นิโฮเนียม

นิโฮเนียม
	โคเปอร์นิเซียม ← นิโฮเนียม → ฟลีโรเวียม
	นิโฮเนียมในตารางธาตุ
ลักษณะปรากฏ
	ไม่ทราบ
คุณสมบัติทั่วไป
ชื่อ สัญลักษณ์ และเลขอะตอม	นิโฮเนียม, Nh, 113
การออกเสียง	/nɪˈhoʊniəm/; ni-hoh-nee-əm
อนุกรมเคมี	โลหะหลังทรานซิชัน; (คาดว่า)
หมู่ คาบและบล็อก	13, 7, p
มวลอะตอมมาตรฐาน	[286]
การจัดเรียงอิเล็กตรอน	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1; (คาดว่า); 2, 8, 18, 32, 32, 18, 3; (คาดว่า)
ประวัติ
การตั้งชื่อ	ตามชื่อประเทศญี่ปุ่น (Nihon ในภาษาญี่ปุ่น)
การค้นพบ	สถาบันร่วมเพื่อการวิจัยนิวเคลียร์; ห้องปฏิบัติการแห่งชาติลอว์เรนซ์ ลิเวอร์มอร์ (2003)
คุณสมบัติกายภาพ
สถานะ	ของแข็ง (คาดว่า)
ความหนาแน่น (ใกล้ r.t.)	16 (คาดว่า) g·cm−3
จุดหลอมเหลว	700 K, 430 °C, 810 (คาดว่า) °F
จุดเดือด	1430 K, 1130 °C, 2070 (คาดว่า) °F
ความร้อนของการหลอมเหลว	7.61 (extrapolated) kJ·mol−1
ความร้อนของการกลายเป็นไอ	130 (คาดว่า) kJ·mol−1
คุณสมบัติอะตอม
สถานะออกซิเดชัน	-1, 1, 3, 5 (คาดว่า)
พลังงานไอออไนเซชัน	ค่าที่ 1: 704.9 (คาดว่า) kJ·mol−1
	ค่าที่ 2: 2238.5 (คาดว่า) kJ·mol−1
รัศมีอะตอม	170 (คาดว่า) pm
รัศมีโควาเลนต์	172–180 (extrapolated) pm
จิปาถะ
เลขทะเบียน CAS	54084-70-7
ไอโซโทปเสถียรที่สุด
	บทความหลัก: ไอโซโทปของนิโฮเนียม
	ด; ค; ก;
	อ้างอิง

นิโฮเนียม (อังกฤษ: Nihonium; สัญลักษณ์ Nh) คือธาตุที่มีหมายเลขอะตอม 113 นิโฮเนียมเป็นธาตุหนักที่ถูกสังเคราะห์ขึ้นใหม่ยังไม่รายละเอียดมากนัก มีอีกชื่อหนึ่งว่าเอกา-แทลเลียม (eka-thallium) ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2016 IUPAC เสนอชื่อ นิโฮเนียม (nihonium; สัญลักษณ์ธาตุ Nh) เป็นชื่อทางการของธาตุนี้ ชื่อ "นิโฮเนียม" มาจาก "นิฮง" (Nihon) อันเป็นชื่อเรียกประเทศญี่ปุ่นในภาษาญี่ปุ่น^[6]

รายการอ้างอิงแก้ไข

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 ^1.7 Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". ใน Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (บ.ก.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Seaborg, Glenn T. (c. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 2010-03-16.
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". J. Phys. Chem. 85: 1177–1186.
↑ ^4.0 ^4.1 Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. สืบค้นเมื่อ 4 October 2013.
↑ Thayer, John S. (2010). Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements. Relativistic Methods for Chemists. Challenges and Advances in Computational Chemistry and Physics. Vol. 10. p. 82. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2.
↑ "IUPAC Is Naming The Four New Elements Nihonium, Moscovium, Tennessine, And Oganesson". IUPAC. 2016-06-08. สืบค้นเมื่อ 2016-06-08.

บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี

[Haire-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 ^1.7 Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". ใน Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (บ.ก.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)

[EB-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Seaborg, Glenn T. (c. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 2010-03-16.

[B&K-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". J. Phys. Chem. 85: 1177–1186.

[BFricke-4] 4.0 ^4.1 Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. สืบค้นเมื่อ 4 October 2013.

[Thayer82-5] Thayer, John S. (2010). Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements. Relativistic Methods for Chemists. Challenges and Advances in Computational Chemistry and Physics. Vol. 10. p. 82. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2.

[IUPAC-June2016-6] "IUPAC Is Naming The Four New Elements Nihonium, Moscovium, Tennessine, And Oganesson". IUPAC. 2016-06-08. สืบค้นเมื่อ 2016-06-08.

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]