วิกิพีเดีย

หาดโอมาฮา

(เปลี่ยนทางจาก หาดโอมาฮ่า)
AD-thai.svg

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

หาดโอมาฮา (อังกฤษ: Omaha Beach) เป็นรหัสเรียกขานของจุดยกพลขึ้นบก หนึ่งในห้าส่วนของการโจมตีเขตยึดครองของเยอรมันในประเทศฝรั่งเศส โดยฝ่ายสัมพันธมิตรในการยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดีเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 1944 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ชายหาดตั้งอยู่ที่ชายฝั่งทะเลนอร์ม็องดี ประเทศฝรั่งเศส หันหน้าเข้าสู่ช่องแคบอังกฤษ มีระยะทางยาว 8 กิโลเมตร จากทางตะวันออกของแซ็งตอนอรีน-เด-แปร์ต (Sainte-Honorine-des-Pertes) ถึงทางตะวันตกของเวียร์วีล (Vierville-sur-Mer) บนฝั่งขวาของชะวากทะเลแม่น้ำดูฟว์ (Douve)

หาดโอมาฮา
ส่วนหนึ่งของ ปฏิบัติการยกพลขึ้นบกที่นอร์ม็องดีร์
1944 NormandyLST.jpg
ทหารจากกองพลที่ 1 กำลังยกพลขึ้นบกที่ชายหาดนอร์ม็องดีร์ - ถ่ายภาพโดยโรเบิร์ต เอฟ. ซาร์เจนต์
วันที่6 มิถุนายน ค.ศ. 1944
สถานที่แซ็งตอนอรีน-เด-แปร์ต, แซ็ง-โล, เวียร์วีล, ประเทศฝรั่งเศส
ผล สัมพันธมิตรเป็นฝ่ายชนะ
คู่สงคราม
 สหรัฐ  เยอรมนี
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
Omar Bradley
Norman Cota
Clarence R. Huebner		 Dietrich Kraiss
กำลัง
• ทหารราบ 43,250
• เรือประจัญบาน 2
• เรือลาดตระเวน 3
• เรือพิฆาต 12
• เรืออื่น 105		 • ทหารราบ 7,800
• ป้อมปืนใหญ่ 8
• 35 pillboxes
• 4 artillery pieces
• หลุมปืนครก 6
• ปืนต่อต้านรถถัง 18
• ฐานยิงจรวด 45
• รังปืนกล 85
• ป้อมรถถัง 6
ความสูญเสีย
3,000 1,200

กองกำลังสัมพันธมิตรทำการบุกโจมตีกองทัพนาซีเยอรมันที่ยึดครองประเทศฝรั่งเศส และทวีปยุโรปอยู่ โดยเป็นการสนธิกำลังของกองพลพลร่มที่ 101 กับกองพลพลร่มที่ 82 และกองพลทหารราบที่ 4 ของสหรัฐอเมริกา เพื่อเป็นกองกำลังผสมกองทัพน้อยที่ 7 ภายใต้การบังคับบัญชาของ พลเอกโอมาร์ แบรดลี่ย์ โดยที่กองพลพลร่มที่ 101 กับกองพลพลร่มที่ 82 จะเดินทางโดยเครื่องบิน จากประเทศอังกฤษ กระโดดร่มลงเหนือแนวหลังของแนวป้องกันตามแนวหาดนอร์ม็องดีร์ เพื่อก่อกวนและโจมตี แนวป้องกัน รวมทั้งยึดพื้นที่ให้กับทางกองพลทหารราบที่ 4 เข้าบุกในตอนเช้าตรู่โดยเรือยกพลขึ้นบกเบา

ภูมิประเทศและการป้องกันแก้ไข

หาดโอมาฮาเป็นหาดรูปพระจันทร์เสี้ยว ปลายหาดทั้งสองด้านเป็นหน้าผาหิน หาดค่อยๆ ลาดลงไปในน้ำเป็นความยาวเฉลี่ย 275 เมตร ระหว่างจุดน้ำลงถึงและจุดน้ำขึ้นถึง เหนือเส้นแนวน้ำเป็นตลิ่งก้อนกรวดสูง 2.4 เมตร และอาจกว้างถึง 14 เมตรในบางพื้นที่ ปลายสุดทางด้านตะวันตกของหาดก้อนกรวดเป็นเขื่อนหินป้องกันชายฝั่ง (ส่วนขายขยายเพิ่มไปทางตะวันออกเป็นไม้) สูง 1.5–4 เมตร ส่วนที่เหลือสองในสามของหาดหลังเขื่อนป้องกันชายฝั่งทอดตัวลงต่ำจบกับตลิ่งทราย หลังตลิ่งทรายและเขื่อนป้องกันชายฝั่งเป็นสันทรายเป็นชั้นๆ ทอดตัวอยู่ โดยแคบเรียวไปทางปลายทั้งสองของหาดและยาวเข้าไปในแผ่นดินถึง 180 เมตรเมื่อวัดจากตรงกึ่งกลางหาด มีผาชันหรือตลิ่งชันสูง 30–50 เมตร ถัดมา ซึ่งถูกตัดแบ่งหุบเขาขนาดเล็กซึ่งปกคลุมด้วยต้นไม้ หรือสามารถวาดภาพได้เป็นห้าจุดตามความยาวของหาด มีชื่อรหัสจากตะวันตกไปตะวันออกว่า ดี-1, ดี-3, อี-1, อี-3 และ เอฟ-1[1]

