วิกิพีเดีย

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศกัมพูชา

การระบาดทั่วของไวรัสโควิด-19 อย่างต่อเนื่องในประเทศกัมพูชา

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศกัมพูชา เป็นส่วนหนึ่งของการระบาดทั่วโลกของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) อย่างต่อเนื่อง ซึ่งเกิดจากไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง 2 (SARS-CoV-2) โดยผู้ป่วยรายแรกที่เข้ามาในประเทศกัมพูชาได้รับการตรวจพบที่เมืองพระสีหนุเมื่อวันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 2020[2] แม้ว่าจะมีการยืนยันผู้ป่วยที่เข้ามาในประเทศและแพร่เชื้อไปยังผู้ติดต่อโดยตรงจำนวนมากตลอด ค.ศ. 2020 แต่ก็ไม่มีการตรวจพบการแพร่เชื้อจากชุมชนจนถึงวันที่ 29 พฤศจิกายน[3]

การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศกัมพูชา
แผนที่จังหวัดที่มีการยืนยันผู้ป่วย:
(ณ วันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 2021)
  ≥ 10,000
  5,000–9,999
  1,000–4,999
  500–999
  100–499
โรคโควิด-19
สายพันธุ์ไวรัสไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)
สถานที่ประเทศกัมพูชา
การระบาดครั้งแรกอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน
ผู้ป่วยต้นปัญหาพระสีหนุ
ผู้ป่วยยืนยันสะสม136,262 คน[a] (+0)
ผู้ป่วยปัจจุบัน0 (-1)
หาย133,206 คน (+1)
เสียชีวิต3,056 คน (+0)
อัตราการเสียชีวิต2.29%
เว็บไซต์ของรัฐบาล
กรมควบคุมโรคติดต่อ

การตอบสนองด้านสาธารณสุขนำโดยกระทรวงสาธารณสุข โดยได้รับการสนับสนุนจากศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแห่งสหรัฐ, องค์การอนามัยโลก และสถาบันปาสเตอร์กัมพูชา[4][5][6] การติดตามผู้สัมผัส, การกักกัน, การคัดกรองผู้มาถึง[7][8][9] และการส่งข้อความสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับสุขอนามัย, การเว้นระยะห่างทางสังคม รวมถึงการสวมหน้ากาก[10] เป็นหัวใจสำคัญของกลยุทธ์การควบคุมโรค จากรายงานดัชนีความมั่นคงทางสุขภาพโลกใน ค.ศ. 2019 กัมพูชาอยู่ในอันดับที่ 89 จาก 195 ประเทศในการเตรียมความพร้อมสำหรับการระบาดของโรคติดเชื้อ[11]

การตอบสนองเบื้องต้นของกัมพูชาเป็นไปอย่างเชื่องช้า - ในช่วงแรกของการแพร่ระบาดในประเทศจีน ได้มีการกำหนดข้อจำกัดการเดินทางระหว่างประเทศเพียงเล็กน้อย พลเมืองกัมพูชาไม่ได้รับการอพยพออกจากอู่ฮั่น และนายกรัฐมนตรี ฮุน เซน ได้มองข้ามภัยคุกคามดังกล่าว[12][13] ทางกัมพูชาได้อนุญาตให้ผู้โดยสารเรือสำราญเอ็มเอส เวสเตอร์ดัม ขึ้นฝั่งในเดือนกุมภาพันธ์หลังจากถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าประเทศอื่น[14][15][16] เริ่มตั้งแต่เดือนมีนาคมในฐานะการแพร่ระบาดทั่วโลก กัมพูชาได้จัดตั้งคณะกรรมการรับมือระดับชาติ[4] โดยได้แนะนำข้อจำกัดในการเดินทางมาถึง[14][17] มีการปิดสถาบันการศึกษา, โรงงานตัดเย็บเสื้อผ้า และสถานบันเทิง[18][19][20] ตลอดจนวันหยุดราชการที่สำคัญถูกยกเลิก[21] กฎหมายสถานการณ์ฉุกเฉินที่เป็นที่ถกเถียงกันได้ผ่านไปในเดือนเมษายน แต่ยังไม่มีการบังคับใช้ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2021[22] การจำกัดวงส่วนใหญ่ภายในประเทศถูกยกเลิกภายในเดือนกันยายน[23] ส่วนในเดือนพฤศจิกายน ข้อจำกัดบางประการถูกทำให้เหมือนเดิมในพนมเปญ และพนักงานของรัฐบาลกัมพูชารวมถึงผู้ติดต่อหลายพันคนถูกกักกันหลังจากการเยี่ยมชมหนึ่งวันของรัฐมนตรีต่างประเทศฮังการี ปีเตร์ ซิจจาร์โต ได้รับผลเป็นบวกจากการตรวจหาเชื้อหลังจากเดินทางถึงกรุงเทพ[24][8] เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ได้มีการตรวจพบคลัสเตอร์การแพร่กระจายของชุมชนกลุ่มแรกในพนมเปญ[25] โดยสงสัยว่าไวรัสจะเข้ามาในประเทศในช่วงเดือนตุลาคมและไม่ถูกตรวจพบ[26] ประเทศนี้ได้เริ่มโครงการฉีดวัคซีน และตรวจพบการระบาดครั้งใหญ่ที่สุดจนถึงปัจจุบันในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2021[27][28] โดยกัมพูชาได้รายงานการเสียชีวิตครั้งแรกเมื่อวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 2021[29] เมื่อสายพันธุ์ บี.1.1.7 ได้แพร่กระจายไปในตลาดและและโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าของเมืองหลวง ในเวลาต่อมาก็ได้ทำให้เคอร์ฟิวมีประสิทธิภาพมากขึ้นจากการล็อกดาวน์ครั้งแรกของประเทศทั่วทั้งพนมเปญและตาเขมาในเดือนเมษายน ค.ศ. 2021 เนื่องจากองค์การอนามัยโลกได้เตือนว่าระบบการรักษาพยาบาลของกัมพูชามีความเสี่ยงที่จะถูกครอบงำ[30][31]

การตอบสนองของกัมพูชาจนถึงเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2020 และการต้อนรับเอ็มเอส เวสเตอร์ดัม ได้รับการยกย่องจากองค์การอนามัยโลก[32][33] อย่างไรก็ตาม ได้มีการวิพากษ์วิจารณ์รวมถึงการมองข้ามความเสี่ยงของการแพร่ระบาดของนายกรัฐมนตรี ฮุน เซน ในช่วงแรกของการแพร่ระบาด,[15][34][13][12] การข่มเหงนักวิจารณ์[35][22] และขั้นตอนการตรวจรวมถึงการเฝ้าระวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรือนจำที่แออัดยัดเยียด[36][5][37] การระบาดใหญ่ได้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อเศรษฐกิจ โดยเฉพาะภาคการท่องเที่ยว[38][39] และเครื่องนุ่งห่ม[18][40] โดยมีการคาดการณ์ว่าจะมีความยากจน, หนี้สิน และการว่างงานเพิ่มขึ้นในระยะยาว[41][42][43]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Turton, Shaun (1 October 2021). "Cambodia COVID cases plummet after PM orders reduced testing". Nikkei Asia (ภาษาอังกฤษ).{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  2. ↑ "Cambodia confirms first case of coronavirus: Health minister". CNA.asia. 27 January 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 January 2020. สืบค้นเมื่อ 27 January 2020.
  3. ↑ "At first Cambodians couldn't believe their COVID-19 numbers. Now they do". www.abc.net.au (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). 2020-12-03. สืบค้นเมื่อ 2021-04-30.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Cambodia sets national committee to combat COVID-19". XINHUA. 18 March 2020.
  5. ↑ 5.0 5.1 Sony, O; Dickison, M; Keeton-Olson, D (6 November 2020). "As Covid-19 Protocols Breached, Concerns Over Lack of Transparency". VOD. สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  6. ↑ "The Cambodian lab working to unravel how COVID-19 spreads and grows". Southeast Asia Globe (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-04-02. สืบค้นเมื่อ 2020-11-30.
  7. ↑ Sony, O. "Health Ministry, WHO Warn of Possible Community Virus Transmission". vodenglish.news. สืบค้นเมื่อ 2020-11-30.
  8. ↑ 8.0 8.1 Dara, M (10 November 2020). "Covid-19 Contact Tracing Spreads to 7 Provinces After Official's Trip". VOD. สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  9. ↑ "Provinces Cast Wide Net for Covid-19 Contact Tracing". VOD. 2 December 2020. สืบค้นเมื่อ 2020-12-02.
  10. ↑ "Insights from the Cambodian experience in preventing the spread of COVID-19". www.unicef.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-11-30.
  11. ↑ Global Health Security Index, 2019 Source
  12. ↑ 12.0 12.1 "Hun Sen's Political Gamble: The Coronavirus Epidemic". thediplomat.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-11-30.
  13. ↑ 13.0 13.1 Tiezzi, Shannon. "China and Cambodia: Love in the Time of Coronavirus". thediplomat.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-11-30.
  14. ↑ 14.0 14.1 "Cambodia and Coronavirus: Temporary Travel Restrictions". 12 May 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-09. สืบค้นเมื่อ 2021-05-09.
  15. ↑ 15.0 15.1 Beech, Hannah (2020-02-18). "Cambodia's Coronavirus Complacency May Exact a Global Toll". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2020-11-12.
  16. ↑ "U.S. Woman Who Traveled on the Westerdam Cruise Ship Does Not Have Coronavirus After All, CDC Says". TIME. 6 March 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2020.
  17. ↑ "Cambodia to impose travel restrictions from Tuesday". Khmer Times. 28 March 2020.
  18. ↑ 18.0 18.1 Welle (www.dw.com), Deutsche. "Coronavirus brings trouble to Cambodia's garment industry | DW | 29.04.2020". DW.COM (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  19. ↑ "Cambodian Government Closes KTVs and Cinemas Nationwide to Fight Covid-19". Fresh News. 17 March 2020.
  20. ↑ "Cambodia Announces Nationwide School Closures as COVID Response Ramps Up". VOA Cambodia. 16 March 2020.
  21. ↑ "Khmer New Year holiday cancelled to curb virus spread". Khmer Times. 8 April 2020.
