สภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ

สภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ
สภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ ; United States House of Representatives
	รัฐสภาสหรัฐ ชุดที่ 118
	ตราสภาผู้แทนราษฏรสหรัฐ
	ธงประจำสภาผู้แทนราษฏรสหรัฐ
ประเภท
ประเภท	สภาล่าง เป็นส่วนหนึ่งของรัฐสภาสหรัฐ
จำกัดวาระ	ไม่มี
ประวัติ
สมัยประชุมใหม่	3 มกราคม ค.ศ. 2022
ผู้บริหาร
ประธาน	เควิน แม็คคาร์ธี, รีพับลิกัน ; ตั้งแต่ 7 มกราคม ค.ศ. 2022
ผู้นำฝ่ายข้างมาก	สตีฟ สกาลีซ, รีพับลิกัน ; ตั้งแต่ 4 มกราคม ค.ศ. 2019
ผู้นำฝ่ายข้างน้อย	ฮาร์คีม เจฟฟรี่ย์ส, เดโมแครต ; ตั้งแต่ 4 มกราคม ค.ศ. 2019
วิปฝ่ายข้างมาก	James Clyburn, เดโมแครต ; ตั้งแต่ 4 มกราคม ค.ศ. 2019
วิปฝ่ายข้างน้อย	เควิน แม็คคาร์ธี, ริพับลิกัน ; ตั้งแต่ 4 มกราคม ค.ศ. 2019
โครงสร้าง
สมาชิก	435 คน + 6 คนที่เป็นสมาชิกผู้ไม่มีสิทธิออกเสียง
กลุ่มการเมืองใน; สภาผู้แทน	เสียงข้างมาก (222) ริพับลิกัน (222); ; เสียงข้างน้อย (212) เดโมแครต (212); ; เสียงข้างน้อย (1) ว่าง (1);
ระยะวาระ	2 ปี
การเลือกตั้ง
ระบบการเลือกตั้งสภาผู้แทน	ระบบคะแนนนำใน 46 รัฐ; ระบบอื่นๆ ในอีก 4 รัฐ
ที่ประชุม
	ห้องประชุมสภาผู้แทนราษฎร; อาคารรัฐสภาสหรัฐ; กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. สหรัฐ
เว็บไซต์
	www.house.gov

สภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ (อังกฤษ: United States House of Representatives) เป็นหนึ่งในสองสภาของระบบสภาคู่ของรัฐสภาสหรัฐ คู่กับวุฒิสภาซึ่งถือเป็นสภาสูง

องค์ประกอบของสภาผู้แทนราษฎรนั้นบัญญัติไว้ในมาตรา 1 แห่งรัฐธรรมนูญสหรัฐ โดยแต่ละรัฐในสหรัฐมีผู้แทนที่ได้รับเลือกจากจำนวนประชากรของแต่ละเขตที่แบ่งตามจำนวนประชากร (ตามสำมะโนประชากร) โดยหนึ่งเขตจะมีผู้แทนจำนวน 1 คน โดยในแต่ละรัฐจะต้องมีผู้แทนราษฎรอย่างน้อย 1 คน จำนวนของผู้แทนราษฎรของแต่ละรัฐจึงขึ้นอยู่กับจำนวนประชากรเป็นหลัก ในสำมะโนประชากรปีค.ศ. 2010 รัฐแคลิฟอร์เนียที่มีประชากรมากที่สุดมีผู้แทนราษฎรทั้งหมด 53 คน และมี 7 รัฐ ที่มีผู้แทนเพียงรัฐละคน ได้แก่ รัฐอะแลสกา รัฐเดลาแวร์ รัฐมอนทานา รัฐนอร์ทดาโคตา รัฐเซาท์ดาโคตา รัฐเวอร์มอนต์ และรัฐไวโอมิง^[1] ตามกฎหมายสภาผู้แทนราษฎรมีสมาชิกทั้งสิ้น 435 คน^[2] ในปีค.ศ. 2021 ได้มีการเสนอกฎหมายเพิ่มจำนวนผู้แทนให้กับวอชิงตัน ดี.ซี.จำนวน 1 คน ซึ่งจะเพิ่มให้มีจำนวนสมาชิกทั้งหมด 436 คน หากกฎหมายนี้ผ่านโดยรัฐสภา^[3] นอกจากนี้ยังประกอบด้วยสมาชิกที่ไม่มีสิทธิลงมติจำนวน 6 คน จึงมึสมาชิกรวมทั้งสิ้น 441 คน^[4] หรือน้อยกว่าขึ้นอยู่กับตำแหน่งว่าง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแต่ละคนมีตำแหน่งคราวละสองปี ประธานสภาผู้แทนราษฎรมาจากการเลือกตั้งของสมาชิก

