โต้สู้ไต้อ๋อง
โต้สู้ไต้อ๋อง มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ตั่วซือต้าหวาง (จีน: 朵思大王; พินอิน: Duǒsī Dàwáng) เป็นตัวละครในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนเรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 เป็นชาวเผ่าลำมัน พันธมิตรของเบ้งเฮ็ก เป็นนายถ้ำของถ้ำอิมตองสัน
โต้สู้ไต้อ๋อง | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
นายถ้ำแห่งถ้ำอิมตองสัน | |||||||||||||
ถึงแก่กรรม | ค.ศ. 225 | ||||||||||||
สถานที่ถึงแก่กรรม | เมืองสำกั๋ง ภูมิภาคหนานจง | ||||||||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 朵思大王 | ||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 朵思大王 | ||||||||||||
| |||||||||||||
ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก |
โต้สู้ไต้อ๋องเป็นตัวละครสมมติในนวนิยายสามก๊ก ไม่ปรากฏชื่อในบันทึกทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ
ในนิยายสามก๊ก
แก้โต้สู้ไต้อ๋องปรากฏเป็นตัวละครในนวนิยายสามก๊กตอนที่ 89 และตอนที่ 90[a] โต้สู้ไต้อ๋องเป็นนายถ้ำของชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) ที่ถ้ำอิมตองสัน (禿龍洞 ทูหลงต้ง)
หลังเบ้งเฮ็กถูกจูกัดเหลียงจับตัวเป็นครั้งที่ 4 และถูกปล่อยตัวมา เบ้งฮิวน้องชายของเบ้งเฮ้กจึงแนะนำไปให้ขอความช่วยเหลือจากโต้สู้ไต้อ๋องที่ถ้ำอิมตองสันซึ่งสนิทกันกับเบ้งฮิว โต้สู้ไต้อ๋องใช้ลักษณะภูมิประเทศบริเวณถ้ำอิมตองสันที่ทุรกันดารและเต็มไปด้วยสัตว์ร้ายให้เป็นประโยชน์ในการหยุดยั้งกองทัพจ๊กก๊ก รวมถึงใช้บ่อน้ำพิษสี่แห่งในการจัดการกับทหารจ๊กก๊ก แต่จูกัดเหลียงก็สามารถนำทัพจ๊กก๊กผ่านบริเวณนั้นมาได้ด้วยความช่วยเหลือของเบ้งเจียดพี่ชายของเบ้งเฮ็ก ต่อมาเอียวหองนายถ้ำงินติสัน (銀冶洞 อิ๋นเหย่ต้ง) ที่ยอมสวามิภักดิ์ต่อจ๊กก๊กได้แสร้งนำกำลังมาเข้าร่วมกับเบ้งเฮ็กและโต้สู้ไต้อ๋องที่ถ้ำอิมตองสัน และได้จัดงานเลี้ยงฉลอง เอียวหองก็มอมเหล้าเบ้งเฮ้กและโต้สู้ไต้อ๋องจนเมาแล้วจับทั้งคู่รวมถึงโต้สู้ไต้อ๋องส่งไปมอบให้กับจูกัดเหลียง จูกัดเหลียงให้ปล่อยตัวทั้งหมดกลับไป
โต้สู้ไต้อ๋องยังคงร่วมกับเบ้งเฮ็กในการรบต้านทัพจ๊กก๊กต่อไป โดยได้รับมอบหมายจากเบ้งเฮ็กให้ไปรักษาเมืองสำกั๋ง (三江 ซานเจียง) ป้องกันการบุกโจมตีของทัพจ๊กก๊ก และใช้ลูกเกาทัณฑ์พิษเอาชนะกองกำลังของจ๊กก๊กที่ยกเข้าตีเมืองสำกั๋ง จูกัดเหลียงจึงใช้แผนเพิ่มขวัญกำลังใจของทหารจ๊กก๊กและให้นำก้อนดินไปวางถมให้สูงถึงกำแพงเมืองและเข้ายึดเมืองสำกั๋งได้สำเร็จ โต้สู้ไต้อ๋องเสียชีวิตในระหว่างความชุลมุน[3][1][2]
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้- ↑ ตรงกับสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 68[1] และตอนที่ 69[2]