับเขตการปกครองของจีน สำหรับเขตการปกครองของไต้หวัน ดูที่ มณฑลฝูเจี้ยน (สาธารณรัฐประชาชนจีน)
มณฑลฝูเจี้ยน หรือ มณฑลฮกเกี้ยน (จีน: 福建省 Fujian) เป็นมณฑลชายฝั่งทะเลที่อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน อาณาเขตทางภาคเหนือติดกับมณฑลเจ้อเจียง ภาคใต้ติดกับมณฑลกวางตุ้ง ภาคตะวันออกติดกับช่องแคบไต้หวัน
มณฑลฝูเจี้ยน 福建省 | |
|---|---|
| การถอดเสียงชื่อมณฑล | |
| • ภาษาจีน | 福建省 (Fújiàn Shěng) |
| • อักษรย่อ | FJ / หมิ่น (闽 Mǐn, ฮกเกี้ยน: Bân) |
| • ภาษาฮกเกี้ยน | Hok-kiàn |
| • สำเนียงฝูโจว | Hók-gióng |
 ทัศนียภาพของทิวเขาอู่อี๋ | |
.svg) แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลฝูเจี้ยน | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 25°54′N 118°18′E / 25.9°N 118.3°Eพิกัดภูมิศาสตร์: 25°54′N 118°18′E / 25.9°N 118.3°E | |
| ตั้งชื่อจาก | ฝู (福 Fú): ฝูโจว เจี้ยน (建 Jiàn): เจี้ยนโจว |
| เมืองหลวง | ฝูโจว |
| เมืองใหญ่สุด | เซี่ยเหมิน |
| จำนวนเขตการปกครอง | 9 จังหวัด, 85[1] เทศมณฑล, 1107[1] ตำบล |
| การปกครอง | |
| • เลขาธิการพรรค | ยฺหวี เหว่ย์กั๋ว (于伟国) |
| • ผู้ว่าการ | ถัง เติงเจี๋ย (唐登杰) |
| พื้นที่[2] | |
| • ทั้งหมด | 121,400 ตร.กม. (46,900 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 23 |
| ความสูงจุดสูงสุด | 2,158 เมตร (7,080 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2017)[3] | |
| • ทั้งหมด | 38,565,000 คน |
| • อันดับ | อันดับที่ 17 |
| • ความหนาแน่น | 320 คน/ตร.กม. (820 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 14 |
| ประชากรศาสตร์ | |
| • องค์ประกอบทางชาติพันธุ์ | ฮั่น – 98% เชอ – 1% หุย – 0.3% |
| • ภาษาและภาษาถิ่น | ภาษาจีนหมิ่น (ได้แก่ ภาษาฮกเกี้ยน, สำเนียงฝูโจว), ภาษาจีนกลาง, ภาษาจีนฮักกา |
| รหัสไอเอสโอ 3166 | CN-FJ |
| GDP (ค.ศ. 2018) | 3.58 ล้านล้านเหรินหมินปี้ 540.78 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[4] (อันดับที่ 10) |
| • ต่อหัว | 92,830 เหรินหมินปี้ 14,022 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 6) |
| HDI (ค.ศ. 2014) | 0.758[5] (สูง) (อันดับที่ 11) |
| เว็บไซต์ | www.fujian.gov.cn |
ชื่อฝูเจี้ยนมาจากอักษรนำหน้าชื่อเมืองสองเมืองรวมกันคือฝูโจวและเจี้ยนโอว ชื่อนี้ได้รับการตั้งในสมัยราชวงศ์ถัง
ที่ตั้งและอาณาเขตแก้ไข
มณฑลฝูเจี้ยนมีพื้นที่ติดต่อดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับ มณฑลเจียงซี และมณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน
- ทิศใต้ ติดต่อกับ ทะเลจีนใต้
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ทะเลจีนตะวันออก
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับ มณฑลเจียงซี และมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน
ภาษาถิ่นแก้ไข
เนื่องจากฝูเจี้ยนเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน ภาษาราชการจึงเป็นภาษาจีนกลางโดยใช้ตัวอักษรจีนแบบย่อ อย่างไรก็ดีฝูเจี้ยนมีภาษาถิ่นมากมาย เช่นเดียวกับมณฑลอื่น ๆ ในจีนใต้ ภาษาถิ่นของมณฑลฝูเจี้ยนเป็นภาษาในกลุ่มหมิ่นทั้งหมด ซึ่งประกอบด้วยภาษาจีนท้องถิ่น 7 ภาษาคือ ภาษาหมิ่นเบ่ย ภาษาหมิ่นตง ภาษาหมิ่นจง ภาษาหมิ่นหนาน ภาษาผู่เสี้ยน ภาษาส่าวเจี้ยง และภาษาฉุงเหวิน 6 ภาษาแรกใช้ในมณฑลฝูเจี้ยน ส่วนภาษาฉุงเหวินนั้นไม่ได้ใช้ในมณฑลฝูเจี้ยน แต่ใช้ในมณฑลไห่หนานแทน
คนไทยมักจะเรียกภาษาหมิ่นหนานว่าภาษาจีนฮกเกี้ยน ส่วนภาษาฉุงเหวินนั้นคนไทยมักจะเรียกว่าภาษาไหหลำ
เมืองสำคัญแก้ไข
