กะชีน[2] หรือ กะฉิ่น[2] (พม่า: ကချင်; กะชีน: Jingphaw) เป็นรัฐหนึ่งของประเทศพม่า ตั้งอยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศ

รัฐกะชีน

ကချင်ပြည်နယ်
การถอดเสียงเป็นอักษรโรมัน
 • พม่าka.hkyang pranynai
ธงของรัฐกะชีน
ธง
ที่ตั้งรัฐกะชีนในประเทศพม่า
ที่ตั้งรัฐกะชีนในประเทศพม่า
พิกัด: 26°0′N 97°30′E / 26.000°N 97.500°E / 26.000; 97.500
ประเทศ พม่า
ภูมิภาคเหนือ
เมืองหลักมยิจีนา
การปกครอง
 • มุขมนตรีแคะออง (เอ็นแอลดี)
พื้นที่
 • ทั้งหมด89,041.8 ตร.กม. (34,379.2 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (พ.ศ. 2557)[1]
 • ทั้งหมด1,689,441 คน
 • ความหนาแน่น19 คน/ตร.กม. (49 คน/ตร.ไมล์)
ประชากรศาสตร์
 • กลุ่มชาติพันธุ์กะชีน, พม่า, ไทใหญ่, นากา, จีน, อินเดีย, กูรข่า, ทิเบต
 • ศาสนาพุทธเถรวาท, คริสต์, อิสลาม, ฮินดู, พุทธมหายาน
เขตเวลาUTC+6:30 (เวลามาตรฐานพม่า)
รหัส ISO 3166MM-11

ภูมิศาสตร์

แก้

ที่ตั้งและอาณาเขต

แก้

รัฐกะชีนมีพื้นที่ติดต่อดังนี้

ความสูง

แก้

จุดสูงสุดของรัฐกะชีนคือ เขาคากาโบราซี โดยมีความสูง 5,881 เมตร ถือเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

แม่น้ำ

แก้

รัฐกะชีนถือเป็นแหล่งต้นน้ำมีลำธารน้อยใหญ่หลายสาย โดยมีแม่น้ำสำคัญคือแม่น้ำอิรวดี

การแบ่งเขตการปกครอง

แก้

รัฐกะชีนแบ่งออกเป็น 6 จังหวัด ดังนี้

จังหวัด อำเภอ
อักษรไทย อักษรพม่า อักษรโรมัน อักษรไทย อักษรพม่า อักษรโรมัน
 มยิจีนา  မြစ်ကြီးနား  Myitkyina  มยิจีนา  မြစ်ကြီးနား  Myitkyina
 ไว่ง์มอ  ဝိုင်းမော်  Waingmaw
 อีนจ้านยาน  အင်ဂျန်းယန်  Injangyang
 โม่ญี่น  မိုးညှင်း  Mohnyin  โม่ญี่น  မိုးညှင်း  Mohnyin
 โม่ก้อง  မိုးကောင်း  Mogaung
 พ่ากั่น  ဖားကန့်  Hpakant
 บะมอ  ဗန်းမော်  Bhamo  บะมอ  ဗန်းမော်  Bhamo
 ชเวกู  ရွှေကူ  Shwegu
 โม่เมาะ  မိုးမောက်  Momauk
 มานซี  မန်စီ  Mansi
 ปูดาโอ  ပူတာအို  Puta-O  ปูดาโอ  ပူတာအို  Puta-O
 ซูนปราบูน  ဆွမ်ပရာဘွမ်  Sumprabum
 มะช่านบอ  မချမ်းဘော  Machanbaw
 นองมู่น  နောင်မွန်း  Nawngmun
 คองลานพู่  ခေါင်လန်ဖူး  Khaunglanhpu
 ตะไน่ง์  တနိုင်း  Tanai  ตะไน่ง์  တနိုင်း  Tanai
 ชี-บเว  ချီဗွေ  Chipwi  ชี-บเว  ချီဗွေ  Chipwi
 ส่อลอ  ဆော့လော်  Tsawlaw

ประชากร

แก้

ประชากรประมาณ 1.2 ล้านคน ความหนาแน่น 34 คน/ตารางไมล์

ศาสนา

แก้

มีผู้นับถือศาสนาพุทธร้อยละ 57.8 นับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 36.4

ภาษา

แก้

ภาษาพม่า ภาษาจิ่งเผาะ ภาษาราวาง ภาษาลีซอ ภาษาละเชก ภาษาไทใต้คง และภาษาคำตี่

อ้างอิง

แก้
  1. Census Report. The 2014 Myanmar Population and Housing Census. Vol. 2. Naypyitaw: Ministry of Immigration and Population. May 2015. p. 17.
  2. 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.