เฮ่อ หลง
เฮ่อ หลง (จีนตัวย่อ: 贺龙; จีนตัวเต็ม: 賀龍; พินอิน: Hè Lóng; เวด-ไจลส์: Ho Lung; 22 มีนาคม พ.ศ. 2439 – 9 มิถุนายน พ.ศ. 2512) เป็นนักปฏิวัติคอมมิวนิสต์ชาวจีน และเป็นหนึ่งในสิบจอมพลของกองทัพปลดปล่อยประชาชน เขามาจากครอบครัวยากจนในชนบทของมณฑลหูหนาน และครอบครัวของเขาไม่สามารถให้การศึกษาในระบบแก่เขาได้ เขาเริ่มต้นเส้นทางปฏิวัติหลังจากล้างแค้นให้การเสียชีวิตของลุง การหลบหนีไปอยู่นอกกฎหมายทำให้เขาดึงดูดเหล่าผู้จงรักภักดีจำนวนหนึ่ง กลายเป็นกองทัพส่วนตัวเล็ก ๆ ของเขา ต่อมากองกำลังของเขาได้เข้าร่วมกับพรรคก๊กมินตั๋ง และได้เข้าร่วมในการกรีฑาทัพขึ้นเหนือ
เฮ่อ หลง | |
---|---|
贺龙 | |
![]() | |
สมาชิกคณะกรรมาธิการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีน | |
ดำรงตำแหน่ง ตุลาคม พ.ศ. 2497 – 9 มิถุนายน พ.ศ. 2512 (14 ปี 251 วัน) | |
ประธาน | เหมา เจ๋อตง |
รองนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน | |
ดำรงตำแหน่ง ตุลาคม พ.ศ. 2497 – 9 มิถุนายน พ.ศ. 2512 (14 ปี 251 วัน) | |
หัวหน้ารัฐบาล | โจว เอินไหล |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 賀龍 22 มีนาคม พ.ศ. 2439 ![]() |
เสียชีวิต | 9 มิถุนายน พ.ศ. 2512 (73 ปี)![]() |
พรรคการเมือง | ![]() |
อาชีพ | นายทหาร นักการเมือง นักเขียน |
รางวัล | ![]() ![]() ![]() |
ชื่อเล่น | 贺老总 (Hè lǎozǒng, "นายพลใหญ่เฮ่อ") 贺胡子 (Hè húzi, "mustachio He") |
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
รับใช้ | ![]() |
สังกัด | ![]() |
ประจำการ | ![]() ![]() ![]() |
ยศ | ![]() |
บังคับบัญชา |
|
สงคราม/การสู้รบ | |
หลังจากเจียง ไคเชกเริ่มปราบปรามคอมมิวนิสต์อย่างรุนแรง เขาได้ประท้วงคัดค้านก๊กมินตั๋งด้วยการวางแผนและก่อการกบฏที่เมืองหนานชาง แต่ประสบความล้มเหลว หลังจากหลบหนีออกมา เขาได้จัดตั้งโซเวียตในเขตชนบทหูหนาน (และต่อมาที่กุ้ยโจว) แต่ด้วยแรงกดดันจากนโยบายปิดล้อมของเจียง ไคเชก ในที่สุดเขาก็จำต้องทิ้งฐานทัพเหล่านั้น เขาเข้าร่วมการเดินทัพทางไกลในปี พ.ศ. 2478 ซึ่งช้ากว่ากองกำลังของเหมา เจ๋อตงและจู เต๋อ มากกว่าหนึ่งปี เขาได้พบกับกองกำลังที่นำโดยจาง กั๋วเทา ทว่าเขาไม่เห็นด้วยกับจางเกี่ยวกับยุทธศาสตร์ของกองทัพแดง เขาจึงนำกองกำลังของตนเองเข้าร่วมและสนับสนุนเหมา
หลังจากปักหลักและตั้งกองบัญชาการที่มณฑลฉ่านซี เขาได้นำกองกำลังทหารกองโจรในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน ทั้งในช่วงสงครามกลางเมืองจีนและสงครามจีน–ญี่ปุ่นครั้งที่สอง และประสบความสำเร็จในการขยายพื้นที่ภายใต้การควบคุมของคอมมิวนิสต์ ปลายปี พ.ศ. 2488 เขาได้บัญชาการกองกำลังทหารจำนวน 170,000 นาย ก่อนที่กองกำลังของเขาจะถูกวางให้อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเผิง เต๋อหวย และเขาเองก็กลายเป็นรองผู้บัญชาการของเผิง ต่อมาในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1940 เขาถูกวางให้รับผิดชอบพื้นที่ภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน และในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1950 เขาได้ทำหน้าที่บริหารภูมิภาคนี้ในทั้งด้านพลเรือนและทหาร
หลังจากการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี พ.ศ. 2492 เขาได้ดำรงตำแหน่งทางพลเรือนและทหารจำนวนมาก ในปี พ.ศ. 2498 เพื่อเป็นการยกย่องการสนับสนุนชัยชนะของพรรคคอมมิวนิสต์ในประเทศจีน เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นหนึ่งในสิบจอมพลแรกของจีน และดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีของจีน ในปี พ.ศ. 2502 เขาไม่สนับสนุนความพยายามของเหมา เจ๋อตงที่จะกำจัดเผิง เต๋อหวย และพยายามที่จะฟื้นฟูเผิง หลังจากการปฏิวัติทางวัฒนธรรมเริ่มต้นขึ้นในปี พ.ศ. 2509 เขาก็เป็นหนึ่งในผู้นำกองทัพปลดปล่อยประชาชนกลุ่มแรกที่ถูกปลดจากตำแหน่ง เขาเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2512 จากภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวานที่ไม่ได้รับการรักษา