ฮอมเกียง หรือชื่อในภาษาจีนกลางว่า ฟ่าน เฉียง (จีนตัวย่อ: 范强; จีนตัวเต็ม: 范彊; พินอิน: Fàn Qiáng) เป็นนายทหารของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เดิมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเตียวหุยขุนพลของรัฐจ๊กก๊ก ในปี ค.ศ. 221 ฮอมเกียงร่วมมือกับเตียวตัดในการลอบสังหารเตียวหุย จากนั้นแปรพักตร์ไปเข้าด้วยง่อก๊ก แต่ไม่ทราบชะตากรรมในภายหลังของฮอมเกียง

ฮอมเกียง (ฟ่าน เฉียง)
范彊
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
เสียชีวิตไม่ทราบ
อาชีพนายทหาร
ฮอมเกียง (ฟ่าน เฉียง)
อักษรจีนตัวเต็ม范彊
อักษรจีนตัวย่อ范强

บันทึกประวัติศาสตร์ แก้

บันทึกประวัติศาสตร์บรรยายเหตุการณ์ลอบสังหารเตียวหุยโดยฮอมเกียงและเตียวตัดโดยสังเขป เหตุจูงใจของการลอบสังหารอาจเป็นเพราะทั้งสองคนถูกเตียวหุยลงโทษอย่างรุนแรงเกินกว่าเหตุ ก่อนหน้านี้เล่าปี่มักจะตักเตือนเตียวหุยว่าการลงโทษทหารอย่างรุนแรงจะสร้างปัญหายุ่งยากในภายหลัง แต่เตียวหุยเพิกเฉยต่อคำเตือน

ในฤดูหนาว เดือน 7 ของศักราชเจี๋ยงบู๋ (章武 จางอู่) ปีที่ 1 (ค.ศ. 221) เล่าปี่นำทัพยกเข้าโจมตีง่อก๊ก เตียวหุยนำกองกำลังของตนออกจากลองจิ๋ว (阆中 ล่างจง) เตรียมจะไปยังกังจิว (江州 เจียงโจฺว) ก่อนออกเดินทางฮอมเกียงและเตียวตัดผู้ใต้บังคับบัญชาของเตียวหุยได้สังหารเตียวหุยและนำศีรษะของเตียวหุยไปเข้าสวามิภักดิ์ต่อซุนกวน[1] บันทึกทางประวัติศาสตร์ไม่มีการะบุถึงฮอมเกียงและเตียวตัดหลังจากเหตุการณ์นี้

ในนิยายสามก๊ก แก้

ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊กมีเล่าเรื่องที่ฮอมเกียงและเตียวตัดลอบสังหารเตียวหุยอย่างละเอียด แต่ชื่อของฮอมเกียงซึ่งความจริงชื่อตัวเขียนเขียนว่า 彊 (อักษร 彊 เป็นอีกรูปหนึ่งของอักษร 強) ที่อ่านว่า "เฉียง" ในนิยายสามก๊กเขียนผิดเป็น 疆 ที่อ่านว่า "เจียง"

ตามเนื่องเรื่องในนิยายสามก๊ก หลังกวนอูพ่ายแพ้และหนีไปที่เป๊กเสีย (麥城 ไม่เฉิง) แล้วถูกซุนกวนจับประหารชีวิต เตียวหุยต้องการไว้ทุกข์ให้กวนอู จึงสั่งให้ฮอมเกียงและเตียวตัดเตรียมธงขาว เกราะขาว และม้าขาวสำหรับทหารทั้งหมดภายใน 3 วัน ฮอมเกียงและเตียวตัดของผ่อนผันเวลา แต่เตียวหุยไม่อนุญาตทั้งยังสั่งให้นำทั้งสองคนไปโบยทำโทษและคาดโทษว่าจะประหารชีวิตหากเตรียมของไม่เสร็จตามกำหนด ฮอมเกียงและเตียวตัดจึงตัดสินใจจะชิงสังหารเตียวหุยก่อน จึงลอบเข้าไปสังหารเตียวหุยขณะกำลังเมาหลับสนิท ตัดศีรษะเตียวหุยและนำไปเข้าสวามิภักดิ์กับง่อก๊ก[2][3] ภายหลังเมื่อเล่าปี่ยกทัพบุกง่อก๊ก ซุนกวนต้องการประนีประนอมจึงส่งตัวฮอมเกียงและเตียวตัดไปให้เล่าปี่ เตียวเปาบุตรชายของเตียวหุยจึงสังหารทั้งคู่เสีย[4][5]

อ้างอิง แก้

  1. (...羽善待卒伍而骄於士大夫,飞爱敬君子而不恤小人。先主常戒之曰:“卿刑杀既过差,又日鞭挝健儿,而令在左右,此取祸之道也。”飞犹不悛。先主伐吴,飞当率兵万人,自阆中会江州。临发,其帐下将张达、范彊杀飞,持其首,顺流而奔孙权。...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 36.
  2. สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 81.
  3. "สามก๊ก ตอนที่ ๖๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ June 8, 2023.
  4. สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 83.
  5. "สามก๊ก ตอนที่ ๖๔". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ June 8, 2023.