สวนจี้ชั่ง
31°34′55″N 120°15′58″E / 31.581863°N 120.266143°E
สวนจี้ชั่ง (จีน: 寄畅园; พินอิน: Jì Chàng Yuán; อังกฤษ: Jichang Garden) ตั้งอยู่ถนนเขาฮุ่ย (Huishan Street) ในสวนซีฮุ่ย (锡惠公园) ทางตะวันออกของเขาฮุ่ย (惠山) ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกในแถบชานเมืองอู๋ซี มณฑลเจียงซู ประเทศจีน และยังตั้งอยู่ใกล้กับวัดการุญบรรพต (惠山寺)
สวนจี้ชั่งมีชื่อเสียงว่าเป็นสวนจีนโบราณในภาคใต้ของประเทศจีน และได้รับการบันทึกให้เป็นมรดกทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของชาติเมื่อวันที่ 13 มกราคม 1988 มีสวนหลายแห่งที่ใช้สวนจี้ชั่งเป็นต้นแบบ เช่น สวนสราญรมย์ (谐趣园) ในพระราชวังฤดูร้อนอี๋เหอหยวน (颐和园) และสวนกั้วหรันต้ากง (廓然大公) หรือหอกระเรียนคู่ (双鹤斋) ในพระราชวังฤดูร้อนหยวนหมิงหยวน (圆明园) เมืองปักกิ่ง
ประวัติ แก้
สวนจี้ชั่งมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "สวนฉิน" (秦园)[1] เคยเป็นที่ตั้งอารามสองแห่งของวัดการุญบรรพต คือ อารามหนันหยิ่น (南隐) และอารามโอว-ยฺวี่ (沤寓) ครั้นสมัยจักรพรรดิเจิ้งเต๋อ ราชวงศ์หมิง ฉิน จิน (秦金) ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารหนันจิง เป็นราชบัณฑิตในรัชกาลจักรพรรดิหงจื้อ และเป็นลูกหลานของฉิน กวน (秦观) นักประพันธ์เพลงที่มีชื่อเสียงในสมัยราชวงศ์ซ่งเหนือ ได้ซื้ออารามโอว-ยฺวี่ไว้ และขยายพื้นที่อารามเดิม ถมเนินเขา ขุดสระน้ำ ปลูกต้นไม้ทั้งไม้ดอกและไม้ยืนต้น สร้างที่พัก ปรับเปลี่ยนพื้นที่เดิมจนกลายเป็นสวนอันสวยงาม[1] แล้วตั้งชื่อสวนนี้ว่า "ผารังหงส์สัญจร" (凤谷行窝) ภายในสวนมีต้นไม้โบราณอายุเก่าแก่จำนวนมาก มีเนินเขาอยู่ทางด้านหลังซึ่งโจว เฉิน (周忱) เจ้าเมืองเจียงหนัน สร้างขึ้นในปี 1445 เป็นปีที่ 10 แห่งรัชกาลจักรพรรดิเจิ้งถ่ง เพื่อปรับปรุงฮวยจุ้ยของวัดการุญบรรพต
เมื่อเริ่มก่อตั้งสวนแห่งนี้ ฉิน จิน ได้เขียนบทกวีไว้ว่า
名山投老住，卜筑有行窝。
曲涧盘幽石，长松育碧萝。
峰高看鸟渡，径僻少人过。
清梦泉声里，何缘听玉珂。
— คำแปลย้ายไปอยู่ภูเขาเรืองนามในวัยปลาย สร้างรังประหลาดสำหรับตัว
ลำห้วยเคี้ยวคดไหลผ่านโขดหินเปลี่ยวเหงา สนเขียวขจียืนตระหง่านเด่น
ยลวิหคผกบินบนยอดเขา เห็นคนเดินเหินผ่านช่องทางเงียบงัน
ยินลำนำสายน้ำในความฝัน ช่างโชคดีได้สดับเสียงไพรทิพย์
Move to reside in the famed mountain at late age, build an eccentric nest for myself.
Winding creeks run around lonesome stones, colossal pine trees foster greenish vines.
Gliding birds were seen on the hilltop, few passengers were spotted in the secluded lane.
Have a dream in melodious sounds of springs, what a fortune to listen to the fairy jingle.
