กำแพงแอตแลนติก

(เปลี่ยนทางจาก กำแพงแห่งแอตแลนติก)

กำแพงแห่งแอตแลนติก (เยอรมัน: Atlantikwall) เป็นระบบการป้องกันชายฝั่งทะเลที่กว้างขวางและป้อมปราการที่ถูกสร้างขึ้นโดยนาซีเยอรมนี ค.ศ. 1942 และ ค.ศ. 1944 ตลอดตามแนวชายฝั่งของยุโรปภาคพื้นทวีปและสแกนดิเนเวียเพื่อป้องกันการรุกรานของฝ่ายสัมพันธมิตรบนพื้นที่ยุโรปที่อยู่ภายใต้การยึดครองของนาซีจากแผ่นดินสหราชอาณาจักรในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง การจัดสรรและดำเนินการของกำแพงแห่งแอตแลนติกได้คอยกำกับดูแลโดยกองทัพบกเยอรมัน ด้วยการได้รับสนับสนุนบางส่วนจากกองกำลังภาคพื้นดินลุฟท์วัฟเฟอ กองทัพเรือเยอรมันได้กระจัดกระจายคอยดูแลรักษาเครือข่ายการป้องกันชายฝั่ง ได้จัดตั้งเขตการป้องกันทางทะเลหลายแห่ง[1]

กำแพงแห่งแอตแลนติก
ส่วนหนึ่งของจักรวรรดิไรซ์ที่สาม
ชายฝั่งตะวันตกของยุโรปภาคพื้นทวีปและสแกนดิเนเวีย
กำแพงแห่งแอตแลนติกได้แสดงเอาไว้ในเส้นสีเหลือง
ประเภทป้อมปราการแนวป้องกัน
ข้อมูล
ควบคุมโดย ไรช์เยอรมัน
สภาพบางส่วนได้ถูกทำลาย; ส่วนใหญ่ยังคงหลงเหลืออยู่
ประวัติศาสตร์
สร้างค.ศ. 1942– ค.ศ. 1944
สร้างโดยแรงงานทาสบังคับ
อยู่ระหว่างการใช้งานค.ศ. 1942–45
วัสดุ
  • คอนกรีต
  • ไม้
  • เหล็ก
การต่อสู้/สงครามสงครามโลกครั้งที่สอง
เหตุการณ์ปฏิบัติการเนปจูน
ปฏิบัติการอันเดอร์โก
การตีโฉบฉวยแซ็ง-นาแซร์
การตีโฉบฉวยดีแยป
ข้อมูลสถานี
ผู้บัญชาการ
ในอดีต
Erwin Rommel (1943–44)
ผู้เข้าถือครองเวร์มัคท์

ฮิตเลอร์ได้ออกคำสั่งให้สร้างป้อมปราการในปี ค.ศ. 1942 ด้วยคนงานชาวฝรั่งเศสจำนวนเกือบล้านคนได้ถูกเกณฑ์บังคับเพื่อสร้างมัน กำแพงแห่งนี้มักจะถูกกล่าวถึงบ่อยๆในโฆษณาชวนเชื่อนาซี โดยที่ขนาดและความแข็งแกร่งของมันนั้นมักจะพูดเกินความเป็นจริง ป้อมปราการแห่งนี้ยังได้รวมไปถึงปืนป้องกันชายฝั่งขนาดมหึมา, ฐานยิงปืนใหญ่, ปืนครก และปืนใหญ่ และทหารเยอรมันจำนวนหลายพันนายได้ถูกส่งไปประจำการในแนวป้องกันแห่งนี้[a] เมื่อฝ่ายสัมพันธมิตรได้ยกพลขึ้นบกเข้าหาดนอร์ม็องดีในปี ค.ศ. 1944 แนวป้องกันส่วนใหญ่ได้ถูกโจมตีจนแตกภายในไม่กี่ชั่วโมง ปัจจุบัน ซากปรักหักพังของกำแพงยังคงตั้งอยู่ในทุกๆประเทศที่ถูกสร้างขึ้น แม้ว่าโครงสร้างส่วนมากได้จมลงสู่ทะเลหรือไม่ก็ถูกรื้อถอนไปหลายปี

หมายเหตุ แก้

  1. The coast defence along the North Cape down to the Spanish border, included artillery pieces and naval guns from 105mm to 406mm and were organised into over 600 batteries. In addition, there were over 250 batteries of guns ranging from 75mm to 90mm, including anti-aircraft artillery.[2]

อ้างอิง แก้

  1. Lohmann W. & Hildebrand H., Die Deutsche Kriegsmarine, Verlag Hans-Henning Podzun, Bad Nauheim (1956)
  2. J.E Kaufmann,The Atlantic Wall: History and Guide, 2012