เซบูแปซิฟิก
เซบูแปซิฟิก (อังกฤษ: Cebu Pacific) เป็นสายการบินต้นทุนต่ำสัญชาติฟิลิปปินส์ มีฐานการบินหลักอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาตินินอย อากีโน ในเมโทรมะนิลา และที่ท่าอากาศยานนานาชาติมัคตัน–เซบู ในเซบู โดยถือเป็นสายการบินต้นทุนต่ำที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดในทวีปเอเชีย ก่อตั้งในพ.ศ. 2531[1] โดยในปัจจุบันมีให้บริการทั้งเที่ยวบินภายในและระหว่างประเทศ โดยมีจุดหมายปลายทางในประเทศ 37 แห่ง และต่างประเทศ 27 แห่งใน 15 ประเทศในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
![]() | |||||||
| |||||||
ก่อตั้ง | 26 สิงหาคม ค.ศ. 1988 (35 ปี) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำเนินงาน | 8 มีนาคม ค.ศ. 1996 (26 ปี) | ||||||
ท่าหลัก | เซบู มะนิลา | ||||||
เมืองสำคัญ | คลาร์ก ดาเบา อีโลอีโล คาลีโบ คากายันเดโอโร นครซัมบวงกา | ||||||
สะสมไมล์ | Getgo | ||||||
พันธมิตรการบิน | แวลูอัลไลแอนซ์ | ||||||
บริษัทลูก | เซบโก เซบโกคาร์โก้ | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 48 | ||||||
จุดหมาย | 62 (รวมสายการบินลูก) | ||||||
บริษัทแม่ | เจจีซัมมิต โฮลดิ้ง | ||||||
สำนักงานใหญ่ | โดเมสติกโรด ปาไซ, ฟิลิปปินส์ | ||||||
เว็บไซต์ | www.cebupacificair.com |
เซบูเปซิฟิกเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของแวลูอัลไลแอนซ์
สายการบินลูก แก้ไข
เซบโก แก้ไข
ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2015 ไทเกอร์แอร์ฟิลิปปินส์เปลี่ยนชื่อแบรนด์เป็น เซบโก เป็นครั้งที่สี่เพื่อสะท้อนถึงความสัมพันธ์ระหว่างไทเกอร์แอร์ฟิลิปปินส์ในฐานะสายการบินในเครือของเซบูแปซิฟิก ต่อมาในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2015 เซบโก ส่งคืนแอร์บัส เอ320 จำนวน 5 เครื่องไปยังเซบูแปซิฟิก และหลังจากนั้นได้แระจำการ เอทีอาร์ 72-500 และ -600 แทน[2]
จุดหมายปลายทาง แก้ไข
ปัจจุบันเซบูแปซิฟิคมีเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทางภายในประเทศ 36 แห่งและจุดหมายปลายทางระหว่างประเทศ 26 แห่งใน 16 ประเทศทั่วภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก สายการบินมีเครือข่ายเส้นทางภายในประเทศที่กว้างขวางที่สุดในฟิลิปปินส์
พันธมิตรทางการบิน แก้ไข
เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม ค.ศ. 2016 เซบูแปซิฟิคได้กลายเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของแวลูอัลไลแอนซ์ ซึ่งเป็นพันธมิตรด้านสายการบินต้นทุนต่ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก[3] โดยเข้าร่วมกับสมาชิกผู้บุกเบิกอื่นๆคือ สกู๊ตของสิงค์โปร์, เจจูแอร์ของเกาหลีใต้, นกแอร์ของประเทศไทย,และเซบโก[4] ปัจจุบันเซบูแปซิฟิกยังเป็นสายการบินฟิลิปปินส์เพียงแห่งเดียวที่เป็นสมาชิกของพันธมิตรสายการบิน
ฝูงบิน แก้ไข
ณ เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2021 เซบูแซิฟิกให้บริการเครื่องบินของแอร์บัสทั้งหมด ดังนี้:[5][6]
เครื่องบิน | ประจำการ | คำสั่งซื้อ | ผู้โดยสาร[7] | หมายเหตุ |
---|---|---|---|---|
แอร์บัส เอ320-200 | 19 | — | 180 | เครื่องบินที่เก่ากว่าจะถูกปลดประจำการ.[8] |
แอร์บัส เอ320นีโอ | 6 | 15 | 188 | |
แอร์บัส เอ321-200 | 7 | — | 230 | เครื่องบิน 2 ลำถูกจัดเก็ยที่อลิซสปริงส์ เพราะ การแพร่ระบาดของ โควิด-19.[9] |
แอร์บัส เอ321นีโอ | 9 | 12 | 236[10] | All aircraft in the Airbus Cabin Flex (ACF) configuration.[11] |
แอร์บัส เอ321เอกซ์แอลอาร์ | — | 10 | TBA | Deliveries from 2024.[12] |
แอร์บัส เอ330-300 | 5 | — | 436 | |
แอร์บัส เอ330-900 | 2 | 14 | 459 | Deliveries from 2021.[13] |
รวม | 48 | 51 |
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ "Call Center / Guest Services / Product Ideas เก็บถาวร 2010-04-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน." Cebu Pacific. Retrieved on March 31, 2010.
- ↑ "Tigerair Philippines rebranded to Cebgo". web.archive.org. 2019-05-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-04. สืบค้นเมื่อ 2022-02-07.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Cebu Pacific Air – Why everyone flies". web.archive.org. 2016-10-02. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-02. สืบค้นเมื่อ 2022-02-07.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Cebu Pacific, 7 other budget airlines form alliance". web.archive.org. 2016-09-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-09-15. สืบค้นเมื่อ 2022-02-07.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-31. สืบค้นเมื่อ 2022-02-07.
- ↑ "Orders and deliveries | Airbus". www.airbus.com.
- ↑ "Cebu Pacific Upgauges with 460-Seat A330neo, 240-Seat A321XLR and 194-Seat A320neo". The Blue Swan Daily (ภาษาอังกฤษ). June 21, 2019. สืบค้นเมื่อ 2019-12-21.
- ↑ "Press Releases - All Items". cebupacificaircorporate.com. สืบค้นเมื่อ 2021-02-05.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Salcedo, Dirk Andrei (July 20, 2020). "Cebu Pacific Sends Several A321, A330 to Alice Springs for Storage". Aviation Updates Philippines (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-02-05.
- ↑ "Philippines Domestic Market: Airport Constraints Restrict Growth". Centre for Aviation (ภาษาอังกฤษ). May 5, 2018.
- ↑ "Cebu Pacific Steps Up Re-Fleeting Program with Its First Airbus A321neo". Inquirer.net (ภาษาอังกฤษ). January 21, 2019. สืบค้นเมื่อ 2019-09-05.
- ↑ Waldron, Greg (December 19, 2019). "Cebu Pacific Firms Order for 15 A320neo Aircraft". Flight Global (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-12-19.
- ↑ "Cebu Pacific receives first A330neo". Airbus (Press release). 29 November 2021.