การเตรียมการป้องกันของเยอรมันและการที่ไม่มีการป้องกันต่างๆในเขตน้ำลึกแสดงให้เห็นว่า แผนการป้องกันคือการหยุดการโจมตีไว้ที่ชายหาด[2] มีการสร้างสิ่งกีดขวางสี่แถวในน้ำ สิ่งกีดขวางแถวแรกไม่ต่อเนื่องกัน มีช่องว่างเล็กน้อยในตอนกลางของส่วนด็อกไวต์และช่องว่างขนาดใหญ่ครอบคลุมทั่วทั้งส่วนอีซีเรด แถวสิ่งกีดขวางห่างจากเส้นน้ำขึ้น 250 เมตร ประกอบด้วย รั้วเบลเยี่ยม (Belgian Gates) ผูกทุ่นระเบิด 200 รั้ว แถวที่สองถัดมาอีก 30 เมตรเป็นแถวสิ่งกีดขวางต่อเนื่องกันเป็นรั้วไม้ที่ปักลงในทรายหันปลายออกไปทางทะเล และทุกๆ หนึ่งในสามของรั้วจะฝังทุ่นระเบิดรถถังไว้ แต่วิธีนี้กับไม่ได้ผลเท่าที่ฝ่ายเยอรมันคาดหวังไว้ อีก 32 หลา (30 ม.) ของชายฝั่ง เส้นนี้เป็นแนวบันไดลาด 450 อันต่อเนื่อง มีการออกแบบและติดตั้งทุ่นระเบิดเพื่อบังคับให้พาหนะพื้นราบยกขึ้นและพลิกคว่ำหรือกระตุ้นให้กับระเบิดทำงาน เส้นสุดท้าย สุดท้ายเป็นแนวต่อเนื่องของเชกเฮดจ์ฮอก (Czech hedgehog) 165 หลา (150 เมตร) จากชายฝั่ง[3] พื้นที่ระหว่างชายฝั่งกรวดและตลิ่งชันมีทั้งกับระเบิดมีสายและทุ่นระเบิดกระจัดกระจายไปตามทางลาด[4][5]


แผนโจมตีแก้ไข

ส่วนของทัพเรือแก้ไข

การทิ้งระเบิดก่อนยกพลขึ้นบกแก้ไข

การโจมตีระลอกแรกแก้ไข

รถถังขึ้นหาดแก้ไข

ทหารราบขึ้นหาดแก้ไข

ทหารช่างขึ้นหาดแก้ไข

การโจมตีระลอกสองแก้ไข

สถานการณ์ฝั่งอเมริกาแก้ไข

สถานการณ์ฝั่งเยอรมันแก้ไข

บุกเข้าไปในแนวเขตของข้าศึกแก้ไข

การจู่โจมที่ตลิ่งชันแก้ไข

ทัพเรือสนับสนุนแก้ไข

เยอรมันปกป้องในดินแดนแก้ไข

หัวหาดแก้ไข

ปฏิกิริยาของฝ่ายเยอรมันแก้ไข

สิ้นสุดวันแก้ไข

ผลที่ตามมมาแก้ไข

ระเบียงภาพแก้ไข

  • แผนภาพตัดขวางของหาดโอมาฮา

  • ป้อมปืนพันเซอร์ IVของเยอรมันถูกติดตั้งบนที่กำบังที่หาดโอมาฮา เดือนมิถุนายน ค.ศ. 1944

  • ป้อมปืนของเยอรมันที่หาดโอมาฮา

  • ภายในป้อมปืนของเยอรมันที่หาดโอมาฮา

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "Assault Plan". Omaha Beachhead. United States Army Center of Military History. 1994 [20 September 1945]. pp. 11–16. สืบค้นเมื่อ 2007-06-10.
  2. ↑ "Omaha Beachhead". United States Army Center of Military History. 1994 [20 September 1945]. p. 20. สืบค้นเมื่อ 2007-06-10. |chapter= ignored (help)
  3. ↑ Badsey, Stephen (2004). Omaha Beach. Sutton Publishing Limited. p. 40. ISBN 0-7509-3017-9. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  4. ↑ Badsey, Stephen; Bean, Tim (2004). Omaha Beach. Sutton Publishing. p. 40. ISBN 0-7509-3017-9.
  5. ↑ "Enemy Defenses". Omaha Beachhead. United States Army Center of Military History. 1994 [20 September 1945]. p. 23. สืบค้นเมื่อ 2007-06-10.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
หาดโอมาฮา

พิกัดภูมิศาสตร์: 49°22′29″N 0°53′31″W / 49.37472°N 0.89194°W / 49.37472; -0.89194

  บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=หาดโอมาฮา&oldid=9599688"