แม่น้ำหวง

	แม่น้ำหวง
	"แม่น้ำหวง" ในอักษรจีนตัวย่อ (บน) และตัวเต็ม (ล่าง)
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ	黄河
อักษรจีนตัวเต็ม	黃河
ไปรษณีย์	Hwang Ho
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Huáng Hé
เวด-ไจลส์	Huang2 Ho2
IPA	[xwǎŋ xɤ̌] ( ฟังเสียง)
ภาษาอู๋
อักษรโรมัน	Wån入 Ghu平
ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน
อักษรโรมันแบบเยล	Wòhng Hòh
IPA	[wɔ̏ːŋ hɔ̏ː]
ยฺหวิดเพ็ง	Wong4 Ho4
ภาษาหมิ่นใต้
ไถหลัว	N̂g Hô
ภาษาจีนยุคกลาง
ภาษาจีนยุคกลาง	Hwang Ha
ชื่อภาษาทิเบต
อักษรทิเบต	རྨ་ཆུ།
การถอดเสียง
ระบบไวลี	r Ma chu
THL	ma chu
ชื่อภาษามองโกเลีย
ภาษามองโกเลีย	Хатан гол; Ȟatan Gol; Шар мөрөн; Šar Mörön

แม่น้ำหวง
	แม่น้ำหวงที่ซานเหมินเสีย มณฑลเหอหนาน
	แผนที่แม่น้ำหวงกับขอบเขตลุ่มน้ำ
ชื่อท้องถิ่น	黄河 (จีน); Huáng Hé (จีน);
ที่ตั้ง
ประเทศ	จีน
มณฑล	ชิงไห่, เสฉวน, กานซู่, หนิงเซี่ยหุย, มองโกเลียใน, ฉ่านซี, ชานซี, เหอหนาน, ชานตง
ลักษณะทางกายภาพ
ต้นน้ำ	ทิวเขาบายันฮาร์
• ตำแหน่ง	Yushu Prefecture, มณฑลชิงไห่
• พิกัดภูมิศาสตร์	34°29′31″N 96°20′25″E / 34.49194°N 96.34028°E
• ระดับความสูง	4,800 เมตร (15,700 ฟุต)
ปากน้ำ	ทะเลปั๋วไห่
• ตำแหน่ง	Kenli District, ตงหยิง, มณฑลชานตง
• พิกัด	37°45′47″N 119°09′43″E / 37.763°N 119.162°E
• ระดับความสูง	0 เมตร (0 ฟุต)
ความยาว	5,464 กิโลเมตร (3,395 ไมล์)
พื้นที่ลุ่มน้ำ	752,546 ตารางกิโลเมตร (290,560 ตารางไมล์)
อัตราการไหล
• เฉลี่ย	2,571 cubic metre per second (90,800 cubic foot per second)
• ต่ำสุด	1,030 cubic metre per second (36,000 cubic foot per second)
• สูงสุด	58,000 cubic metre per second (2,000,000 cubic foot per second)
ลุ่มน้ำ
ลำน้ำสาขา
• ซ้าย	แม่น้ำเฝิน (และแม่น้ำสายเล็กจำนวนมาก)
• ขวา	แม่น้ำเต๋า, แม่น้ำเว่ย์ (และแม่น้ำสายเล็กจำนวนมาก)

แม่น้ำหวง หรือ แม่น้ำฮวง, หฺวางเหอ ฮวงโห (จีน: 黄河; พินอิน: Huáng hé แปลว่า แม่น้ำเหลือง) เป็นแม่น้ำที่ยาวเป็นอันดับสองของประเทศจีน รองจากแม่น้ำแยงซี และเป็นแม่น้ำที่ยาวเป็นอันดับที่ 6 ของโลก มีความยาว 5,464 กิโลเมตร (3,395 ไมล์)^[1] สูงเหนือระดับน้ำทะเล ถึง 5,400 เมตร (ยาวกว่าแม่น้ำเจ้าพระยาถึง 15 เท่า) ไหลจากฝั่งตะวันตกมาทางตะวันออก ผ่านมณฑลชิงไห่, เสฉวน, กานซู่, หนิงเซี่ยหุย, มองโกเลียใน, ฉ่านซี, ชานซี, เหอหนาน และออกสู่ทะเลปั๋วไห่ในมณฑลชานตง ซึ่งเป็นทะเลในอ่าวทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศจีน

น้ำในแม่น้ำหวงเป็นสีเหลืองเนื่องจากมีตะกอนดินทรายพัดพามาจากทิศตะวันตก ยังความอุดมสมบูรณ์ในการเพาะปลูกให้เกิดขึ้นสองฟากฝั่งแม่น้ำ ในขณะเดียวกันก็เกิดภาวะน้ำล้นตลิ่ง เกิดอุทกภัยหลายครั้งซึ่งแต่ละครั้งก่อให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิตและทรัพย์สินของผู้คนอย่างมากมายมหาศาล จึงได้รับฉายาว่า "แม่น้ำวิปโยค" (悲劇河)

ลุ่มแม่น้ำหวงเป็นแหล่งกำเนิดอารยธรรมจีนมาช้านาน ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยมีการขุดค้นพบซากฟอสซิล มนุษย์วานรอายุ 5–600,000 ปี เรียกว่า "มนุษย์หลันเถียน" (藍田人) ที่เชื่อว่าเป็นบรรพบุรุษของชนชาติจีน ที่มีถิ่นฐานอยู่ในพื้นที่อำเภอหลันเถียน มณฑลชานซี นอกจากนี้ยังพบซากโบราณสถานจำนวนมาก^[2]

ดูเพิ่ม แก้

ทะเลเหลือง

อ้างอิง แก้

↑ Yellow River (Huang He) Delta, China, Asia. Geol.lsu.edu (28 February 2000). Retrieved on 2013-02-04.
↑ "บทเพลงแห่งหวงเหอ". คมชัดลึก. 4 August 2015. สืบค้นเมื่อ 4 August 2015.^{[ลิงก์เสีย]}

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

The DELIGHT Project, Delta Information System for Geoenvironmental and Human Habitat Transition
Listen to the Yellow River Ballade from the Yellow River Cantata
First raft descent เก็บถาวร 2009-04-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน of the Yellow River from its source in Qinghai to its mouth (1987)
Climate Change Impacts and Adaptation Strategies in the Yellow River Basin – UNESCO report

ผลงานเกี่ยวกับแม่น้ำหวงจาก National Central Library

บทความเกี่ยวกับภูมิศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Yellow River (Huang He) Delta, China, Asia. Geol.lsu.edu (28 February 2000). Retrieved on 2013-02-04.

[2] "บทเพลงแห่งหวงเหอ". คมชัดลึก. 4 August 2015. สืบค้นเมื่อ 4 August 2015.^{[ลิงก์เสีย]}

[1]

[2]