อันวัร อัสซาดาต

ประธานาธิบดีอียิปต์จาก ค.ศ. 1970 ถึง ค.ศ. 1981

มุฮัมมัด อันวัร อัสซาดาต (อาหรับ: محمد أنور السادات; 25 ธันวาคม ค.ศ. 1918 – 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981) เป็นนักการเมืองและนายทหารชาวอียิปต์ที่เคยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีอียิปต์คนที่ 3 ตั้งแต่วันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1970 จนกระทั่งถูกลอบสังหารจากนายทหารฝ่ายมูลฐานนิยมในวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981 อัสซาดาตเป็นสมาชิกอาวุโสของเจ้าหน้าที่เสรีที่โค่นล้มพระเจ้าฟารูกในการปฏิวัติอียิปต์ ค.ศ. 1952 และเป็นคนสนิทของประธานาธิบดี ญะมาล อับดุนนาศิร ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีสองครั้ง และขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีใน ค.ศ. 1970 จากนั้นใน ค.ศ. 1978 อัสซาดาตกับเมนาเฮม เบกิน นายกรัฐมนตรีอิสราเอล ลงนามสนธิสัญญาสันติภาพในความร่วมมือกับจิมมี คาร์เตอร์ ประธานาธิบดีสหรัฐ ซึงทำให้พวกเขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ

อันวัร อัสซาดาต
أنور السادات
อัสซาดาตใน ค.ศ. 1980
ประธานาธิบดีอียิปต์ คนที่ 3
ดำรงตำแหน่ง
15 ตุลาคม 1970 – 6 ตุลาคม 1981
รักษาการ: 28 กันยายน – 15 ตุลาคม 1970
นายกรัฐมนตรี
ดูรายชื่อ
รองประธานาธิบดี
ก่อนหน้าญะมาล อับดุนนาศิร
ถัดไปศูฟี อะบู ฏอลิบ (รักษาการ)
ฮุสนี มุบาร็อก
นายกรัฐมนตรีอียิปต์ คนที่ 37
ดำรงตำแหน่ง
15 พฤษภาคม 1980 – 6 ตุลาคม 1981
ประธานาธิบดีตนเอง
ก่อนหน้ามุศเฏาะฟา เคาะลีล
ถัดไปฮุสนี มุบาร็อก
ดำรงตำแหน่ง
26 มีนาคม 1973 – 25 กันยายน 1974
ประธานาธิบดีตนเอง
ก่อนหน้าอะซีซ ศิดกี
ถัดไปอับดุลอะซีซ มุฮัมมัด ฮิญาซี
รองประธานาธิบดีอียิปต์
ดำรงตำแหน่ง
19 ธันวาคม 1969 – 14 ตุลาคม 1970
ประธานาธิบดีญะมาล อับดุนนาศิร
ก่อนหน้าฮุซัยน์ อัชชาฟิอี
ถัดไปอะลี ศ็อบรี
ดำรงตำแหน่ง
17 กุมภาพันธ์ 1964 – 26 มีนาคม 1964
ประธานาธิบดีญะมาล อับดุนนาศิร
ก่อนหน้าฮุซัยน์ อัชชาฟิอี
ถัดไปซะกะริยา มุห์ยิดดีน
ประธานสภาแห่งชาติอียิปต์
ดำรงตำแหน่ง
21 กรกฎาคม 1960 – 20 มกราคม 1969
ประธานาธิบดีญะมาล อับดุนนาศิร
ก่อนหน้าอับดุลละฏีฟ อัลบัฆดาดี
ถัดไปMohamed Labib Skokeir
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
มุฮัมมัด อันวัร อัสซาดาต
محمد أنور السادات

25 ธันวาคม ค.ศ. 1918(1918-12-25)
อัลมุนูฟียะฮ์ รัฐสุลต่านอียิปต์
เสียชีวิต6 ตุลาคม ค.ศ. 1981(1981-10-06) (62 ปี)
ไคโร ประเทศอียิปต์
ลักษณะการเสียชีวิตถูกลอบสังหาร
ที่ไว้ศพอนุสรณ์สถานทหารนิรนาม
พรรคการเมืองพรรคประชาธิปัตย์แห่งชาติ
การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น
สหภาพสังคมนิยมอาหรับ
คู่สมรส
[2]
บุตร7
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยอะเล็กซานเดรีย
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้อียิปต์
สังกัดราชอาณาจักรอียิปต์ กองทัพหลวงอียิปต์
อียิปต์ กองทัพอียิปต์
ประจำการ1938–1952
ยศ พันเอก (ขณะดำรงตำแหน่ง)
จอมพล (กิตติมศักดิ์)

ในช่วงที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี 11 ปี เขาเปลี่ยนแปลงเส้นทางของอียิปต์ด้วยการละทิ้งจากหลักการทางการเมืองและเศรษฐกิจของลัทธิอันนาศิรหลายประการ จัดตั้งระบบหลายพรรคการเมืองใหม่ และดำเนินนโยบายเศรษฐกิจอินฟิตาห์ เขานำอียิปต์ในสงครามยมคิปปูร์ใน ค.ศ. 1973 เพื่อยึดคืนคาบสมุทรไซนายของอียิปต์ที่อิสราเอลครอบครองตั้งแต่สงครามหกวันใน ค.ศ. 1967 ทำให้เขากลายเป็นวีรบุรุษในอียิปต์และโลกอาหรับเพียงชั่วครู่ หลังจากนั้น เขามีส่วนในการเจรจากับอิสราเอลที่นำไปสู่การทำสนธิสัญญาสันติภาพอียิปต์–อิสราเอล ทำให้เขากับเมนาเฮมได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ซึ่งทำให้อัสซาดาตกลายเป็นมุสลิมคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบล แม้ว่าปฏิกิริยาต่อสนธิสัญญาที่นำไซนายกลับคืนสู่อียิปต์โดยทั่วไปเป็นที่นิยมในชาวอียิปต์[3] สนธิสัญญานี้ถูกปฏิเสธจากอิควานัลมุสลิมีนในประเทศและฝ่ายซ้ายที่รู้สึกว่าอัสซาดาตล้มเลิกความพยายามในการรับรองรัฐปาเลสไตน์[3] นอกจากประเทศซูดานแล้ว โลกอาหรับและองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ (PLO) คัดค้านความพยายามของอัสซาดาตที่จะสร้างสันติภาพต่างหากกับอิสราเอลอย่างมากโดยไม่ปรึกษาหารือล่วงหน้ากับรัฐอาหรับ[3] การที่เขาปฏิเสธที่จะไกล่เกลี่ยในเรื่องปัญหาปาเลสไตน์ของประเทศเหล่านั้น ทำให้อียิปต์ถูกถูกระงับสถานะสมาชิกสันนิบาตอาหรับใน ค.ศ. 1979 ถึง 1989[4][5][6][7] สนธิสัญญาสันติภาพเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่นำไปสู่การลอบสังหารตัวเขา ณ วันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981 ฝ่ายทหารที่นำโดยคอลิด อัลอิสลามบูลี เปิดฉากยิงอัสซาดาตด้วยปืนไรเฟิลอัตโนมัติในช่วงพาเหรดวันที่ 6 ตุลาคมในไคโร ทำให้เขาเสียชีวิต

อ้างอิง

แก้
  1. Finklestone, Joseph (2013), Anwar Sadat: Visionary Who Dared, Routledge, ISBN 978-1-135-19565-6, Significantly, Anwar Sadat did not mention aspects in his early life...It was in Mit Abul-Kum that Eqbal Afifi, the woman who was his wife for ten years and whom he left, was also born. Her family was of higher social standing than Anwar's, being of Turkish origin...
  2. Serrieh, Joanne (9 July 2021). "Jehan Sadat, wife of late Anwar Sadat, dies after short battle with illness: Reports". Al Arabiya English (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 18 March 2024.
  3. 3.0 3.1 3.2 "Peace with Israel".
  4. Graham, Nick (21 August 2010). "Middle East Peace Talks: Israel, Palestinian Negotiations More Hopeless Than Ever". HuffPost. สืบค้นเมื่อ 2 February 2011.
  5. Vatikiotis, P. J. (1992). The History of Modern Egypt (4th edition ed.). Baltimore: Johns Hopkins University. p. 443.
  6. "The Failure at Camp David – Part III Possibilities and pitfalls for further negotiations". Textus. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 March 2012. สืบค้นเมื่อ 2 February 2011.
  7. "Egypt and Israel Sign Formal Treaty, Ending a State of War After 30 Years; Sadat and Begin Praise Carter's Role". The New York Times.

อ่านเพิ่ม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
ก่อนหน้า อันวัร อัสซาดาต ถัดไป
จิมมี คาร์เตอร์   บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์
(ค.ศ. 1977)
  เติ้งเสี่ยวผิง