ชื่อ เซี่ย
ชื่อ เซี่ย (จีน: 士燮; พินอิน: Shì Xiè; ) (ค.ศ. 137–226) ชื่อรอง เวย์เยี่ยน (จีน: 威彥; พินอิน: Wēiyàn) มีชื่อในภาษาเวียดนามว่า สี เญี้ยป (เวียดนาม: Sĩ Nhiếp) เป็นขุนพล นักการเมือง และขุนศึกชาวจีนที่มีชีวิตในยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและต้นยุคสามก๊กของจีน[1] ชื่อ เซี่ยรับราชการเป็นเป็นเจ้าเมืองของเมืองเกาจี (交趾 เจียวจื่อ) ซึ่งปัจจุบันคือตอนเหนือของประเทศเวียดนาม บันทึกประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 3 จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ) เป็นแหล่งข้อมูลหลักของจีนที่เกี่ยวข้องชีวประวัติของชื่อ เซี่ย[2] ชื่อ เซี่ยส่งเสริมศาสนาพุทธตลอดชีวิต หลังจากชื่อ เซี่ยเสียชีวิต ชาวเวียดนามได้เล่าขานตำนานมากมายเกี่ยวกับชื่อ เซี่ย[3] และยกย่องในฐานะ สีเวือง (Sĩ Vương ราชาสี; 士王 ชื่อหวาง) ในบางวัด
ชื่อ เซี่ย / สี เญี้ยป | |
---|---|
士燮 | |
ขุนพลพิทักษ์ (衛將軍 เว่ย์เจียงจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง หลัง ค.ศ. 220 – ค.ศ. 226 | |
กษัตริย์ | ซุนกวน |
ขุนพลซ้าย (左將軍 จั่วเจียงจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 210 – ค.ศ. 220 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ขุนพลสงบแดนไกล (安遠將軍 อันยฺเหวี่ยนเจียงจฺวิน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ขุนพลองครักษ์สงบภาคใต้ (綏南中郎將 ซุยหนานจงหลางเจี้ยง) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
เจ้าเมืองเกาจี (交趾太守 เจียวจื่อไท่โฉฺ่ว) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 187 – ค.ศ. ? | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเลนเต้ / พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ค.ศ. 137 อำเภอชางอู๋ เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก |
เสียชีวิต | ค.ศ. 226 (89 ปี) นครกว่างโจว มณฑลกวางตุ้ง ง่อก๊ก |
บุพการี |
|
อาชีพ | ขุนพล, นักการเมือง, ขุนศึก |
ชื่อรอง | เวย์เยี่ยน (威彥) |
บรรดาศักดิ์ | หลงเปียนโหฺว (龍編侯) |
สมัญญานาม | เทียนก๋ามซาอึงลิญอู๋ได่เวือง (Thiện Cảm Gia Ứng Linh Vũ Đại Vương; 善感嘉應靈武大王) (มอบให้โดยราชวงศ์จ๋านแห่งเวียดนาม) |
ภูมิหลังครอบครัวและประวัติช่วงต้น
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ในฐานะขุนศึกในมณฑลเกาจิ๋ว
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ในฐานะเจ้าประเทศราชของง่อก๊ก
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ครอบครัว
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ความนับถือ "ราชาสี" ในเวียดนาม
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ de Crespigny (2007), p. 739.
- ↑ Werner, Dutton & Whitmore (2012), p. 11.
- ↑ Keown (2003), p. 326.
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN 9789004156050.
- Dror, Olga (2007). Cult, Culture, and Authority: Princess Liễu Hạnh in Vietnamese History. University of Hawaii Press. ISBN 0824829727.
- Holmgren, Jennifer (1980). Chinese Colonization of Northern Vietnam: Administrative Geography and Political Development in the Tonking Delta, First To Sixth Centuries A.D. Australian National University Press.
- Keown, Damien (2003). A Dictionary of Buddhism. Oxford University Press.
- Schafer, Edward Hetzel (1967). The Vermilion Bird. University of California Press.
- Taylor, Keith Weller (1983). The Birth of Vietnam (illustrated, reprint ed.). University of California Press. ISBN 0520074173.
- Walker, Hugh Dyson (2012), East Asia: A New History, ISBN 978-1477265161
- Werner, Jayne; Dutton, George Edson; Whitmore, John K., บ.ก. (2012). Sources of Vietnamese Tradition. Columbia University Press. ISBN 0231511108.
ก่อนหน้า | ชื่อ เซี่ย | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
ไม่มี | เจ้าเมืองเกาจี Thái Thú Giao Châu (ค.ศ. 187–226) |
ชื่อ ฮุย |