งูพิษเฟอา
| งูพิษเฟอา | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ไฟลัมย่อย: | Vertebrata |
| ชั้น: | Reptilia |
| อันดับ: | Squamata |
| อันดับย่อย: | Serpentes |
| วงศ์: | Viperidae |
| วงศ์ย่อย: | Azemiopinae Liem, Marx & Rabb, 1971 |
| สกุล: | Azemiops Boulenger, 1888 |
| สปีชีส์: | A. feae |
| ชื่อทวินาม | |
| Azemiops feae Boulenger, 1888 | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
งูพิษเฟอา (อังกฤษ: Fea's viper; จีน: 白頭蝰亞科; ชื่อวิทยาศาสตร์: Azemiops feae) เป็นงูเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในวงศ์ย่อย Azemiopinae และสกุล Azemiops ในวงศ์ใหญ่ Viperidae[2]
งูชนิดนี้ได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เลโอนาร์โด เฟอา นักธรรมชาติวิทยาชาวอิตาลี โดยฌอร์ฌ อาลแบร์ บูล็องเฌ นักมีนวิทยาและนักวิทยาสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกชาวฝรั่งเศส-เบลเยียม
มีลักษณะโดยรวมคือ ระหว่างตาและช่องจมูกไม่มีแอ่งรับคลื่นอินฟราเรด กระดูกพาลาทีนมีก้านกระดูกโคเอนัลชิ้นใหญ่ ทางด้านท้ายของกระดูกฟรีฟอนทัลและค่อนไปทางด้านในมีก้านกระดูกออร์ไบทัล
มีสีลำตัวที่โดดเด่นชัดเจนมาก โดยตามลำตัวเป็นสีฟ้าเทาอมดำและมีแต้มระหว่างเกล็ดเว้นระยะห่างกันประมาณ 1–2 ชิ้น มีลายแถบสีส้มขาว หัวมีขนาดเล็กเป็นสีส้มเหลืองตัดกับลำตัว ม่านตาเป็นสีส้มเหลืองในแนวตั้ง
มีขนาดความยาวประมาณ 60–70 เซนติเมตร พบกระจายพันธุ์อยู่ตามกองใบไม้กิ่งไม้ตามพื้นดินของป่าที่มีความชื้นสูงและอุณหภูมิต่ำไม่เกิน 25 องศาเซลเซียส โดยเฉพาะในป่าไผ่และป่าเฟิร์นบนภูเขาสูงในระดับ 800–1,000 เมตร จากระดับน้ำทะเล ออกหากินในเวลากลางคืนและกินสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กเป็นอาหาร
พบกระจายพันธุ์ในแถบเทือกเขาตั้งแต่ตอนเหนือของเวียดนาม, ภาคใต้ของจีน (มณฑลฝูเจี้ยน, เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง, มณฑลเจียงซี, มณฑลกุ้ยโจว, มณฑลยูนนาน, มณฑลเสฉวน และมณฑลเจ้อเจียง), ตอนใต้ของทิเบต และในรัฐกะชีน ทางภาคเหนือของพม่า
งูชนิดนี้มีพิษที่คล้ายคลึงกับพิษของงูชนิด Tropidolaemus wagleri และไม่มีผลต่อการแข็งตัวของเลือด[3][4][5][6]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
- ↑ จาก ITIS.gov (อังกฤษ)
- ↑ วีรยุทธ์ เลาหะจินดา, วิทยาสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก หน้า 410 (พ.ศ. 2552) ISBN 978-616-556-016-0
- ↑ ["Dr. Bryan Grieg Fry: Viper Research". (อังกฤษ)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-05-11. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19. Dr. Bryan Grieg Fry: Viper Research". (อังกฤษ)]
- ↑ Studies on venom and venom apparatus of Fea's viper, Azemiops feae. (อังกฤษ)
- ↑ Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Azemiops feae ที่วิกิสปีชีส์