วิกิพีเดีย

ปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด

(เปลี่ยนทางจาก Operation Overlord)

ปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด (อังกฤษ: Operation Overlord) เป็นรหัสนามสำหรับยุทธการที่นอร์ม็องดี ปฏิบัติการของฝ่ายสัมพันธมิตรที่ได้เปิดฉากการบุกครองที่ประสบความสำเร็จในดินแดนยุโรปตะวันตกที่อยู่ภายใต้การยึดครองของเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ปฏิบัติการครั้งนี้ได้เปิดฉากขึ้นเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 ด้วยการยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดี (ปฏิบัติการเนปจูน, ยังเป็นที่รู้จักกันทั่วไปคือ ดี-เดย์) การโจมตีทางอากาศโดยเหล่าพลร่มที่มาพร้อมกับเครื่องบินบรรทุกจำนวน 1,200 ลำที่ล่วงหน้าออกไปก่อนที่จะมีการโจมตีด้วยการยกพลสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบกด้วยเรือจำนวน 5,000 ลำ จำนวนทหารเกือบ 160,000 นายได้ข้ามช่องแคบอังกฤษเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน และทหารของฝ่ายสัมพันธมิตรมีจำนวนมากกว่าสองล้านนายในฝรั่งเศสในช่วงสิ้นเดือนสิงหาคม

ปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด
ส่วนหนึ่งของ แนวรบด้านตะวันตกในสงครามโลกครั้งที่สอง

LCT with barrage balloons afloat, unloading supplies on Omaha for the break-out from Normandy.
วันที่6 มิถุนายน – 30 สิงหาคม ค.ศ. 1944
สถานที่
ทางตอนเหนือ ฝรั่งเศส
ผล ฝ่ายสัมพันธมิตรชนะ
คู่สงคราม
  ไรช์เยอรมัน
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
กำลัง
  • 1,452,000 ผู้ตายในการรบ (ก่อน 25 ก.ค.)[a]
  • 2,052,299 (ก่อนสิ้นเดือน ส.ค.)[10]
  • 380,000 ผู้ตายในการรบ (ก่อน 23 ก.ค.)[11]
  • ~640,000 ผู้ตายทั้งหมดในการรบ[12]
  • 2,200[13] – 2,500 ยานเกราะ[14][15]
ความสูญเสีย
  • 226,386 ผู้บาดเจ็บ[16][b]
  • 4,101 อากาศยาน[16]
  • ~4,000 ยานเกราะ[17]
  • 288,695 ผู้บาดเจ็บ[18] to 530,000[19] casualties
  • 2,127 อากาศยาน[20]
  • 1,500[21] ถึง 2,400 ยานเกราะ[14]

พลเรือนเสียชีวิต:

  • 11,000–19,000 ผู้ตายจากการทิ้งระเบิดก่อนการบุก[22]
  • 13,632–19,890 ผู้ตายระหว่างการบุก[23]
  • ทั้งหมด: 25,000–39,000 ผู้ตาย

การตัดสินใจที่จะรับรองว่าจะบุกครองข้ามช่องแคบในปี ค.ศ. 1944 ได้ถูกจัดขึ้นที่การประชุมไทรเดนท์ในกรุงวอชิงตันในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1943 นายพล ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการแห่งกองบัญชาการทหารสูงสุดของกองกำลังพันธมิตรรบนอกประเทศ (Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force-SHAEF) และนายพล เบอร์นาร์ด มอนต์โกเมอรี ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการแห่งกองทัพที่ 21 ซึ่งประกอบไปด้วยทั้งหมดของกองกำลังทางภาคพื้นดินที่เกี่ยวข้องที่จะบุกครอง ชายฝั่งของนอร์ม็องดีบนทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของฝรั่งเศสได้ถูกเลือกให้เป็นที่ตั้งของการบุกครอง ด้วยฝ่ายอเมริกันได้กำหนดพื้นที่คือส่วนหนึ่งของรหัสนามว่า ยูทาห์ และโอมาฮ่า ส่วนฝ่ายอังกฤษที่ซอร์ด และโกลด์ และฝ่ายแคนาดาที่จูโน เพื่อให้เป็นไปตามสภาพที่ได้คาดหวังไว้ในหัวหาดนอร์ม็องดี เทคโนโลยีพิเศษได้ถูกพัฒนาขึ้น รวมทั้งท่าเรือเทียมสองแห่งที่ถูกเรียกว่า มัลเบอร์รี่ ฮาร์เบอร์ และขบวนของรถถังที่ศึกษาเป็นพิเศษที่มีชื่อว่า Hobart's Funnies ในช่วงเดือนที่นำไปสู่การบุกครอง ฝ่ายสัมพันธมิตรได้ดำเนินการล่อลวงทางทหารอย่างเป็นรูปธรรม ปฏิบัติการบอดีการ์ด การให้ข้อมูลข่าวสารที่ผิดทั้งอิเล็กทรอนิกส์และภาพ ด้วยเหตุนี้ทำให้เยอรมันเกิดเข้าใจผิดเกี่ยวกับวันที่และสถานที่ของการยกพลขึ้นบกหลักของฝ่ายสัมพันธมิตร ฟือเรอร์ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ได้มอบหมายให้จอมพล แอร์วีน ร็อมเมิล ในความรับผิดชอบของการพัฒนาป้อมปราการตลอดแนวทั้งหมดของกำแพงแห่งแอตแลนติกที่ฮิตเลอร์ได้ป่าวประกาศเอาไว้ในความคาดหมายของการบุกครอง

ฝ่ายสัมพันธมิตรไม่สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ได้เลยสำหรับวันแรก แต่พวกเขาได้ปักหลักทางภาคพื้นดินที่พวกเขาได้ค่อยๆขยายมากขึ้น เมื่อพวกเขาสามารถเข้ายึดครองท่าเรือแชร์บัวก์ เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน และเมืองก็อง เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม การโจมตีตอบโต้กลับที่ล้มเหลวโดยกองทัพเยอรมัน เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม จำนวนทหารที่เหลือ 50,000 นายของกองทัพที่เจ็ดถูกดักล้อมอยู่ในวงล้อมฟาเลส์ ฝ่ายสัมพันธมิตรได้เปิดฉากการบุกครองที่สองจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียนจากทางตอนใต้ของฝรั่งเศส(รหัสนามว่า ปฏิบัติการดรากูน) เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม และการปลดปล่อยกรุงปารีสที่ตามมา เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม กองทัพเยอรมันได้ล่าถอยไปยังตะวันออกข้ามแม่น้ำแซน เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 1944 อันเป็นการยุติของปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด

หมายเหตุ แก้

  1. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Allied strength
  2. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Allied air casualties

อ้างอิง แก้

  1. ↑ 1.0 1.1 Beevor 2009, p. 82.
  2. ↑ Beevor 2009, p. 76.
  3. ↑ 3.0 3.1 Williams 1988, p. x.
  4. ↑ Beevor 2009, p. 492.
  5. ↑ US Navy website.
  6. ↑ Luxembourg Army website.
  7. ↑ Cision 2014.
  8. ↑ Copenhagen Post 2014.
  9. ↑ China Daily 2005.
  10. ↑ Badsey 1990, p. 85.
  11. ↑ Zetterling 2000, p. 32.
  12. ↑ Zetterling 2000, p. 34.
  13. ↑ Shulman 2007, p. 192.
  14. ↑ 14.0 14.1 Wilmot 1997, p. 434.
  15. ↑ Buckley 2006, pp. 117–120.
  16. ↑ 16.0 16.1 Tamelander & Zetterling 2003, p. 341.
  17. ↑ Tamelander & Zetterling 2003, p. 342.
  18. ↑ Zetterling 2000, p. 77.
  19. ↑ Giangreco, Moore & Polmar 2004, p. 252.
  20. ↑ Tamelander & Zetterling 2003, pp. 342–343.
  21. ↑ Zetterling 2000, p. 83.
  22. ↑ Beevor 2009, p. 519.
  23. ↑ Flint 2009, pp. 336–337.
 

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด&oldid=11436578"