รายพระนามรัชทายาทตองงา
รายพระนามรัชทายาทตองงา รายพระนามนี้รวมถึงบุคคลทุกคนที่ได้รับการพิจารณาว่าจะได้รับมรดกสืบราชบัลลังก์ตองงา หรือ ได้รับการดำรงตำแหน่งเป็นพระมหากษัตริย์ตองงา ไม่ว่าจะเป็นทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงหรือทายาทโดยสันนิษฐานนับตั้งการสถาปนาราชวงศ์ตูโปอูปกครองราชอาณาจักรตองงาในวันที่ 4 ธันวาคม ค.ศ. 1845 ผู้ที่ได้สืบราชบัลลังก์เป็นพระมหากษัตริย์หรือสมเด็จพระราชินีนาถจะแสดงเป็นตัวหนา
ราชอาณาจักรตองงาก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1845 ภายใต้การนำของพระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 การสืบราชบัลลังก์จะให้สิทธิแก่บุรุษก่อนสตรี ปัญหาการสืบราชบัลลังก์ตองงาครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อวูนา ตากีตากีมาโลฮี เจ้าชายแห่งฮาอะฟาลูฮาโอ พระโอรสองค์รองของสมเด็จพระราชินีสโลเต ลูเปปาอูอูสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1862 ส่งผลให้ไม่มีทายาทที่ชอบธรรมในการสืบทอดราชบัลลังก์ตองงา[1] ปัญหาผู้สืบทอดราชบัลลังก์คลี่คลายลงเมื่อมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญฉบับแรกของตองงาในวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1875 ที่กำหนดให้เจ้าชายเตวิตา อูงาในเจ้าหญิงพระชายากาโลลาอิเน ฟูซีมาตาลีลีและพระโอรสและธิดาของพระองค์ที่ชอบด้วยกฎหมายสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ได้[2] เนื่องจากรัชสมัยของพระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 มีรัชสมัยที่ค่อนข้างยาวนานทำให้พระโอรสและพระนัดดาสิ้นพระชนม์ไปหลายพระองค์ จนกระทั่งเหลือเพียงเจ้าชายเซียโอซี เตาฟาอาเฮาที่เป็นรัชทายาทที่เหลืออยู่เพียงพระองค์เดียวในสายของเจ้าชายเตวิตา อูงา มกุฎราชกุมาร ส่งผลให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญในปี ค.ศ. 1885 โดยเปิดโอกาสให้เชื้อสายของอูอิลีอาเม ตูงีจากราชวงศ์ตูอิฮาอะตากาลาอัวสามารถสืบราชบัลลังก์ได้ หากหมดทายาทสายเจ้าชายเตวิตา อูงา[3]
ในรัฐธรรมนูญปัจจุบันการสืบราชบัลลังก์ตองงานั้น ผู้สืบราชบัลลังก์ต้องเป็นเชื้อสายที่ถูกต้องตามกฎหมายของเจ้าชายเตวิตา อูงา หากไม่มีเชื้อสายเหลือแล้ว ให้ข้ามไปยังสายของอูอิลีอาเม ตูงี หากไม่มีเชื้อสายตามกฎหมายของทั้งสองเชื้อสายพระมหากษัตริย์มีสิทธิ์ในการเลือกรัชทายาทด้วยพระองค์เองตามความเห็นชอบของขุนนาง และหากไม่มีการแต่งตั้งของพระมหากษัตริย์ให้เหล่าขุนนางและหัวหน้าท้องถิ่นเลือกกันเองว่าใครจะสืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป[4]
รายพระนามรัชทายาท
แก้รัชทายาทแห่งราชบัลลังก์ตองงา | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
พระรูป | รัชทายาท | สถานะ | ความสัมพันธ์กับพระมหากษัตริย์ | เริ่มเป็นรัชทายาท | สิ้นสุดการเป็นรัชทายาท | ลำดับถัดไป | พระมหากษัตริย์ | ||
วันที่ | เหตุผล | วันที่ | เหตุผล | ||||||
วูนา ตากีตากีมาโลฮี เจ้าชายแห่งฮาอะฟาลูฮาโอ | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชโอรสองค์ที่สอง (ในสมเด็จพระราชินีสโลเต ลูเปปาอูอู) |
ค.ศ. 1845 | พระราชบิดาเป็นพระมหากษัตริย์ | มกราคม ค.ศ. 1862 | สิ้นพระชนม์ | ไม่มี | สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จ ตูโปอูที่ 1 | |
เจ้าชายเตวิตา อูงา มกุฎราชกุมาร | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชโอรสองค์โต (ในเจ้าหญิงพระชายากาโลลาอิเน ฟูซีมาตาลีลี) |
4 ตุลาคม ค.ศ. 1875 | รัฐธรรมนูญตองงา | 18 ธันวาคม ค.ศ. 1879 | สิ้นพระชนม์ | เจ้าชายอูเอลีงาโตนี งู, ค.ศ. 1875–1879, พระโอรส | ||
เจ้าชายอูเอลีงาโตนี งู มกุฎราชกุมาร | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชนัดดา | 22 ธันวาคม ค.ศ. 1879 | พระบิดาสิ้นพระชนม์ | 11 มีนาคม ค.ศ. 1885 | สิ้นพระชนม์ | เจ้าชายนาเลโซนี ไลโฟเน อูงา, ค.ศ. 1879–1885, พระอนุชา | ||
เจ้าชายนาเลโซนี ไลโฟเน อูงา มกุฎราชกุมาร | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชนัดดา | 11 มีนาคม ค.ศ. 1885 | พระเชษฐาสิ้นพระชนม์ | 6 มิถุนายน ค.ศ. 1889 | สิ้นพระชนม์ | เจ้าหญิงเอลิซิวา ฟูซีปาลา เตากีโอเนตูกู, ค.ศ. 1885–1889, พระเชษฐภคินี | ||
เจ้าหญิงเอลิซิวา ฟูซีปาลา เตากีโอเนตูกู | ทายาทโดยสันนิษฐาน | พระราชนัดดา | 6 มิถุนายน ค.ศ. 1889 | พระอนุชาสิ้นพระชนม์ | กันยายน ค.ศ. 1889 | สิ้นพระชนม์ | เจ้าชายเซียโอซี เตาฟาอาเฮา, ค.ศ. 1889, พระโอรส | ||
เจ้าชายเซียโอซี เตาฟาอาเฮา | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชปนัดดา | กันยายน ค.ศ. 1889 | พระราชมารดาสิ้นพระชนม์ | 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1893 | พระราชปัยกาสวรรคต ทรงเริ่มเป็นพระมหากษัตริย์ |
อูอิลีอาเม ตูงี, ค.ศ. 1889 - 1893, สายตูอิฮาอะตากาลาอัว | ||
อูอิลีอาเม ตูงี | ทายาทโดยสันนิษฐาน | พระญาติ (สายตูอิฮาอะตากาลาอัว) |
18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1893 | การแก้ไขรัฐธรรมนูญปี ค.ศ 1885 | 13 มีนาคม ค.ศ. 1900 | สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จ ตูโปอูที่ 2 มีพระธิดา | ซิอาโอซิ ตูกูอาโฮ, ค.ศ. 1893 , โอรส |
สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จ ตูโปอูที่ 2 | |
วีเลียมี ตูงี ไมเลฟีฮี, ค.ศ. 1893 - 1900, นัดดา | |||||||||
เจ้าหญิงสโลเต มาฟิเลโอ ปิโลเลวู | ทายาทโดยสันนิษฐาน | พระราชธิดาองค์โต | 13 มีนาคม ค.ศ. 1900 | ประสูติ | 5 เมษายน ค.ศ. 1918 | พระราชบิดาสวรรคต ทรงเริ่มเป็นพระราชินีนาถ |
เจ้าหญิงโอเนลูอา, ค.ศ. 1911, พระขนิษฐา (ต่างพระมารดา) | ||