เมืองหลวงคือเมืองฝูโจว ซึ่งอยู่บนฝั่งแม่น้ำหมินเจียง เมืองที่สำคัญอื่น ๆ ได้แก่
- เมืองเซี่ยเหมิน เป็นเมืองใหญ่ที่สุด ถูกยกระดับเป็นเมืองใหญ่ตั้งแต่ พ.ศ. 1930 เคยเป็นที่ ๆ ผู้ภักดีต่อราชวงศ์หมิงหนีพวกแมนจูมาหลบซ่อน
- เมืองฉานโจว เป็นเมืองท่าสำคัญในสมัยราชวงศ์ซ้อง ตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1243
การแบ่งเขตการปกครองแก้ไข
| เมืองฝูโจว (福州市) | ||
|---|---|---|
| ประเภท | ชื่อ | |
| เขต | (鼓楼区) ไถเจียง (台江区) ซางซาน (仓山区) (马尾区) จิ้นอัน (晋安区) | |
| เมือง | ฝูชิน (福清市) ฉางเล่อ (长乐市) | |
| เทศมณฑล | (闽侯县) หมิ่นชิน (闽清县) หย่งไท่ (永泰县) เหลียนเจียง (连江县) หลัวหยวน (罗源县) ผิงถาน (平潭县) | |
| เมืองเซี่ยเหมิน (厦门市) | ||
| เขต | ซือหมิง (思明区) ไห่ชัง (海沧区) หูหลี่ (湖里区) (集美区) (同安区) ฉางอัน (翔安区) | |
| เมืองปู่เถียน (莆田市) | ||
| เขต | (城廂区) (涵江区) ลี่เฉิง (荔城区) (秀屿区) | |
| เทศมณฑล | (仙游县) | |
| เมืองซันหมิง (三明市) | ||
| เขต | (梅列区) (三元区) | |
| เมือง | หย่งอัน (永安市) | |
| เทศมณฑล | หมิงซี (明溪县) (将乐县) ต้าเถียน (大田县) (宁化县) เจี้ยนหนิง (建宁县) (沙县) (尤溪县) ชินหลิว (清流县) ไท่หนิง (泰宁县) | |
| เมืองฉวนโจว (泉州市) | ||
| เขต | (鲤城区) เฟิงเจ๋อ (丰泽区) (洛江区) กั๋งฉวน (泉港区) | |
| เมือง | (石狮市) จิ้นเจียง (晋江市) หนานอัน (南安市) | |
| เทศมณฑล | ฮุ่ยอัน (惠安县) หย่งชุน (永春县) อันซี (安溪县) (德化县) จินเหมิน (金门县) | |
| เมืองจางโจว (漳州市) | ||
| เขต | (芗城区) หลงเหวิน (龙文区) | |
| เมือง | หลงไห่ (龙海市) | |
| เทศมณฑล | ผิงเหอ (平和县) (南靖县) (诏安县) จางปู่ (漳浦县) หัวอัน (华安县) ตงซาน (东山县) ฉางไท่ (长泰县) (云霄县) | |
| เมืองหนานผิง (南平市) | ||
| เขต | เอี้ยนผิง (延平区) เจี้ยนหยาง (建阳区) | |
| เมือง | (建瓯市) (邵武市) อู่อี้ซาน (武夷山市) | |
| เทศมณฑล | (松溪县) (光泽县) ฉุ่นชาง (顺昌县) ปู่เฉิง (浦城县) เจิ้งเหอ (政和县) | |
| เมืองหลงเอี้ยน (龙岩市) | ||
| เขต | ซินหลัว (新罗区) หย่งติ้ง (永定区) | |
| เมือง | จางผิง (漳平市) | |
| เทศมณฑล | (长汀县) อู่ผิง (武平县) ชั่งหาง (上杭县)เหลียนเฉิง (连城县) | |
| เมืองหนิงเต๋อ (宁德市) | ||
| เขต | เจียงเฉิง (蕉城区) | |
| เมือง | ฝูอัน (福安市) ฝูติ้ง (福鼎市) | |
| เทศมณฑล | (寿宁县) เฉียปู่ (霞浦县) (柘荣县) (屏南县) กู่เถียน (古田县) โจวหนิง (周宁县) | |
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ 1.0 1.1 These are the official PRC numbers from 2009 Fujian Statistic Bureau. Quemoy is included as a county and Matsu as a township.
- ↑ "Doing Business in China - Survey". Ministry Of Commerce - People's Republic Of China. Archived from the original on August 5, 2013. สืบค้นเมื่อ 5 August 2013.
- ↑ "Communiqué of the National Bureau of Statistics of People's Republic of China on Major Figures of the 2010 Population Census [1] (No. 2)". National Bureau of Statistics of China. April 29, 2011. Archived from the original on July 27, 2013. สืบค้นเมื่อ 4 August 2013.
- ↑ 福建省2017年国民经济和社会发展统计公报 (in จีน). Fujian Bureau of Statistics. 2018-02-22. Archived from the original on June 22, 2018. สืบค้นเมื่อ 2018-06-22.
- ↑ "China National Human Development Report 2016" (PDF). United Nations Development Programme. p. 146. Archived (PDF) from the original on January 7, 2017. สืบค้นเมื่อ 2017-12-05.
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: มณฑลฝูเจี้ยน |
บทความเกี่ยวกับประเทศจีน ประวัติศาสตร์จีน หรือภาษาจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประเทศจีน