ปูซาน
ปูซาน หรือ พูซัน (เกาหลี: 부산시) หรือทางการเรียกว่า มหานครพูซัน (เกาหลี: 부산광역시) เป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศเกาหลีใต้ มีประชากรประมาณ 3.65 ล้านคน และปูซานยังคงเป็นเมืองที่ใหญ่อันดับ 2 ของประเทศรองจาก โซล บริเวณที่แออัดของปูซานตั้งอยู่บริเวณหุบเขาแคบระหว่างแม่น้ำนักดง และ แม่น้ำซูย็อง
ปูซาน 부산시 พูซัน | |
---|---|
มหานครพูซัน 부산광역시 | |
การถอดเสียงภาษาเกาหลี | |
• ฮันกึล | 부산광역시 |
• ฮันจา | 釜山廣域市 |
• อักษรโรมันปรับปรุง | Busan Gwangyeoksi |
• แมกคูน–ไรซ์ชาวเออร์ | Pusan Kwangyŏksi[1] |
สถานที่ต่าง ๆ ในมหานครพูซัน | |
พิกัด: 35°10′N 129°04′E / 35.167°N 129.067°E | |
ประเทศ | เกาหลีใต้ |
ภูมิภาค | ย็องนัม |
เขตการปกครอง | 15 เขต, 1 อำเภอ |
การปกครอง | |
• ประเภท | นายกเทศมนตรี-สภา |
• นายกเทศมนตรี | พัก ฮย็องจุน (พรรคพลังประชาชน) |
พื้นที่[2] | |
• ทั้งหมด | 766.12 ตร.กม. (295.80 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2009)[2] | |
• ทั้งหมด | 3,574,340 คน |
• ความหนาแน่น | 4,666 คน/ตร.กม. (12,080 คน/ตร.ไมล์) |
สัญลักษณ์ | |
• ดอกไม้ | ทงแบ็ก |
• ต้นไม้ | ทงแบ็ก |
• นก | วงศ์นกนางนวล |
เว็บไซต์ | busan.go.kr (อังกฤษ) |
ปูซานได้เคยเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาเอเชียนเกมส์ 2002 และงานเอเปค 2005 ที่ผ่านมา และยังคงเป็นเมืองหนึ่งที่ร่วมจัดการแข่งขัน ฟุตบอลโลก 2002 นอกจากนี้ในวันที่ 14 พฤศจิกายน 2548 ปูซานได้เสนอตัวเป็นเจ้าภาพจัดงานแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2020[3] แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้กับโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
ประวัติศาสตร์
แก้ภูเขาคอชิล (거칠산국, คอชิลซันกุก) ได้รับการบันทึกในฐานะผู้นำของสมาพันธ์จินฮั่น ในศตวรรษที่ 2-4 ถูกครอบงำโดยอาณาจักรชิลลาและจัดเป็นอำเภอ (คุน) ของฝังศพที่ขุดได้จากสุสานที่พกช็อนดง ระบุว่ามีมหาอำนาจที่ซับซ้อนซึ่งปกครองโดยบุคคลที่มีอำนาจอยู่ในพื้นที่ปูซานในศตวรรษที่ 4 ในขณะที่สามราชอาณาจักรเกาหลีกำลังก่อตัวขึ้น กองฝังศพของพกช็อนดงถูกสร้างขึ้นบนสันเขาที่มองเห็นพื้นที่กว้างซึ่งประกอบขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของเขตทงแนและเขตย็อนเจในยุคปัจจุบัน นักโบราณคดีได้ขุดพบอาวุธและแท่งเหล็กมากกว่า 250 ชิ้นจากการฝังศพหมายเลข 38 a หลุมฝังศพในห้องไม้ที่พกช็อนดง
ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 15 เป็นต้นมา รัฐบาลเกาหลีกำหนดให้ปูซานเป็นท่าเรือการค้ากับญี่ปุ่นและอนุญาตให้ตั้งถิ่นฐานได้ การตั้งถิ่นฐานของญี่ปุ่นอื่น ๆ ในมหานครอุลซันและเขตจินแฮลดลงในภายหลัง แต่การตั้งถิ่นฐานในปูซานดำเนินต่อไปจนกระทั่งญี่ปุ่นบุกเกาหลีในปี ค.ศ. 1592 (พ.ศ. 2135) หลังสงครามการบุกรุก ความสัมพันธ์ทางการทูตกับโชกุนใหม่ในญี่ปุ่นก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1607 (พ.ศ. 2150) และปูซานได้รับอนุญาตให้สร้างขึ้นใหม่ การตั้งถิ่นฐานของญี่ปุ่น แวควันแม้ว่าจะย้ายไปอยู่ที่โชรยังในภายหลัง ยังคงมีอยู่จนกระทั่งเกาหลีเปิดโปงการทูตสมัยใหม่ใน ค.ศ. 1876 (พ.ศ. 2419) ในปี ค.ศ. 1876 ปูซานกลายเป็นท่าเรือระหว่างประเทศแห่งแรกในเกาหลีภายใต้เงื่อนไขของสนธิสัญญาคังฮวา
ในช่วงการปกครองของญี่ปุ่น ปูซานพัฒนาจนเป็นศูนย์กลางการค้ากับญี่ปุ่น ปูซานเป็นเมืองเดียวในเกาหลีที่ใช้รถรางไอน้ำก่อนที่จะมีการเปิดตัวรถไฟฟ้าในปี ค.ศ. 1924.[4]
ในช่วงสงครามเกาหลี ปูซานเป็นหนึ่งในสองเมืองในเกาหลีใต้ที่กองทัพเกาหลีเหนือไม่ได้ยึดครองในช่วงสามเดือนแรกของสงคราม อีกเมืองคือแทกู ผลที่ตามมา เมืองต่าง ๆ กลายเป็นสถานที่พักพิงหรือค่ายผู้อพยพสำหรับชาวเกาหลีในช่วงสงคราม ตามรายงานของ Korea Times ผู้ลี้ภัยประมาณ 500,000 คนอาศัยอยู่ในปูซานในต้นปี ค.ศ. 1951 (พ.ศ. 2494)[5]
เนื่องจากปูซานเป็นหนึ่งในไม่กี่พื้นที่ในเกาหลีที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเกาหลีใต้ตลอดช่วงสงครามเกาหลี บางครั้งก็ทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงชั่วคราวของสาธารณรัฐเกาหลี กองทหารของสหประชาชาติได้จัดตั้งแนวป้องกันรอบเมืองที่เรียกว่าปริมณฑลปูซานในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 1950 ตั้งแต่นั้นมา เมืองนี้ก็กลายเป็นมหานครที่ปกครองตนเองและได้สร้างเอกลักษณ์ของเมืองที่เข้มแข็ง
ในปี ค.ศ. 1963 (พ.ศ. 2506) ปูซานแยกจากจังหวัดคย็องซังใต้กลายเป็นเมืองปกครองโดยตรง ในปี ค.ศ. 1983 (พ.ศ. 2526) เมืองหลวงของจังหวัดคย็องซังใต้ถูกย้ายจากปูซานไปยังชางวอน ในปี ค.ศ. 1995 (พ.ศ. 2538) ปูซานกลายเป็นเมืองมหานคร[ต้องการอ้างอิง]
เขตการปกครอง
แก้ปูซานมี 15 คู (เกาหลี: 구; เขต) และ 1 คุน (เกาหลี: 군; อำเภอ)
|
อ้างอิง
แก้- ↑ "Pusan-gwangyŏksi: South Korea". Geographical Names. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-06. สืบค้นเมื่อ 2011-08-15.
- ↑ 2.0 2.1 "Busan: Population and area of Administrative units". Dynamic Busan: Busan Metropolitan City. สืบค้นเมื่อ 2010-03-24.
- ↑ People's Daily Online (2005-11-14). "Pusan to declare bid to host 2020 Olympic Games". สืบค้นเมื่อ December 8, 2006.
- ↑ The History of Korean Railway by Photographs. 19 November 2014. ISBN 9788955036541. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-27.
- ↑ Andrei Lankov (2010-01-31). "January 1951: Life of Korean War Refugees in Busan". The Korea Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-07. สืบค้นเมื่อ 2015-04-04.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Busan Metropolitan Government
- Map of Busan
- All About Busan เก็บถาวร 2010-07-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน - The Official Korea Tourism Guide Site
- Busan Haps - The English Magazine for What's Happening in Busan
- คู่มือการท่องเที่ยว Busan จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)