ท่าอากาศยานนานาชาติมัคตัน–เซบู

ท่าอากาศยานนานาชาติมัคตัน–เซบู (เซบัวโน: Tugpahanang Pangkalibutan sa Mactan–Sugbo, ฟิลิปปินส์: Paliparang Pandaigdig ng Mactan–Cebu) (IATA: CEBICAO: RPVM) เป็นสนามบินในเขตกิตนางคาบีซายาอัน และเป็นสนามบินนานาชาติที่มีผู้โดยสารมากเป็นอันดับที่สองของประเทศ[2] ตั้งอยู่ที่เมืองลาปู-ลาปูบนเกาะมัคตัน ส่วนหนึ่งของเขตปริมณฑลเซบู สนามบินแห่งนี้จัดการโดยองค์การท่าอากาศยานนานาชาติมัคตัน–เซบู และมีพื้นที่ 797 เฮกตาร์ มีทางวิ่งเพียงทางเดียว ระยะทาง 3,300-เมตร (10,800-ฟุต)* ซึ่งสร้างโดยกองทัพอากาศสหรัฐใน ค.ศ. 1956 เพื่อใช้เป็นสนามบินฉุกเฉิน จนมีชื่อเรียกอีกชื่อว่า ฐานทัพอากาศมัคตัน[3]

ท่าอากาศยานนานาชาติมัคตัน–เซบู

Tugpahanang Pangkalibutan sa Mactan–Sugbo
Paliparang Pandaigdig ng Mactan–Cebu
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งานสาธารณะ
เจ้าขององค์การท่าอากาศยานนานาชาติมัคตัน–เซบู
ผู้ดำเนินงานบริษัทท่าอากาศยานจีเอ็มอาร์-เมกะไวด์เซบู
พื้นที่บริการเมโทรเซบูและเขตกิตนางคาบีซายาอัน
ที่ตั้งถนนสนามบินลาปู-ลาปู บารังไกย์อีโบ ลาปู-ลาปูซิตี
เมโทรเซบู เขตกิตนางคาบีซายาอัน
ฐานการบิน
ปีที่สร้างค.ศ. 1956
เหนือระดับน้ำทะเล9 เมตร / 31 ฟุต
พิกัด10°18′26″N 123°58′44″E / 10.30722°N 123.97889°E / 10.30722; 123.97889
เว็บไซต์www.mactancebuairport.com
ทางวิ่ง
ทิศทาง ความยาว พื้นผิว
ฟุต เมตร
04/22 10,827 3,300 ยางมะตอย
สถิติ (ค.ศ. 2018)
ผู้โดยสาร11,377,887 คน
เพิ่มขึ้น 13.20%
เที่ยวบิน100,449 เที่ยวบิน
เพิ่มขึ้น 16.29%
สินค้า82,057,840 กิโลกรัม
เพิ่มขึ้น 11.92%
แหล่งที่มา: MCIAA[1]

อ้างอิง

แก้
  1. Department of Transportation - Mactan-Cebu International Airport Authority. "Passengers 2017". Mactan-Cebu International Airport Authority. สืบค้นเมื่อ 11 February 2018.
  2. Hoontrakul, P. (2014). The Global Rise of Asian Transformation: Trends and Developments in Economic Growth Dynamics. New York: Palgrave Macmillan.
  3. "Mactan–Benito Ebuen Air Base". Globalsecurity.org. สืบค้นเมื่อ July 22, 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้