ระบบสภาคู่เป็นระบบที่ผู้ก่อตั้งสหรัฐ (Founding Fathers of the United States) สร้างขึ้นเพื่อให้มีสภาที่เป็นผู้แทนของประชาชนที่เป็นเสียงของประชาชนเพื่อให้เป็นการทำให้สมดุลกับวุฒิสภาที่เป็นผู้แทนของรัฐบาลจากแต่ละรัฐ สภาผู้แทนราษฎรมักจะเทียบได้กับสภาล่าง และวุฒิสภาเทียบได้กับสภาสูง แต่รัฐธรรมนูญของสหรัฐไม่ใช้คำดังกล่าว ทั้งสองสภามีหน้าที่ร่าง เสนอ พิจารณาและอนุมัติกฎหมาย

จากการที่สมาชิกได้รับเลือกมาจากกลุ่มคนจำนวนน้อย (ราว 693,000 คนต่อคนใน ค.ศ. 2007) จากเขตที่มักจะมีความเห็นคล้ายคลึงกันจึงทำให้สภาผู้แทนราษฎรเป็นสภาที่ไม่มีความขัดแย้งกันเท่าวุฒิสภา สภาผู้แทนราษฎรมีบทบาทหลักในการตรากฎหมาย โดยผ่านการร่างกฎหมายซึ่งจะต้องได้รับการลงมติเห็นชอบโดยทั้งสองสภาก่อนจึงจะส่งให้ประธานาธิบดีลงนามเพื่อบังคับใช้ นอกจากนี้สภาผู้แทนราษฎรยังมีอำนาจที่สงวนไว้เฉพาะที่เป็นเอกลักษณ์จากวุฒิสภา อาทิเช่น อำนาจในการเสนอบัญญัติการหารายได้เพิ่ม อำนาจการปลดผู้บริหารระดับสูงในรัฐบาลกลางรวมถึงประธานาธิบดี และการเลือกประธานาธิบดีถ้าจำนวนเสียงเลือกตั้งของคณะผู้เลือกตั้ง (electoral college)^[5]^[6] ไม่เพียงพอตัดสินว่าผู้ใดควรจะได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดี

อ้างอิง แก้ไข

↑ United States House of Representatives เก็บถาวร มิถุนายน 24, 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Ballotpedia. Accessed November 23, 2016. "There are seven states with only one representative: Alaska, Delaware, Montana, North Dakota, South Dakota, Vermont and Wyoming."
↑ ตาม 62-5 กฎหมายมหาชนของปี ค.ศ. 1911; แม้ว่ารัฐสภาจะมีอำนาจในการเปลี่ยนหมายเลขนั้น
↑ "H.R.51 - Washington, D.C. Admission Act". September 8, 2020. สืบค้นเมื่อ April 5, 2021.
↑ "Determining Apportionment". US House of Representatives: History, Art & Archives. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 14, 2021. สืบค้นเมื่อ March 5, 2020. The total membership of the House of Representatives is 441 Members. There are 435 Representatives from the 50 states. In addition, five, non-voting Delegates represent the District of Columbia and the U.S. territories of Guam, the U.S. Virgin Islands, the Commonwealth of the Northern Mariana Islands, and American Samoa. A non-voting Resident Commissioner, serving a four-year term, represents the Commonwealth of Puerto Rico.
↑ Section 7 of Article 1 of the Constitution
↑ Article 1, Section 2, and in the 12th Amendment

ดูเพิ่ม แก้ไข

บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] United States House of Representatives เก็บถาวร มิถุนายน 24, 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Ballotpedia. Accessed November 23, 2016. "There are seven states with only one representative: Alaska, Delaware, Montana, North Dakota, South Dakota, Vermont and Wyoming."

[2] ตาม 62-5 กฎหมายมหาชนของปี ค.ศ. 1911; แม้ว่ารัฐสภาจะมีอำนาจในการเปลี่ยนหมายเลขนั้น

[3] "H.R.51 - Washington, D.C. Admission Act". September 8, 2020. สืบค้นเมื่อ April 5, 2021.

[4] "Determining Apportionment". US House of Representatives: History, Art & Archives. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 14, 2021. สืบค้นเมื่อ March 5, 2020. The total membership of the House of Representatives is 441 Members. There are 435 Representatives from the 50 states. In addition, five, non-voting Delegates represent the District of Columbia and the U.S. territories of Guam, the U.S. Virgin Islands, the Commonwealth of the Northern Mariana Islands, and American Samoa. A non-voting Resident Commissioner, serving a four-year term, represents the Commonwealth of Puerto Rico.

[5] Section 7 of Article 1 of the Constitution

[6] Article 1, Section 2, and in the 12th Amendment

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]