เกียวดะ (ญี่ปุ่น: 行田市โรมาจิGyōda-shi) เป็นนครที่ตั้งอยู่ในจังหวัดไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น ณ วันที่ 1 พฤศจิกายน 2020 นครแห่งนี้มีประชากรประมาณ 80,236 คน 40,482 ครัวเรือน ความหนาแน่นประชากร 1,200 คนต่อตารางกิโลเมตร[1] พื้นที่ทั้งหมด 67.49 ตารางกิโลเมตร (26.06 ตารางไมล์)

เกียวดะ

行田市
ศาลาว่าการนครเกียวดะ
ศาลาว่าการนครเกียวดะ
ธงของเกียวดะ
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของเกียวดะ
ตรา
ที่ตั้งของเกียวดะในจังหวัดไซตามะ (เน้นสีชมพู)
ที่ตั้งของเกียวดะในจังหวัดไซตามะ (เน้นสีชมพู)
เกียวดะตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น
เกียวดะ
เกียวดะ
ที่ตั้งของเกียวดะในประเทศญี่ปุ่น
พิกัด: 36°8′20″N 139°27′20.3″E / 36.13889°N 139.455639°E / 36.13889; 139.455639
ประเทศญี่ปุ่น
ภูมิภาคคันโต
จังหวัดไซตามะ
พื้นที่
 • ทั้งหมด67.49 ตร.กม. (26.06 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (มกราคม 2021)
 • ทั้งหมด80,236 คน
 • ความหนาแน่น1,200 คน/ตร.กม. (3,100 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น)
สัญลักษณ์ 
– ต้นไม้แปะก๊วย
– ดอกไม้เบญจมาศ, บัวหลวง
โทรศัพท์048-556-1111
ที่อยู่2–5 Honmaru, Gyoda-shi, Saitama-ken 361-8601
เว็บไซต์เว็บไซต์ทางการ

ภูมิศาสตร์ แก้

เกียวดะตั้งอยู่กึ่งกลางของจังหวัดไซตามะตอนเหนือ โดยมีแม่น้ำโทเนะเป็นเส้นกั้นอาณาเขตกับจังหวัดกุมมะ พื้นที่ของทั้งเมืองตั้งอยู่บนที่ราบตะกอนน้ำพาของแม่น้ำโทเนะและแม่น้ำอารากาวะ เกียวดะอยู่ที่ระดับความสูง 19.7 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล (ที่ศาลาว่าการนครเกียวดะ) และพื้นที่ของเมืองโดยรวมอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 20 เมตร จุดที่สูงที่สุดอยู่ที่ 36 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล (ในอุทยานโคฟุงไซตามะ)

เทศบาลข้างเคียง แก้

ภูมิอากาศ แก้

เกียวดะมีภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น (Köppen Cfa) โดยมีฤดูร้อนที่อบอุ่นและฤดูหนาวที่อากาศเย็นสบายและมีหิมะตกเล็กน้อย อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีในเกียวดะคือ 14.5 °C ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีอยู่ที่ 1300 มิลลิเมตร โดยเดือนกันยายนเป็นเดือนที่ฝนตกชุกที่สุด อุณหภูมิจะสูงสุดโดยเฉลี่ยในเดือนสิงหาคมที่ประมาณ 26.7 °C และต่ำสุดในเดือนมกราคมที่ประมาณ 3.5 °C[2]

สถิติประชากร แก้

จากข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรของญี่ปุ่น[3] จำนวนประชากรของเกียวดะค่อนข้างคงที่ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา

ประวัติจำนวนประชากร
ปีประชากร±%
1960 58,164—    
1970 63,582+9.3%
1980 76,960+21.0%
1990 87,014+13.1%
2000 90,530+4.0%
2010 85,801−5.2%

