รัฐกะชีน
กะชีน[2] หรือ กะฉิ่น[2] (พม่า: ကချင်; กะชีน: Jingphaw) เป็นรัฐหนึ่งของประเทศพม่า ตั้งอยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศ
รัฐกะชีน ကချင်ပြည်နယ် | |
---|---|
การถอดเสียงเป็นอักษรโรมัน | |
• พม่า | ka.hkyang pranynai |
ที่ตั้งรัฐกะชีนในประเทศพม่า | |
พิกัด: 26°0′N 97°30′E / 26.000°N 97.500°E | |
ประเทศ | พม่า |
ภูมิภาค | เหนือ |
เมืองหลัก | มยิจีนา |
การปกครอง | |
• มุขมนตรี | แคะออง (เอ็นแอลดี) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 89,041.8 ตร.กม. (34,379.2 ตร.ไมล์) |
ประชากร (พ.ศ. 2557)[1] | |
• ทั้งหมด | 1,689,441 คน |
• ความหนาแน่น | 19 คน/ตร.กม. (49 คน/ตร.ไมล์) |
ประชากรศาสตร์ | |
• กลุ่มชาติพันธุ์ | กะชีน, พม่า, ไทใหญ่, นากา, จีน, อินเดีย, กูรข่า, ทิเบต |
• ศาสนา | พุทธเถรวาท, คริสต์, อิสลาม, ฮินดู, พุทธมหายาน |
เขตเวลา | UTC+6:30 (เวลามาตรฐานพม่า) |
รหัส ISO 3166 | MM-11 |
ภูมิศาสตร์
แก้ที่ตั้งและอาณาเขต
แก้รัฐกะชีนมีพื้นที่ติดต่อดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับจังหวัดหลินจือ เขตปกครองตนเองทิเบต (ประเทศจีน)
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับจังหวัดปกครองตนเองชนชาติลีซอ นู่เจียง จังหวัดเปาซาน และเขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิงผ่อ เต๋อหง มณฑลยูนนาน (ประเทศจีน)
- ทิศใต้ ติดต่อกับรัฐฉาน (ประเทศพม่า)
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับภาคซะไกง์ (ประเทศพม่า) และรัฐอรุณาจัลประเทศ (ประเทศอินเดีย)
ความสูง
แก้จุดสูงสุดของรัฐกะชีนคือ เขาคากาโบราซี โดยมีความสูง 5,881 เมตร ถือเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
แม่น้ำ
แก้รัฐกะชีนถือเป็นแหล่งต้นน้ำมีลำธารน้อยใหญ่หลายสาย โดยมีแม่น้ำสำคัญคือแม่น้ำอิรวดี
การแบ่งเขตการปกครอง
แก้รัฐกะชีนแบ่งออกเป็น 6 จังหวัด ดังนี้
จังหวัด | อำเภอ | ||||
---|---|---|---|---|---|
อักษรไทย | อักษรพม่า | อักษรโรมัน | อักษรไทย | อักษรพม่า | อักษรโรมัน |
มยิจีนา | မြစ်ကြီးနား | Myitkyina | มยิจีนา | မြစ်ကြီးနား | Myitkyina |
ไว่ง์มอ | ဝိုင်းမော် | Waingmaw | |||
อีนจ้านยาน | အင်ဂျန်းယန် | Injangyang | |||
โม่ญี่น | မိုးညှင်း | Mohnyin | โม่ญี่น | မိုးညှင်း | Mohnyin |
โม่ก้อง | မိုးကောင်း | Mogaung | |||
พ่ากั่น | ဖားကန့် | Hpakant | |||
บะมอ | ဗန်းမော် | Bhamo | บะมอ | ဗန်းမော် | Bhamo |
ชเวกู | ရွှေကူ | Shwegu | |||
โม่เมาะ | မိုးမောက် | Momauk | |||
มานซี | မန်စီ | Mansi | |||
ปูดาโอ | ပူတာအို | Puta-O | ปูดาโอ | ပူတာအို | Puta-O |
ซูนปราบูน | ဆွမ်ပရာဘွမ် | Sumprabum | |||
มะช่านบอ | မချမ်းဘော | Machanbaw | |||
นองมู่น | နောင်မွန်း | Nawngmun | |||
คองลานพู่ | ခေါင်လန်ဖူး | Khaunglanhpu | |||
ตะไน่ง์ | တနိုင်း | Tanai | ตะไน่ง์ | တနိုင်း | Tanai |
ชี-บเว | ချီဗွေ | Chipwi | ชี-บเว | ချီဗွေ | Chipwi |
ส่อลอ | ဆော့လော် | Tsawlaw |
ประชากร
แก้ประชากรประมาณ 1.2 ล้านคน ความหนาแน่น 34 คน/ตารางไมล์
ศาสนา
แก้มีผู้นับถือศาสนาพุทธร้อยละ 57.8 นับถือศาสนาคริสต์ร้อยละ 36.4
ภาษา
แก้ภาษาพม่า ภาษาจิ่งเผาะ ภาษาราวาง ภาษาลีซอ ภาษาละเชก ภาษาไทใต้คง และภาษาคำตี่
อ้างอิง
แก้- ↑ Census Report. The 2014 Myanmar Population and Housing Census. Vol. 2. Naypyitaw: Ministry of Immigration and Population. May 2015. p. 17.
- ↑ 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.