เณรน้อยเจ้าปัญญา หรือรู้จักกันในชื่อ อิคคิวซัง (ญี่ปุ่น: 一休さんโรมาจิIkkyusan) เป็นอนิเมะเรื่องราวเกี่ยวกับ "อิคคิว" เณรในนิกายเซนที่มีปัญญาฉลาดหลักแหลม ตัวละครอิคคิวมาจากพระนิกายเซนชื่อ อิกกีว โซจุง ที่มีชีวิตในช่วง ค.ศ. 1394–1481 โดยออกอากาศในประเทศญี่ปุ่นทางทีวีอาซาฮี เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 1975 จนถึงวันที่ 28 มิถุนายน 1982

เณรน้อยเจ้าปัญญา
一休さん
ชื่อภาษาอังกฤษIkkyū-san (ปัจจุบันคือ Mister ikkyū)
แนวคอเมดี, ประวัติศาสตร์
อนิเมะโทรทัศน์
กำกับโดยฮิเดโอะ ฟูรูซาวะ
คิมิโอะ ยาบูกิ
เท็ตสึโอะ อิมาซาวะ
สตูดิโอโตเอแอนิเมชัน
เครือข่ายญี่ปุ่น ทีวีอาซาฮี
ไทย ช่อง 3
ฉาย 15 ตุลาคม 1975 28 มิถุนายน 1982
ตอน296

เนื้อเรื่อง แก้

แต่ละตอนจะเกิดปัญหาต่างๆ ที่มาจากเพื่อนเณรในวัดอังโกะกุ (ญี่ปุ่น: 安国寺โรมาจิAnkokuji) คือ ชูเน็นซัง จินเน็นซัง เท็ซไซซัง และเทะสึไบซัง หรือที่โชกุนอาชิคางะ โยชิมิสึ กับคิเคียวยะซัง เจ้าของร้านขายของชำในละแวกวัด ร่วมกับลูกสาว ทั้งจากวิธีที่ตั้งใจกลั่นแกล้งเล่นๆ(อำ) คำถามทดลองเชาว์ปัญญา เหตุสุดวิสัย หรืออื่นๆ แต่อิคคิวก็ใช้วิธีการนั่งสมาธิเพื่อให้เกิดปัญญา และแก้ไขสถานการณ์ไปได้ทุกครั้ง โดยก่อนจะนั่งสมาธิ อิคคิวซังจะมีคำพูดประจำว่า ใช้’หมอง นั่ง’มาธิ และโชกุนก็ยังสั่งการให้ซามูไรชินเอมอน ซึ่งเป็นผู้ตรวจการ เฝ้าติดตามอิคคิวซังไปทุกที่ ราวกับเป็นองครักษ์ส่วนตัว โดยอิคคิวซัง เพื่อนเณร และซาโยจัง เด็กหญิงที่อาศัยอยู่บริเวณวัด จะเรียกว่า ชินเอมอนซัง

ที่มาที่ไปของเนื้อเรื่อง เณรน้อยเจ้าปัญญา อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น โดยย้อนกลับไปในช่วงยุคเฮอัง ใน ค.ศ. 794 จักรพรรดิญี่ปุ่น ได้จัดให้มีโชกุน เป็นตำแหน่งของนายทหารใหญ่ ปฏิบัติหน้าที่เป็นอำมาตย์ใหญ่ช่วยในการปกครองประเทศ แต่ต่อมา ในยุคคะมะกุระ จักรพรรดิกลับดูเหมือนเป็นเพียงหุ่นเชิดของโชกุน ใน ค.ศ. 1333 จึงมีการฟื้นฟูระบบจักรพรรดิ ทำให้จักรพรรดิกลับมามีอำนาจอีกครั้ง แต่ใน ค.ศ. 1336 ก็เข้าสู่ยุคมุโระมะจิ นายทหารเข้าปราบปรามชนชั้นปกครอง แล้วก่อตั้งรัฐบาลโชกุน ขึ้นปกครองประเทศในรูปแบบเผด็จการทหารตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่ง ค.ศ. 1868 เมื่อเข้าสู่ยุคเมจิ ตำแหน่งโชกุนถูกยกเลิก จักรพรรดิมีอำนาจในฐานะประมุขอีกครั้ง

การ์ตูนเรื่องนี้ กล่าวถึงเหตุการณ์ในช่วงต้นของยุคมุโระมะจิ หลังจากตั้งรัฐบาลโชกุนขึ้นแล้ว โชกุนโยชิมิทสึ ต้องการความมั่นคงในอำนาจ จึงออกคำสั่งให้โอรสของพระจักรพรรดิองค์ก่อนไปเข้าพิธีบวชตลอดชีวิต (แต่พระอิกคิวตัวจริง บวชเพราะเป็นพระราชโอรสของพระมเหสีนอกสมรสของจักรพรรดิ และถูกพระมเหสีจากราชสำนักกลั่นแกล้ง) เชงกิโกมารุ พระราชโอรสจึงต้องไปบวชเณรขณะที่ยังเล็ก โดยได้รับสมญาว่า อิกคิว แต่ด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ จึงไม่มีความเคียดแค้นโชกุน (ซึ่งได้ชิงอำนาจจักรพรรดิอันชอบธรรมไปจากอิคคิว) นอกจากนี้โชกุนโยชิมิทสึและอิกคิวยังเป็นมิตรที่ดีต่อกันในเวลาต่อมาด้วย

ตัวละคร แก้

วัดอังโกะกุ แก้

  • อิคคิว (ญี่ปุ่น: 一休โรมาจิIkkyuu) หรือ อิคคิวซัง เณรแห่งวัดอังโคะคุจิ มีอายุพรรษาน้อยที่สุดและถูกขนานนามว่าเป็น เณรน้อยเจ้าปัญญา (ญี่ปุ่น: 聡明な小坊主โรมาจิsoumeina kobouzu) ชื่อในวัยเด็กคือ เซ็งงิคุมารุ (ญี่ปุ่น: 千菊丸) เป็นผู้รักความถูกต้อง และด้วยความฉลาดทำให้มีคนอยากจะมาประลองปัญญาโดยถามปัญหากับอิคคิวซังบ่อยครั้ง
  • ซาโยจัง (ญี่ปุ่น: さよちゃんโรมาจิSayo-chan) เพื่อนสนิทของอิคคิวซัง เป็นเด็กที่อาศัยอยู่หลังวัดกับตาเพียงสองคนเพราะเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่หล่อนยังเด็กๆ มีหวีซึ่งเป็นของแม่ของเธอไว้ดูต่างหน้า และชอบมาเล่นภายในวัดกับอิคคิวซังบ่อยครั้ง มีนิสัยขี้งอนในบางครั้ง มีสัตว์เลี้ยงเป็นลูกแมว ชื่อ ทามะ
  • เจ้าอาวาสไกคัง (ญี่ปุ่น: 外観和尚โรมาจิGaikan Oshou) เจ้าอาวาสวัดอังโคะคุจิ เป็นคนที่เข้มงวดกับเหล่าเณร และเป็นคนที่ดูอบอุ่นและอ่อนโยน โชกุนชอบเรียกไปปราบพร้อมกับอิคคิวซังบ่อยครั้ง
  • สิเอิ้นเรียกว่าอิคคิวซัง
  • ชูเน็น (ญี่ปุ่น:

念; โรมาจิShuunen) เป็นเณรที่แก่ที่สุดในวัดอังโคะคุจิ และเป็นศิษย์ผู้พี่ของเณรทั้งหลาย แอบชอบ ยาโยย คิเคียวยะ

  • เท็ซไซ (ญี่ปุ่น: 哲斉โรมาจิTessai) เป็นเณรแห่งวัดอังโคะคุจิ เดิมที่เป็นทหารของฝ่ายตรงข้ามที่ปรปักษ์กับโชกุนโยชิมิทสึ
  • จินเน็น (ญี่ปุ่น: 珍念โรมาจิChinnen) เป็นเณรแห่งวัดอังโคะคุจิ รูปร่างอ้วนเพราะกินเยอะ
  • เทะสึไบ (ญี่ปุ่น: 哲梅โรมาจิTetsubai) เณรแห่งวัดอังโคะคุจิ มีรูปร่างหน้าตาเป็นที่สะดุดตาและมีนิสัยเงียบขรึม
  • โมะคุเน็น (ญี่ปุ่น: 黙念โรมาจิMokunen) เณรแห่งวัดอังโคะคุจิ มีส่วนสูงพอๆกันกับอิคคิวซัง
  • โกซาคุ (ญี่ปุ่น: 吾作โรมาจิGosaku) ปู่ของซาโย อาศัยอยู่ในบ้านหลังวัดอังโคะคุจิ มีฐานะยากจน และเป็นยอดฝีมือในการปลูกหัวไชเท้า

ปราสาทคิงกะกุ แก้

ร้านคิเคียว แก้

  • คิเคียวยะ ริเฮ (ญี่ปุ่น: 桔梗屋利兵エโรมาจิKikyouya Rihei) หวงลูกสาวมาก เป็นคู่แข่งกับพวกอิคคิวซัง เป็นพ่อของยาโยย
  • คิเคียวยะ ยาโยอิ หรือยาโยย (ญี่ปุ่น: 桔梗屋弥生โรมาจิKikyoya Yayoi)ชอบอิคคิวซังเพราะเขาไปช่วยพ่อของเขา

ตัวละครอื่นๆ แก้

  • ท่านหญิงสุเอะ แห่งตระกูลทะกะอุจิ (ญี่ปุ่น: 末姫โรมาจิSuehime) เจ้าหญิงที่ชินเอมอนแอบชอบ
  • จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ พระบิดาของอิคคิวซัง จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฝ่ายเหนือ
  • ทสึโบะเนะ อิโยะโนะ (ญี่ปุ่น: 伊予の局โรมาจิIyono Tsubone) หรือเจ้าหญิงเทรุโกะ ท่านแม่ของอิคคิวซัง เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์ฝ่ายใต้ เดินทางเป็นพระสนมของจักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ จักรพรรดิฝ่ายเหนือ และถูกขับไล่ออกจากวัง เพราะมีผู้ใส่ร้ายป้ายสี เจ้าหญิงเทรุโกะมีปัญญามาก ชาวบ้านบางคนมาขอประทานปัญญาจากเจ้าหญิงเทรุโกะเมื่อเดือดร้อน เป็นสาเหตุที่อิคคิวซังมีปัญญา เนื่องจากท่านแม่เป็นคนมีปัญญา
  • โอฮารุ สาวใช้ผู้ติดตามของเจ้าหญิงเทรุโกะ รับใช้มาจนกระทั่งผู้เป็นเจ้านายถูกขับไล่ออกจากวัง ก็ยังคอยรับใช้อยู่เสมอ
  • หลวงพ่อคาโซเซนจิ เพื่อนของหลวงพ่อไกคัง
  • ทามะ แมวของซาโยจัง
  • เจ้าหญิงอาสะ เจ้าหญิง หลานของท่านโชกุนโยชิมิสึ
  • เจ้าหญิงซูยุ เจ้าหญิงจอมแก่นที่ชอบมาเล่นที่วัด
  • เจ้าหญิงมิกุ
  • เจ้าหญิงฟูกิ
  • เจ้าหญิงอากิ
  • เจ้าหญิงยูกิ

รายชื่อตอน แก้

เพลง แก้

  • เพลงเริ่ม - ทนจินกันจินอิคคิวซัง (ญี่ปุ่น: とんちんかんちん一休さんโรมาจิTonchinkanchin Ikkyusan)
  • เพลงจบ - ฮะฮะอุเอะซะมะ (ญี่ปุ่น: ははうえさまโรมาจิHahauesamaทับศัพท์: ท่านแม่)
  • เพลงที่อิคคิวซังชอบร้องบ่อยๆ (ญี่ปุ่น: 鐘がゴーンと鳴りゃ โรมาจิ: Kane ga gōn to narya (เสียงระฆังดังขึ้นแล้วก็หายไป))

แหล่งข้อมูลอื่น แก้