ประวัติศาสตร์ แก้

 
ปราสาทโอชิ

เกียวดะมีเนินสุสานฝังศพในยุคโคฟุงจำนวนมาก และมีผู้อยู่อาศัยมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ คำว่า “ไซตามะ” เป็นชื่อสถานที่ท้องถิ่นภายในเกียวดะ และได้รับการบันทึกไว้ในเอกสารสมัยยุคนาระ ในยุคเซ็งโงกุ ปราสาทโอชิมีชื่อเสียงโด่งดังจากการทนต่อการถูกอิชิดะ มิตสึนาริปิดล้อมในปี 1590 ในยุคเอโดะภายใต้รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ ปราสาทแห่งนี้เป็นศูนย์กลางของแคว้นศักดินาโอชิ ซึ่งปกครองโดยสาขาของตระกูลมัตสึไดระจนถึงปี 1871 ซึ่งเป็นยุคที่เมืองปราสาทรุ่งเรืองจากการที่ตั้งอยู่บนถนนสายนากาเซ็นโด

เมืองเกียวดะจัดตั้งขึ้นในอำเภอคิตะไซตามะ จังหวัดไซตามะ โดยเป็นการจัดตั้งด้วยระบบเทศบาลสมัยใหม่เมื่อวันที่ 1 เมษายน 1889 ในวันที่ 1 เมษายน 1937 เกียวดะได้ผนวกหมู่บ้านข้างเคียง ได้แก่ นางาโนะ โฮชิกาวะ และโมจิดะ ต่อมาได้รับการยกฐานะเป็นนครเมื่อวันที่ 23 เมษายน 1949 ตั้งแต่ปี 1954–1955 อาณาเขตของนครได้ขยายเพิ่มขึ้นโดยการผนวกหมู่บ้านข้างเคียง ได้แก่ อารากิ ซูกะ คิตะคาวาฮาระ ไซตามะ โฮชิมิยะ และโออิ และในวันที่ 1 มกราคม 2006 หมู่บ้านมินามิคาวาระ (จากอำเภอคิตะไซตามะ) ก็ได้รวมเข้ากับนครเกียวดะ

การปกครอง แก้

เกียวดะมีการปกครองรูปแบบสภา–นายกเทศมนตรี โดยมีนายกเทศมนตรีที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรง และมีสภาประเภทสภาเดี่ยวที่มีสมาชิกจำนวน 20 คน นครเกียวดะเป็นเขตเลือกตั้งที่ให้สมาชิกสภาจังหวัดไซตามะจำนวน 1 คน ในแง่ของการเมืองระดับชาติ นครนี้เป็นส่วนหนึ่งของเขตเลือกตั้งที่ 12 ของจังหวัดไซตามะในการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรแห่งรัฐสภาญี่ปุ่น

เศรษฐกิจ แก้

เกียวดะมีเศรษฐกิจแบบผสมของเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมการผลิตเบา โดยเฉพาะอย่างยิ่งชิ้นส่วนรถยนต์ นครเกียวดะมีสำนักงานใหญ่ของโชวะคอร์ปอเรชันตั้งอยู่ ซึ่งเป็นผู้ผลิตยานยนต์ รถจักรยานยนต์ และระบบกันสะเทือน[4]

การศึกษา แก้

  • สถาบันเทคโนโลยี (ญี่ปุ่น: ものつくり大学)
  • เกียวดะมีโรงเรียนที่สังกัดเทศบาลนคร ได้แก่ โรงเรียนประถม 16 แห่ง และโรงเรียนมัธยมต้น 8 แห่ง และโรงเรียนมัธยมปลายของรัฐ 1 แห่งที่ดำเนินการโดยคณะกรรมการการศึกษาจังหวัดไซตามะ นอกจากนี้ยังมีโรงเรียนการศึกษาพิเศษสำหรับผู้พิการอีก 1 แห่ง

การขนส่ง แก้

รถไฟ แก้

ทางหลวง แก้

เมืองพี่น้อง แก้

สิ่งที่น่าสนใจในท้องถิ่น แก้

สถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ แก้

 
มารูฮากายามะโคฟุง
 
อุทยานบัวโบราณ
  • อุทยานโคฟุงไซตามะ (ญี่ปุ่น: さきたま古墳公園) เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ขนาด 300,000 ตารางเมตร (3,229,173 ตารางฟุต) ที่เต็มไปด้วยเนินสุสานโบราณขนาดใหญ่ รวมถึงมารูฮากายามะโคฟุง ซึ่งเป็นเนินสุสานทรงกลมที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ที่โชกุนยามะโคฟุง เนินฝังศพรูปกุญแจยาว 91 เมตร (299 ฟุต) ซึ่งมีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่ส่วนหัวและโค้งมนที่ส่วนท้าย มีห้องจัดแสดงภายในซึ่งเป็นกระท่อมหิน และมีวัตถุโบราณที่ขุดค้นขึ้นซึ่งได้รับการบูรณะให้อยู่ในสภาพดั้งเดิมในศตวรรษที่ 5 ถึง 7[5]
  • อุทยานบัวโบราณ (ญี่ปุ่น: 古代蓮の里โรมาจิKodai hasu no sato) เป็นบัวที่เติบโตจากเมล็ดพันธุ์ที่มีมาตั้งแต่ 1,400 ถึง 3,000 ปีก่อน ซึ่งถูกพบโดยบังเอิญระหว่างการขุดเพื่อสร้างสถานที่กำจัดขยะ หลังจากผ่านไปไม่กี่พันปีของระยะพักตัว เมล็ดพันธุ์เหล่านั้นก็ได้งอกขึ้นมา ดอกสีชมพูขนาดใหญ่จะบานในช่วงเช้าเป็นเวลาประมาณหนึ่งเดือนตั้งแต่กลางเดือนกรกฎาคมหลังจากหมดฤดูฝน[6]
  • ปราสาทโอชิ (ญี่ปุ่น: 忍城御三階櫓โรมาจิOshi-jo Gosankai Yagura) เป็นปราสาทที่บูรณะเมื่อปี 1988 ไดเมียวนาริตะ อากิยาซุ ได้สร้างปราสาทโอชิขึ้นในช่วงใกล้ปลายศตวรรษที่ 15 โดยใช้คันดินธรรมชาติตามบึงและแม่น้ำที่อยู่โดยรอบ ซึ่งถือว่ามีความเหนียวแน่น เมื่อกองทัพของอิชิดะ มิตสึนาริ จำนวน 20,000 คนเข้าโจมตีในปี 1590 ตัวปราสาทก็ไม่ได้พังลงมา แม้ว่าจะถูกน้ำท่วมจากแม่น้ำที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งทำให้ลือกันว่าปราสาทนั้นลอยอยู่บนน้ำ ป้อมปราการที่มีอยู่ได้รับการบูรณะในปี 1988[7] และบริเวณปราสาทยังเป็นที่ตั้งของศาลเจ้าโอชิโทโชกู

วัฒนธรรม แก้

เซริฟูไร (เซริฟราย)
ทาบิจากเกียวดะ
  • เซริฟูไร (เซริฟราย) เป็นอาหารท้องถิ่นที่ประกอบด้วยเต้าหู้ทอด แครอท หัวหอม และมันฝรั่ง โดยมีร้านค้ามากมายที่ขายอยู่ทั่วเมือง โดยเฉพาะในช่วงฤดูร้อน[8]
  • เกียวดะยังเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการทำถุงเท้าทาบิแบบดั้งเดิมที่สวมใส่กับชุดกิโมโน[9] เกียวดะยังคงเป็นแหล่งทำทาบิจำนวนครึ่งหนึ่งของที่ผลิตในญี่ปุ่น[ต้องการอ้างอิง]

อ้างอิง แก้

  1. "Gyōda city official statistics" (ภาษาญี่ปุ่น). Japan. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2021-03-21.
  2. Gyōda climate data
  3. Gyōda population statistics
  4. "Company Overview เก็บถาวร 2018-11-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน." SHOWA Corporation. Retrieved on November 23, 2018
  5. Japan National Tourism Organization |Find a Location |Saitama |Gyoda. Jnto.go.jp. Retrieved on 2011-05-14.
  6. Indepth Guide to the Regions. Jnto.go.jp. Retrieved on 2011-05-14.
  7. Japan National Tourism Organization |Arrange Your Travel |Attractions |Tourist Facilities of Japan. Jnto.go.jp. Retrieved on 2011-05-14.
  8. Trautlein, Steve, "The chow-down tour of Kanto's local dishes เก็บถาวร 2012-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน", Japan Times, 24 August 2012, p. 15
  9. [1] เก็บถาวร พฤษภาคม 26, 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

แหล่งข้อมูลอื่น แก้