หลังจากที่ฉิน จิน เสียชีวิตลง สวนนี้จึงตกทอดแก่ฉิน เหลียง (Qin Liang) บุตรชายของเขาซึ่งเป็นเหรัญญิกมณฑลเจียงซี และฉิน ฮาน (Qin Han) หลานของฉิน จิน ในปี 1560 ฉิน ฮาน ได้สร้างสวนอีกแห่งหนึ่งขึ้นที่บริเวณเชิงเขาฮุ่ย และเรียกสวนแห่งใหม่นี้ว่า "ตำหนักผาหงส์" (凤谷山庄)
หลังจากฉิน เหลียง เสียชีวิต ฉิน เยา (Qin Yao) หลานของเขา ก็รับมรดกต่อ ฉิน เยา เป็นรองผู้อำนวยการสำนักตรวจการ เป็นผู้ว่าการมณฑลหูก่วง และเป็นสมาชิกพรรคป่าบูรพา (東林黨) ในปี 1591 ฉิน เยา ถูกถอดจากตำแหน่งหลังจากจาง จวีเจิ้ง (张居正) อาจารย์ของเขา ถูกกล่าวโทษ ฉิน เยา จึงเดินทางกลับเมืองอู๋ซีด้วยความเศร้าหมอง โดยหวังว่า สวนอันงดงามจะช่วยให้จิตใจของเขาดีขึ้น และเปลี่ยนชื่อสวนเป็น "จี้ชั่ง" [1] โดยได้รับแรงบันดาลใจจากบทกวีของหวัง ซีจือ (王羲) ที่กล่าวว่า "จี้ชั่งชันฉุ่ยอิน" (寄畅山水荫) แปลว่า "พึ่งพิงความยิ่งใหญ่ของเขาสูงและสายน้ำเพื่อบรรลุสู่ความสงบสุข" (resort to the supremacy of mountains and waters to attain the pleasure)
ในช่วงรอยต่อระหว่างการสิ้นสุดรัชกาลจักรพรรดิซุ่นจื้อ และการเริ่มรัชกาลจักรพรรดิคังซี ฉิน เต๋อเจ่า (秦德藻) เหลนของฉินเยา ได้บูรณะสวนใหม่ โดยให้จาง เหลียน (张涟) นักออกแบบสวนผู้มีชื่อเสียง กับจาง ชื่อ (张轼) หลานชายของจาง เหลียน ปรับเปลี่ยนสวนเดิมทั้งในส่วนสิ่งปลูกสร้าง เนินเขา สระน้ำ และสวนหินต่าง ๆ[2] ทำให้สวนจี้ชั่งงดงามและดึงดูดใจยิ่งขึ้น
จักรพรรดิคังซีและจักรพรรดิเฉียนหลงเสด็จภาคใต้ถึงหกครั้งต่อพระองค์ และทุกครั้งทั้งสองพระองค์จะประพาสสวนจี้ชั่ง[3] จักรพรรดิเฉียนหลงทรงชื่นชมทัศนียภาพสวนแห่งนี้มาก จนรับสั่งให้จำลองสวนจี้ชั่งขึ้น ณ พระราชวังฤดูร้อน และทรงตั้งชื่อให้สวนจำลองนั้นว่า สวนการุญบรรพต (惠山园) ต่อมาในปี 1811 จึงเปลี่ยนชื่อเป็น สวนสราญรมย์ (谐趣园)[1]
ในรัชกาลจักรพรรดิเสียนเฟิงและจักรพรรดิถงจื้อ สิ่งก่อสร้างของสวนจี้ชั่งถูกทำลายลงเพราะสงครามในปี 1860 แต่ได้รับการบูรณะในภายหลัง
ในปี 1952 ทายาทสกุลฉินมอบสวนจี้ชั่งให้แก่รัฐ และสวนได้รับการดูแลและบูรณะตั้งแต่นั้นมา[4]
การออกแบบ แก้
ปัจจุบันสวนจี้ชั่งมีพื้นที่ 14.85 หมู่ (畝)[1] (1 หมู่ = 1/15 เฮกเตอร์) แบ่งเป็นสองด้าน คือ ด้านตะวันออก และด้านตะวันตก ด้านตะวันออกมีทัศนียภาพที่โดดเด่น คือ สระน้ำ Jin Hui Yi และทางเดินรอบสระ[5] สระดังกล่าวมีลักษณะแคบยาว มีสะพานเจ็ดดาว (七星橋) และสะพาน Lang แบ่งสระเป็นสองฟาก ส่วนความสวยงามของด้านตะวันตกอยู่ที่สวนป่าซึ่งมีต้นไม้โบราณเป็นจำนวนมาก และสวนหินที่สร้างเลียนแบบยอดเขาเก้ายอดของเขาฮุ่ย ด้านหลังของสวนเป็นเนินเขาฮุ่ย และสามารถมองเห็นทิวทัศน์ของพระธาตุแสงนาค (龙光宝塔) ที่อยู่บนเขาซี (锡山) ได้
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-15. สืบค้นเมื่อ 2014-06-07.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-25. สืบค้นเมื่อ 2014-06-07.
- ↑ http://wuxi.jiangsu.net
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-08-04. สืบค้นเมื่อ 2014-06-07.
- ↑ http://www.youlinmagazine.com/article/jichang-garden-of-wuxi/NzU=
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- "The Oxford Companion to the Garden", edited by Patrick Taylor, Oxford University Press, 2006
- Emperor Qianlong fond Jichang Garden in Wuxi[ลิงก์เสีย]
- Jichang Garden of Wuxi