  22. ↑ 22.0 22.1 "Fears as Cambodia grants PM vast powers under Covid-19 pretext". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2020-04-10. สืบค้นเมื่อ 2020-12-07.
  23. ↑ "Schools to Reopen in Less Than Two Weeks". Cambodianess (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  24. ↑ "Updated: Hungarian Official Tests Positive for Covid-19 Day After Meeting Hun Sen". VOD. 4 November 2020. สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  25. ↑ "Cambodia records its first COVID-19 community outbreak with family of six tested positive". Khmer Times. 29 November 2020. สืบค้นเมื่อ 29 November 2020.
  26. ↑ "Local COVID Outbreak Different Strain From November 3 Cases ⋆ Cambodia News English". Cambodia News English (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-12-03. สืบค้นเมื่อ 2020-12-04.
  27. ↑ "Corruption threatens Cambodia's COVID success as cluster spreads". Nikkei Asia (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2021-02-25.
  28. ↑ Staff, Reuters (2021-02-10). "Cambodia launches COVID-19 vaccinations with shots for PM's sons, ministers". Reuters (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-02-25.
  29. ↑ Cheang, Sopheng (2021-03-11). "Cambodia reports first COVID-19 death, 1 year into pandemic". The Associated Press.
  30. ↑ Bopha, Phorn. "COVID variant pushes Cambodia to brink of 'national tragedy'". www.aljazeera.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-04-18.
  31. ↑ "'February 20' Cluster in Numbers: 7,600 and Climbing". vodenglish.news. สืบค้นเมื่อ 2021-04-29.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  32. ↑ "WHO Director-General's opening remarks at the media briefing on COVID-19 - 27 July 2020". www.who.int (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-11-12.
  33. ↑ "Coronavirus: How did Cambodia's cruise ship welcome go wrong?". BBC News. 20 February 2020.
  34. ↑ Grundy-Warr, Carl; Lin, Shaun (2020-06-16). "COVID-19 geopolitics: silence and erasure in Cambodia and Myanmar in times of pandemic". Eurasian Geography and Economics. 61 (4–5): 493–510. doi:10.1080/15387216.2020.1780928. ISSN 1538-7216.
  35. ↑ "Cambodia: Covid-19 Spurs Bogus 'Fake News' Arrests". Human Rights Watch (ภาษาอังกฤษ). 2020-04-29. สืบค้นเมื่อ 2020-05-04.
  36. ↑ Kong, Meta. "Takeo Health Centers Focus on Travel Histories; Disregarding 'Normal Flu' Cases". VOA Cambodia. VOA Cambodia. สืบค้นเมื่อ 26 April 2020.
  37. ↑ Techseng, Tran (1 December 2020). "No Prisoners Tested Despite Contact With Covid-19 Infected Director". VOD English. สืบค้นเมื่อ 2020-12-02.
  38. ↑ "Tourists amazed about seeing Angkor Wat without usual crowds". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). 2020-06-06. สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  39. ↑ Hunt, Luke. "Cambodians Reclaim Angkor Wat as Global Lockdowns Continue to Bite". thediplomat.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  40. ↑ Flynn, G; Dara, M (16 April 2020). "Garment Workers Cornered by Job Loss, Virus Fears and Looming Debt". VOD. สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  41. ↑ "ECONOMIC AND SOCIAL IMPACT ASSESSMENT OF COVID-19 IN CAMBODIA RELEASED | UNDP in Cambodia". UNDP (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-11-11.
  42. ↑ ADB Loan for Cambodia's COVID-19 Response (ภาษาอังกฤษ), Asian Development Bank, 2020-09-02, สืบค้นเมื่อ 2020-11-11
  43. ↑ "'Strangled by debt': Coronavirus deepens Cambodia's loan crisis". news.yahoo.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-11-20.

เชิงอรรถ แก้

  1. ↑ From 1 October 2021, Cambodia stopped testing asymptomatic cases, so the number of announced cases may not reflect the real situation.[1]

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศกัมพูชา
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การระบาดทั่วของโควิด-19_ในประเทศกัมพูชา&oldid=11445443"