จักรพรรดิเจิ้งเต๋อ

จักรพรรดิเจิ้งเต๋อ (จีน: 正德帝; พินอิน: zhèngdé dì) มีพระปรมาภิไธยว่า สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงอู่จง (จีน: 明武宗帝; พินอิน: míng wǔzōng dì) (26 ตุลาคม 1491 – 20 เมษายน 1521) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 11 ของราชวงศ์หมิง ครองราชย์ตั้งแต่ปี 1505 ถึง 1521 พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์โตของจักรพรรดิหงจื้อ เจ้าชายจู โฮ่วจ้าว ขึ้นครองราชย์เมื่อพระชนมายุเพียง 14 พรรษา พร้อมกับศักราชเจิ้งเต๋อ หมายถึง คุณธรรมอันชอบธรรม

จักรพรรดิเจิ้งเต๋อ
จักรพรรดิจีน
จักรพรรดิพระองค์ที่ 11 แห่ง ราชวงศ์หมิง
ครองราชย์	9 มิถุนายน พ.ศ. 2048 - 20 เมษายน พ.ศ. 2064 (15 ปี 316 วัน)
ก่อนหน้า	จักรพรรดิหงจื้อ
ถัดไป	จักรพรรดิเจียจิ้ง
พระราชสมภพ	27 ตุลาคม พ.ศ. 2034 อำเภอซุ่นเถียน(順天府) เขตเป่ยจือลี่(北直隶), ราชวงศ์หมิง, (ปัจจุบันคือปักกิ่ง)
สวรรคต	20 เมษายน พ.ศ. 2064 (29 พรรษา) อ้ายเป้าฟ่าง(豹房) ราชอุทยานซีเยฺวี่ยน(ปัจจุบันคือจงหนานไห่), ปักกิ่ง, ราชวงศ์หมิง
ฝังพระศพ	คางหลิง(康陵), สุสานหลวงราชวงศ์หมิง, ปักกิ่ง
จักรพรรดินี	จักรพรรดินีเซี่ยวจิงอี้
พระราชบุตร	ไม่มีรัชทายาท
พระนามเต็ม แซ่: จู Zhū (朱) ชื่อแรก: โฮ้วจ้าว Houzhao (厚照) รัชศก เจิ้งเต๋อ (正德) 24 มกราคม พ.ศ. 2049 – 27 มกราคม พ.ศ. 2065 พระสมัญญานาม จักรพรรดิเฉิงเทียน ต้าเต้า ยิ่งซู่หรุ่ย เจ๋อเจา เต๋อ เซียนกง หงเหวิน ซือเสี้ยวอี้ 承天達道英肅睿哲昭德顯功弘文思孝毅皇帝 พระอารามนาม หมิงอู่จง 明武宗
ราชวงศ์	ราชวงศ์หมิง
พระราชบิดา	จักรพรรดิหมิงเสี้ยวจง
พระราชมารดา	จักรพรรดินีเซี่ยวคังจิง

ในช่วงทศวรรษที่ 1510 จักรพรรดิเจิ้งเต๋อได้นำทัพปราบปรามราชวงศ์หยวนเหนือ และต่อสู้กับกบฏที่ก่อการโดยเจ้าชายอันฮวา และเจ้าชายหนิง จักรพรรดิเจิ้งเต๋อขึ้นชื่อเรื่องพฤติกรรมดั่งเด็กน้อย ไร้เดียงสา มักเอาแต่ใจตัวเอง ทำให้ถูกหลิวจิ่น ขันทีคนโปรดเอาเปรียบฉวยโอกาสโดยใช้ความไว้วางพระทัยจากจักรพรรดิกอบโกยทรัพย์สินเงินทองจากราชสำนักไปมหาศาล จักรพรรดิมีการติดต่อทางการทูตกับรัฐบาลมะละกาหลายครั้งเพื่อแสดงความกังวลร่วมกันเกี่ยวกับโปรตุเกส ผู้ที่ราชวงศ์หมิงเผชิญหน้าทางทหารหลายครั้ง ในที่สุด พระองค์สวรรคตด้วยพระอาการติดเชื้อหลังจากพลัดตกจากเรือขณะมึนเมาลงสู่แม่น้ำเหลือง จักรพรรดิเจิ้งเต๋อไม่มีพระราชโอรสสืบราชบัลลังก์ และผู้สืบทอดราชบัลลังก์คือเจ้าชายจูโฮ่วโชง พระญาติชั้นแรกของพระองค์

พระราชประวัติ

เจ้าชายจูโฮ่วจ้าวถูกสถาปนาเป็นรัชทายาทตั้งแต่ทรงพระเยาว์ ด้วยเหตุที่พระราชบิดาไม่รับนางสนม จึงไม่ต้องเผชิญกับการแก่งแย่งชิงบัลลังก์กับเจ้าชายพระองค์อื่น ๆ (เจ้าชายจูโฮ่วเว่ย พระอนุชาสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังเป็นทารก) เจ้าชายได้รับการศึกษาอย่างถ่องแท้ในวรรณกรรมขงจื๊อ แสดงให้เห็นถึงความเป็นเลิศในด้านการศึกษา เสนาบดีทั้งหลายของจักรพรรดิหงจื้อต่างคาดหวังว่า เจ้าชายจูโฮ่วจ้าว จะกลายเป็นจักรพรรดิผู้ทรงคุณธรรมและเฉลียวฉลาดเช่นเดียวกับพระราชบิดา

ในฐานะจักรพรรดิ

เจ้าชายจูโฮ่วจ้าวขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิเจิ้งเต๋อและอภิเษกกับจักรพรรดินีเมื่อพระชนมายุ 14 พรรษา ต่างจากพระราชบิดา จักรพรรดิเจิ้งเต๋อไม่สนพระทัยต่อการปกครองและจักรพรรดินี และละเลยงานราชการส่วนใหญ่ จักรพรรดิเจิ้งเต๋อมักถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่ากระทำการต่าง ๆ โดยไร้ความคิด ไร้เหตุผล และไร้ประโยชน์ พระองค์แสดงให้เห็นถึงความขาดความรับผิดชอบในหลายโอกาส

จักรพรรดิเจิ้งเต๋อใช้ชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือยลุ่มหลงในกามารมณ์ เป็นที่เลื่องลือว่าพระองค์โปรดการเที่ยวชมหอนางโลม และยังให้สร้างพระตำหนักที่เรียกว่า เป้าฝาง (豹房) หรือพระตำหนักเสือดาว นอกพระราชวังต้องห้าม ในช่วงแรก สถานที่แห่งนี้ถูกใช้เป็นที่เลี้ยงสัตว์หายาก เช่น เสือและเสือดาว เพื่อความบันเทิง ต่อมาจึงถูกใช้เป็นที่พำนักของหญิงสาวสวยเพื่อความสำราญพระราชหฤทัยส่วนพระองค์ พระองค์ยังได้พบกับหวัง หมันถาง (王满堂) หนึ่งในสนมเอกที่พระองค์โปรดปรานที่เป้าฝาง ครั้งหนึ่ง พระองค์ถูกเสือทำร้ายระหว่างออกไปล่าเสือจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้ไม่สามารถออกว่าราชการได้เป็นเวลา 1 เดือน

สวรรคต

จักรพรรดิเจิ้งเต๋อสิ้นพระชนม์ในปี 20 เมษายน พ.ศ. 2064 เมื่อพระชนมายุได้ 29 พรรษา ก่อนที่พระองค์จะสวรรคต มีเรื่องเล่าว่าวันหนึ่งพระองค์เมาตกจากเรือและเกือบจมน้ำสวรรคตขณะล่องเรือในทะเลสาบในฤดูใบไม้ร่วงในปี พ.ศ. 2063 และการสวรรคตสืบเนื่องจากป่วยครั้งนี้ เนื่องจากพระองค์ไม่มีรัชทายาทสืบทอดราชบัลลังก์ จึงได้เลือกผู้สืบทอดจากพระญาติที่เป็นพระภาดา(ลูกพี่ลูกน้อง)ของพระองค์คือ "องค์ชายจูโฮ่วโชว" ซึ่งเป็นพระโอรสของอ๋องซิงพระปิตุลา(อา)ของจักรพรรดิเจิ้งเต๋อ เมื่อขึ้นครองราชย์จึงกลายเป็นที่รู้จักในนามจักรพรรดิเจียจิ้ง หลุมฝังพระบรมศพของพระองค์ตั้งอยู่ที่ คางหลิน ในสุสานหลวงราชวงศ์หมิง พระองค์ได้รับการถวายพระนามหลังสวรรคตว่า จักรพรรดิอี้

อ้างอิง

ก่อนหน้า		จักรพรรดิเจิ้งเต๋อ		ถัดไป
จักรพรรดิหงจี่		จักรพรรดิจีน (พ.ศ. 2048 - พ.ศ. 2064)		จักรพรรดิเจียจิ้ง