ไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์
ไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์ (ญี่ปุ่น: ワイリー&ライトのロックボード ザッツ☆パラダイス; อังกฤษ: Wily & Right no RockBoard: That's Paradise) เป็นวิดีโอเกมภาคแยกในซีรี่ส์ร็อคแมนดั้งเดิมจากบริษัทแคปคอม เกมนี้เป็นเกมจำลองธุรกิจที่คล้ายกับเกมกระดานโมนอโพลี ซึ่งผู้เล่นและคอมพิวเตอร์ปัญญาประดิษฐ์จะผลัดกันเดินไปรอบ ๆ ชุดของวงเวียนที่เชื่อมต่อกัน, ซื้อทรัพย์สิน และเรียกเก็บเงินจากคนอื่น ๆ ที่มาเช่าเมื่อพวกเขาลงจอดบนพื้นที่เหล่านั้น
| ไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์ | |
|---|---|
 งานศิลปะบรรจุภัณฑ์ | |
| ผู้พัฒนา | แคปคอม |
| ผู้จัดจำหน่าย | แคปคอม |
| ออกแบบ | โยชิโนริ ทาเกนากะ |
| ศิลปิน | เคจิ อินาฟูเนะ |
| แต่งเพลง | ยูกิ อิวาอิ |
| ชุด | ร็อคแมน |
| เครื่องเล่น | แฟมิคอม |
| วางจำหน่าย | |
| แนว | จำลองธุรกิจ |
| รูปแบบ | ผู้เล่นเดี่ยว, หลายผู้เล่น |
ไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ดวางจำหน่ายในวันที่ 15 มกราคม ค.ศ. 1993 สำหรับแฟมิคอมเฉพาะในประเทศญี่ปุ่นเท่านั้น แม้ว่ามีการแปลภาษาอังกฤษที่ไม่ได้เผยแพร่และเวอร์ชันเกมบอยที่อาจมีการพัฒนา ส่วนการตอบรับที่สำคัญสำหรับเกมจากเว็บไซต์เกมฝั่งตะวันตกนั้นแย่มาก
รูปแบบการเล่น แก้
ไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์ เป็นเกมจำลองธุรกิจที่ผู้เล่นเลือกตัวละครจากหลาย ๆ ตัวในซีรีส์ร็อคแมนดั้งเดิม และแข่งกับผู้เล่นคนอื่น ๆ หรือปัญญาประดิษฐ์ของคอมพิวเตอร์ในการจัดซื้อพื้นที่ของทรัพย์สิน ตัวละครประกอบด้วยโรล, ดร.ไลต์, ดร.ไวลี, ดร.คอสแซก และคาลินกา[2][3] ผู้เข้าร่วมแต่ละคนจะได้รับเทิร์น ผลัดกันย้ายช่องว่างจำนวนหนึ่งบนกระดาน หากพวกเขาลงจอดบนจัตุรัสทรัพย์สิน พวกเขาจะได้รับตัวเลือกในการซื้อด้วยเงินสกุลเซนนี (สกุลเงินของเกม)[3] จากนั้น พวกเขาสามารถเรียกเก็บค่าเช่าตัวละครอื่น ๆ ได้เมื่อลงจอดที่อาคารนั้น อย่างไรก็ตาม ตัวละครอื่น ๆ ยังสามารถซื้อส่วนของสี่เหลี่ยมเดียวกันได้ ทำให้เจ้าของแต่ละคนสามารถเรียกเก็บค่าเช่าได้น้อยลง สี่เหลี่ยมจัตุรัสบางช่องมีการ์ดที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่าง ๆ บนกระดาน เช่น การขึ้นราคาทรัพย์สิน หรือระดับการพัฒนาของอาคาร[2][3] เงื่อนไขการชนะของเกมอาจแตกต่างกันไปโดยขึ้นอยู่กับกติกาที่ตั้งไว้ ผู้ชนะอาจเป็นตัวละครที่มีพื้นที่ครอบครองมากที่สุด, เงินเซนนีที่เหลืออยู่มากที่สุด หรือมีการพัฒนามากที่สุด[3]
การพัฒนา แก้
ไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์ ได้รับการพัฒนาโดยบริษัทแคปคอมในช่วงเวลาที่แฟรนไชส์ร็อคแมนได้รับความนิยมสูงสุด[4] ส่วนเคจิ อินาฟูเนะ ผู้เป็นศิลปินซีรีส์ ได้มีส่วนร่วมเพียงเล็กน้อยในการพัฒนาไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์ โดยเพียงแค่ออกแบบหน้าปกและตัวละครใหม่ที่ชื่อเร็กเก[1] เมื่อพัฒนาเกม ทีมงานต้องการรวมบอสจากภาคก่อนหน้าในซีรีส์ให้มากที่สุด[5] อย่างไรก็ตาม ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะปล่อยให้มีที่ว่างสำหรับตัวละครดั้งเดิมที่แฟน ๆ สามารถเชื่อมโยงกับเกมใหม่ได้ ทั้งนี้ เมื่อพูดถึงตัวละครนกที่กล่าวว่าเป็นฟูโกโนะโทริ (フコウノトリ หมายถึง "นกแห่งความโชคร้าย") หนึ่งในสมาชิกในทีมงานได้เข้าใจผิดว่าเป็นโคโนะโทริ (コウノトリ หมายถึง "นกกระสาตะวันออก") ส่งผลให้เร็กเกมีความคล้ายคลึงกับสายพันธุ์ดังกล่าว[5]
นิตยสารเม็กซิโกอย่างคลับนินเท็นโด ฉบับเดือนมกราคม ค.ศ. 1993 ได้นำเสนอไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ดในฐานะส่วนหนึ่งของบทความพรีวิวสำหรับงานคันซูเมอร์อิเล็กทรอนิกส์โชว์ ค.ศ. 1993 โดยการตั้งชื่อเกมดังกล่าวในฐานะ "เมกะบอร์ด" ซึ่งบทความนี้ยังมีภาพหน้าจอที่มีข้อความภาษาอังกฤษ[6] และเห็นได้ชัดว่าเวอร์ชันเกมบอยที่ยังไม่ได้เผยแพร่นั้นอยู่ในผลงานโดยบริษัทดูอัลของญี่ปุ่น ซึ่งได้ระบุเกมดังกล่าวไว้ในหน้าเครดิตของเว็บไซต์ทางการ[7] ส่วนฮิโตชิ ซากิโมโตะ เป็นผู้รับผิดชอบเสียงในเวอร์ชันนี้[8]
