นายกรัฐมนตรีเยอรมนี
นายกรัฐมนตรีเยอรมนี[2] (เยอรมัน: Bundeskanzler der Bundesrepublik Deutschland) เป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารของประเทศเยอรมนี ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบันคือ ฟรีดริช แมร์ซ สังกัดพรรคสังคมประชาธิปไตยเยอรมนี (CDU) ดำรงตำแหน่งต่อจากโอลัฟ ช็อลทซ์ จากพรรคสหภาพประชาธิปไตยคริสเตียนใน ค.ศ. 2025
| นายกรัฐมนตรี แห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี | |
|---|---|
 ธงประจำตำแหน่ง | |
| ฝ่ายบริหารของรัฐบาล | |
| สมาชิกของ | คณะรัฐมนตรีสหพันธ์ คณะมนตรียุโรป |
| ที่ว่าการ | สำนักนายกรัฐมนตรีสหพันธ์ เบอร์ลิน (ทางการ) Palais Schaumburg บ็อน |
| ผู้เสนอชื่อ | บุนเดิสทาค |
| ผู้แต่งตั้ง | ประธานาธิบดีเยอรมนี โดยความเห็นชอบของบุนเดิสทาค |
| วาระ | 4 ปี (ไม่จำกัด) |
| ตราสารจัดตั้ง | กฎหมายพื้นฐานสำหรับสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี (รัฐธรรมนูญเยอรมนี) |
| ผู้ประเดิมตำแหน่ง | ค็อนราท อาเดอเนาเออร์ |
| สถาปนา | 24 พฤษภาคม 1949 |
| รอง | รองนายกรัฐมนตรีเยอรมนี |
| เงินตอบแทน | 255,150 ยูโรต่อปี (ข้อมูลเมื่อ 2020[update])[1] |
| เว็บไซต์ | bundeskanzler |
เมื่อมีการเปิดประชุมสภาสหพันธ์นัดแรก ประธานาธิบดีจะเป็นผู้เสนอชื่อนายกรัฐมนตรีต่อสภาสหพันธ์ หากสภาเห็นชอบด้วยเสียงเกินกึ่งหนึ่ง ประธานาธิบดีจะสามารถลงนามแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี
ประวัติ
แก้ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสถาปนาขึ้นใน ค.ศ. 1867 พร้อมกับการสถาปนาสมาพันธรัฐเยอรมันเหนือ โดยมีอ็อทโท ฟ็อน บิสมาร์ค มุขมนตรีปรัสเซีย เป็นผู้รั้งตำแหน่งคนแรกในตำแหน่ง นายกรัฐมนตรีสหพันธ์ ต่อมาใน ค.ศ. 1871 ได้มีการสถาปนาจักรวรรดิเยอรมัน ซึ่งมีชื่อประเทศเป็นทางการตามรัฐธรรมนูญว่า "ไรช์เยอรมัน" (Deutsches Reich) ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีจึงเปลี่ยนไปใช้ชื่อว่า นายกรัฐมนตรีไรช์ ตั้งแต่บัดนั้นจนถึงสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองใน ค.ศ. 1945 เยอรมนีสงครามแตกเป็นสองประเทศคือเยอรมนีตะวันออกและเยอรมนีตะวันตก ตำแหน่งหัวหน้ารัฐบาลเยอรมันตะวันตกเรียก นายกรัฐมนตรีสหพันธ์ ส่วนหัวหน้ารัฐบาลเยอรมันตะวันออกเรียก ประธานคณะรัฐมนตรี
เมื่อเยอรมนีตะวันออกล่มสลายใน ค.ศ. 1990 รัฐบาลเยอรมนีตะวันตกเข้ารับช่วงกิจการงานปกครองของรัฐบาลเยอรมนีตะวันออกทั้งหมด นายกรัฐมนตรีเยอรมันตะวันตกกลายเป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศเยอรมนีที่รวมเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "Das Amt des Bundeskanzlers: Einzelfragen zur Vergütung und weiteren Leistungen" (PDF). Wissenschaftliche Dienste des Deutschen Bundestages. 30 July 2020. p. 3. สืบค้นเมื่อ 19 January 2023.
- ↑ สมใจ ไพโรจน์ธีระรัชต์ (2547). ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม และคณะ (บ.ก.). สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: ยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (pdf). Vol. 1 (อักษร A-B) (3 ed.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน. p. 137. ISBN 974-9588-25-8. สืบค้นเมื่อ 2 กรกฎาคม 2555.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Federal Chancellors of Germany- เว็บไซต์ทางการ
 | บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |