เมนาเฮม เบกิน (ฮีบรู: מְנַחֵם בֵּגִיןMenaḥem Begin (เกี่ยวกับเสียงนี้ listen ); (อังกฤษ: Menachem Wolfovich Begin เมนาเฮม วูล์โฟวิช เบกิน; โปแลนด์: Mieczysław Biegun; รัสเซีย: Менахем Вольфович Бегин Menakhem Volfovich Begin; 16 สิงหาคม พ.ศ. 2456 – 9 มีนาคม พ.ศ. 2535) เป็นหัวหน้าองค์กรลับใต้ดิน "อิรกูน" ของลัทธิไซออนชาวโปแลนด์เชื้อสายยิว ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ นายกรัฐมนตรีคนแรกของอิสราเอลที่สังกัดพรรคลิคุด (พ.ศ. 2520-2526)

เมนาเฮม เบกิน
מנחם בגין
นายกรัฐมนตรีอิสราเอล คนที่ 6
ดำรงตำแหน่ง
21 มิถุนายน ค.ศ.1977 – 10 ตุลาคม ค.ศ.1983
ประธานาธิบดีEphraim Katzir
Yitzhak Navon
เชม เฮอร์ซอก
ก่อนหน้ายิตซัค ราบิน
ถัดไปยิทแชค ชามียร์
ประธานกระทรวงกลาโหม
ดำรงตำแหน่ง
28 พฤษภาคม ค.ศ.1980 – 5 สิงหาคม ค.ศ.1981
นายกรัฐมนตรีตนเอง
ก่อนหน้าEzer Weizman
ถัดไปอาเรียล ชารอน
ดำรงตำแหน่ง
14 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1983 – 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1983
นายกรัฐมนตรีตนเอง
ก่อนหน้าอาเรียล ชารอน
ถัดไปโมเช แอเร็นส์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด16 สิงหาคม ค.ศ. 1913(1913-08-16)
เบรสต์, จักรวรรดิรัสเซีย
เสียชีวิต9 มีนาคม ค.ศ. 1992(1992-03-09) (78 ปี)
เทลอาวีฟ, ประเทศอิสราเอล
พรรคการเมืองHerut (1948–1988)
Likud (1988–1992)
การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น
Gahal (1965–1988)
คู่สมรสAliza Arnold (สมรส 1939; เสียชีวิต 1982)
บุตรZe'ev Binyamin
Hasia
Leah
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยวอร์ซอ
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ โปแลนด์
อิสราเอล Yishuv
สังกัดโปแลนด์ Anders' Army (1941-42)
อิสราเอล Irgun (1943-48)
ยศโปแลนด์ สิบตรี
อิสราเอล หัวหน้ากองกำลังเออร์กุน
ผ่านศึก

เยาว์วัย การศึกษาและการเริ่มงาน แก้

 
เมนาเฮม เบกิน

เบกิน เกิดที่เมือง เบรสต์ลิโตฟค์ เบลารุส จบการศึกษาด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยวอร์ซอว์และต่อมาได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและมีบทบาทสำคัญในองค์กรลัทธิไซออน และได้เป็นหัวหน้าหน่วยไซออนของโปแลนด์ในปี พ.ศ. 2474 การบุกโปแลนด์จากเยอรมันทำให้เบกินต้องหนีไปอยู่ลิทัวเนียและถูกพวกรัสเซียจับที่นั่น เบกินได้รับการปล่อยตัวใน พ.ศ. 2484 และถูกเกณฑ์เป็นทหารในกองทัพโปแลนด์เสรีและถูกส่งตัวไปประจำที่ปาเลสไตน์รัฐในอาณัติของอังกฤษในปี พ.ศ. 2485 หลังจากพ้นหน้าที่ทหารเกณฑ์ในปีต่อมาเบกินได้เป็นหัวหน้าผู้บัญชาการหน่วยต่อต้าน "อิรกูน"

งานการเมือง แก้

 
ภาพถ่ายนายกรัฐมนตรีเบกิน ประธานาธิบดีคาร์เตอร์และประธานาธิบดีซาดัตในวันเซ็นสัญญาสันติภาพแคมป์เดวิด พ.ศ. 2521

ในปี พ.ศ. 2491 เบกินได้ก่อตั้งพรรคการเมืองฝ่ายขวาและได้เป็นประธานพรรคเฮรุต และในปี 2516 เบกินก็ได้เป็นผู้นำพรรคลิคุด ซึ่งเป็นพรรคขวาจัด ต่อมาในปี พ.ศ. 2520 ได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งและได้เป็นผู้จัดตั้งรัฐบาลผสมขึ้น เบกินได้เริ่มเจรจาข้อตกลงสันติภาพกับอียิปต์ และจัดประชุมสันติภาพที่นครเยรูซาเร็มกับฝ่ายอียิปต์ เบกินได้รับเชิญจากประธานาธิบดีคาร์เตอร์มาร่วมเจรจากับประธานาธิบดีอันวาร์ ซาดัตที่แค้มป์เดวิดเมื่อ พ.ศ. 2521 เบกินได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2521 ร่วมกับประธานาธิบดีซาดัต

แม้เบกินจะได้รับการรักใคร่นับถือจากประชาชนชาวอิสราเอลเป็นจำนวนมาก แต่มรดกที่เบกินทิ้งไว้ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันมากและในขณะเดียวกันก็เป็นที่ยอมรับกันมาก ในฐานะของหัวหน้า"เออร์กัน" เบกินทำตัวเป็นกลางในกองทัพที่ต่อต้านการตั้งรัฐปาเลสไตน์ของอังกฤษ แต่ในที่สุดก็ยอมเข้ากับกลุ่มระดับแกนนำของไซออน

เบกินพ่ายแพ้การเลือกตั้งถึง 8 ครั้งในการรณรงค์เป็นนายกรัฐมนตรีและมาชนะการเลือกตั้งเมื่อ พ.ศ. 2520 ซึ่งนอกจากจะเป็นการยุติการต่อเนื่อง 30 ปี ในการเป็นรัฐบาลของพรรคแรงงานแล้วยังเป็นการสร้างสัญลักษณ์ของสังคมใหม่ที่เคยได้รับการยอมรับน้อยมากจากประชาชน

แหล่งข้อมูลอื่น แก้