เจ้าหญิงเอลิซีวา ฟูซีปาลา เตากิโอเนตูกู, ค.ศ. 1911 - 1918, พระขนิษฐา (ต่างพระมารดา) | |||||||||
เจ้าหญิงเอลิซีวา ฟูซีปาลา เตากิโอเนตูกู | ทายาทโดยสันนิษฐาน | พระขนิษฐา (ต่างพระมารดา) | 5 เมษายน ค.ศ. 1918 | พระเชษฐภคินี (ต่างพระมารดา) ขึ้นครองราชย์ | 4 มิถุนายน ค.ศ. 1918 | สมเด็จพระราชินีนาถมีพระโอรส | เจ้าชายวีเลียมี ตูงี ไมเลฟีฮี, ค.ศ. 1918, พระสวามีพระราชินีนาถ |
สมเด็จพระราชินีนาถซาโลเต ตูโปอูที่ 3 แห่งตองงา | |
เซียโอซิ เตาฟาอาเฮา ตูโปอูลาฮี เจ้าชายทูโพทัว | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชโอรสองค์โต | 4 มิถุนายน ค.ศ. 1918 | ประสูติ | 16 ธันวาคม ค.ศ. 1965 | พระราชมารดาสวรรคต ทรงเริ่มเป็นพระมหากษัตริย์ |
เจ้าหญิงเอลิซีวา ฟูซีปาลา เตากิโอเนตูกู, ค.ศ. 1918 - 1919, พระมาตุจฉา | ||
เจ้าชายอูอีลีอามี ตูกูอาโฮ, ค.ศ. 1919 - 1936, พระอนุชา | |||||||||
เจ้าชายฟาตาเฟหิ ตูอิเปเลหะเก, ค.ศ. 1936 - 1948, พระอนุชา | |||||||||
เจ้าชายเซียโอซี เตาฟาอาเฮา มาตูอาตาองโก ตูกูอาโฮ, ค.ศ. 1948 - 1965 พระโอรส | |||||||||
เซียโอซี เตาฟาอาเฮา มาตูอาตาองโก ตูกูอาโฮ เจ้าชายทูโพทัว | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระราชโอรสองค์โต | 16 ธันวาคม ค.ศ. 1965 | พระราชบิดาเป็นพระมหากษัตริย์ | 10 กันยายน ค.ศ. 2006 | พระราชบิดาสวรรคต ทรงเริ่มเป็นพระมหากษัตริย์ |
เจ้าชายอูลูกาลาลา ลาวากา อาตา, ค.ศ. 1965 - 2006 พระอนุชา |
พระเจ้าเตาฟาอาเฮา ตูโปอูที่ 4 | |
เจ้าชายอะโฮเออิตู อูนูอากิโอโตงา ตูกูอาโฮ | ทายาทโดยสันนิษฐาน | พระอนุชา | 10 กันยายน ค.ศ. 2006 | พระเชษฐาเป็นพระมหากษัตริย์ | 18 มีนาคม ค.ศ. 2012 | พระเชษฐาสวรรคต ทรงเริ่มเป็นพระมหากษัตริย์ |
เจ้าชายทูโพทัว อูลูกาลาลา, ค.ศ. 2006 - 2012, พระโอรส |
สมเด็จพระราชาธิบดีจอร์จ ตูโปอูที่ 5 | |
เจ้าชายทูโพทัว อูลูกาลาลา มกุฎราชกุมาร | ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง | พระโอรสองค์โต | 18 มีนาคม ค.ศ. 2012 | พระราชบิดาเป็นพระมหากษัตริย์ | ปัจจุบัน | เจ้าชายอาตา, ค.ศ. 2012 - 2013, พระอนุชา |
สมเด็จพระราชาธิบดีตูโปอูที่ 6 | ||
เจ้าชายเตาฟาอาเฮา มานูมาตาองโก, ค.ศ. 2013 - ปัจจุบัน, พระโอรส |
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Rodman, Margaret; Rutherford, Noel (2007). Rutherford: Shirley Baker/Tonga. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1856-2.
- ↑ "The Tupou Dynasty GENEALOGY". royalark. 11 February 2014.
- ↑ Aletta Biersack (11 February 2014). "Chapter 12. Rivals and Wives: Affinal Politics and the Tongan Ramage" (PDF).
- ↑ "รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรตองงา มาตราที่ 32" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2014-02-10.