การตอบรับ แก้
| การตอบรับ | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
การตอบรับที่สำคัญสำหรับไวลีแอนด์ไรต์โนะร็อคบอร์ด: แดตส์พาราไดซ์ นอกประเทศญี่ปุ่นถือว่าไม่ดี ผู้เขียนเรื่องให้เว็บไซต์เกมสปอตอย่างคริสเตียน นัต และจัสติน สเปียร์ พบว่าเกมที่ค่อนข้างคลุมเครือนั้นไม่น่าสนใจสำหรับใครเลยนอกจากแฟน ๆ ของร็อคแมน[4] ส่วนเจเรมี แพริช จากเว็บไซต์วันอัป.คอม ได้สรุปว่า "เป็นเรื่องแปลกประหลาดของยุคแฟมิคอม ซึ่งเกมนำเข้านี้เป็นเกมกระดานสไตล์ "เกมออฟไลฟ์" ที่เรียบง่ายพร้อมแนวคิดเรื่องร็อคแมน -- นวนิยาย แต่แทบจะไม่จำเป็นเลย"[11] และเบร็ต เอลสตัน ผู้เป็นบรรณาธิการเว็บไซต์เกมส์เรดาร์ ได้กล่าวถึงเกมนี้ว่า "น่าจะดีกว่าถ้าหลงทางไปสู่ความธรรมดาของร็อคแมน"[12] อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าทุกมุมมองของเกมจะเป็นไปในทางลบ เจซี เฟลตเชอร์ แห่งเว็บบล็อกจอยสติค ได้แสดงความปรารถนาที่จะให้เกมวางจำหน่ายในบริการเวอร์ชวลคอนโซลของระบบวี เขาให้ความเห็นว่า "จริง ๆ แล้วไม่มีที่ไหนเลยที่ใกล้จะแย่เท่ากับเกมกระดานร็อคแมนที่ควรจะเป็น" รวมถึงเอฟเฟกต์ต่าง ๆ และเงื่อนไขการชนะทำให้มันเร็วกว่าเกมโมนอโพลีมาก[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 Mega Man: Official Complete Works. Udon Entertainment. January 6, 2010. p. 82. ISBN 978-1-897376-79-9.
- ↑ 2.0 2.1 "Wily & Right no RockBoard: That's Paradise". Rockman Big Reference Book (ภาษาญี่ปุ่น). Capcom: 78–80. Spring 1993.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Fletcher, JC (พฤศจิกายน 29, 2007). "Virtually Overlooked: Wily & Right no Rockboard: That's Paradise". Joystiq. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 29, 2011. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 12, 2011.
- ↑ 4.0 4.1 Nutt, Christian & Speer, Justin. "The History of Mega Man". GameSpot. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 12, 2009. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 10, 2010.
- ↑ 5.0 5.1 "Wily & Right no RockBoard: That's Paradise: A Development Team Inside Story". Club Capcom (ภาษาญี่ปุ่น). Capcom: 86. Spring 1993.
- ↑ Ham, Richard (January 1993). "Mega Board". Club Nintendo (ภาษาสเปน). Nintendo. 2 (1): 23.
- ↑ 開発業歴 [Development History] (ภาษาญี่ปุ่น). Dual. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 26, 2007. สืบค้นเมื่อ January 30, 2009.
- ↑ "Hitoshi Sakimoto - Official English Website (Discography)". Hitoshi Sakimoto. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ตุลาคม 2, 2008. สืบค้นเมื่อ มกราคม 30, 2009.
- ↑ Famitsu staff (1993). クロスレビュー [Cross Review]. Famitsu (ภาษาญี่ปุ่น). Tokuma Shoten. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 24, 2019. สืบค้นเมื่อ March 24, 2019.
- ↑ 超絶 大技林 '98年春版: ファミコン - ワイリー&ライトのロックボード ザッツ☆パラダイス. PlayStation Magazine (Special) (ภาษาญี่ปุ่น). Vol. 42. Tokuma Shoten Intermedia. 15 April 1998. p. 151. ASIN B00J16900U.
- ↑ Parish, Jeremy (พฤษภาคม 10, 2007). "The Mega Man Series Roundup". 1UP.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 21, 2012. สืบค้นเมื่อ เมษายน 17, 2010.
- ↑ Elston, Brett (มิถุนายน 30, 2008). "The ultimate Mega Man retrospective". GamesRadar. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 15, 2011. สืบค้นเมื่อ เมษายน 17, 2010.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Capcom Global website
- Official Rockman website เก็บถาวร 2012-06-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ญี่ปุ่น)