เจ้าชายอูเอลีงาโตนี งู
เจ้าชายอูอีลีอามู อูเอลีงาโตนี งู ตูโปอูมาโลฮี (ตองงา: ʻUiliamu ʻUelingatoni Ngū Tupoumālohi) (3 สิงหาคม ค.ศ. 1854 – 11 มีนาคม ค.ศ. 1885) เป็นมกุฎราชกุมารพระองค์ที่สามของราชอาณาจักรตองงาระหว่าง ค.ศ. 1879 ถึง 1885 พระองค์มีพระนามที่แผลงเป็นอังกฤษคือ "เวลลิงตัน งู"[1]
| อูเอลีงาโตนี งู | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| มกุฎราชกุมารตองงา | |||||
| ดำรงตำแหน่ง | 18 ธันวาคม ค.ศ. 1879 – 11 มีนาคม ค.ศ. 1885 | ||||
| ก่อนหน้า | เจ้าชายเตวิตา อูงา | ||||
| ถัดไป | เจ้าชายนาเลโซนี ไลโฟเน | ||||
| พระมหากษัตริย์ | พระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 | ||||
| พระราชสมภพ | 3 สิงหาคม ค.ศ. 1854 | ||||
| สวรรคต | 11 มีนาคม ค.ศ. 1885 (30 ปี) นูกูอาโลฟา | ||||
| คู่อภิเษก | อาซูปา ฟูนากี | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ตูโปอู | ||||
| พระราชบิดา | เจ้าชายเตวิตา อูงา | ||||
| พระราชมารดา | ฟีฟีตา วาวาอู | ||||
พระองค์ประสูตเมื่อ ค.ศ. 1854 เป็นพระราชบุตรพระองค์ที่สองและพระโอรสองค์ใหญ่ในเจ้าชายเตวิตา อูงา และฟีฟีตา วาวาอู ซึ่งเป็นธิดาคนที่สองของลีอูเฟา มีบรรดาศักดิ์เป็นตูอิฮาอะงานา งาตา และภรรยาคนที่สองคือฮูลีตา ตูอิฟัว แม้ว่าพระอัยกาของพระองค์จะขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 ซึ่งมีส่วนสำคัญในการรวมชาติตองงาใน ค.ศ. 1845 แต่พระบิดาของพระองค์ถูกพิจารณาว่าเป็นบุตรนอกกฎหมายตามมาตรฐานทางศาสนาคริสต์ เนื่องจากพระมารดาเป็นชายารอง[2][3] หลังจากที่เจ้าชายวูนา ตากีตากีมาโลฮีสิ้นพระชนม์ พระบิดาของพระองค์ได้รับการยอมรับว่าเป็นบุตรตามกฎหมายตามความในรัฐธรรมนูญตองงาเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1875 และทำให้พระบิดาของพระองค์มีสถานะเป็นมกุฎราชกุมาร[4] ลำดับการสืบราชสันตติวงศ์ตามความในรัฐธรรมนูญได้ระบุไว้ว่าให้สิทธิ์แก่พระบิดาของพระองค์ก่อน ตามมาด้วยพระองค์และทายาทของพระองค์ จากนั้นเป็นเจ้าชายนาเลโซนี ไลโฟเน (พระอนุชา) และเจ้าหญิงเอลีซีวา ฟูซีปาลา เตากีโอเนตูกา (พระเชษฐภคินี) และทายาทของบุคคลเหล่านั้น[5]
ระหว่าง ค.ศ. 1875–77 พระองค์เป็นราชองครักษ์ของพระอัยกา ใน ค.ศ. 1879 ขณะที่พระบิดาของพระองค์กำลังเข้ารับการรักษาในออกแลนด์ พระบิดาของพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ลง จึงทำให้พระองค์ขึ้นดำรงตำแหน่งเป็นรัชทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงของตองงา และดำรงตำแหน่งเป็นมกุฎราชกุมารในวันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 1879 นอกจากนี้พระองค์ได้ดำรงตำแหน่งเป็นผู้ว่าการเขตฮาอะไปและวาวาอูระหว่าง ค.ศ. 1877–85[6]
พระองค์สิ้นพระชนม์ในวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1885[7] โดยไม่มีพระราชบุตรตามกฎหมาย ดังนั้นตำแหน่งรัชทายาทจึงตกอยู่แก่พระอนุชา และเมื่อพระอนุชาสิ้นพระชนม์ก็ตกอยู่กับพระเชษฐภคินี ใน ค.ศ. 1879 พระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 มีพระราชประสงค์ว่า "เมื่อฟูซีสิ้นพระชนม์ บุคคลที่จะสืบต่อจากไลโฟเน เป็นเตาฟาอาเฮาที่ควรสืบทอด"[5] ใน ค.ศ. 1889 พระเจ้าจอร์จ ตูโปอูที่ 1 จะดำรงพระชนม์ชีพยืนยาวกว่าพระโอรสทั้งสอง พระราชนัดดาทั้งสาม ทำให้เหลือเพียงเจ้าชายเตาฟาอาเฮา พระราชปนัดดาของพระองค์เป็นมกุฎราชกุมารพระองค์ต่อมา ซึ่งต่อมาจะได้สืบราชสมบัติใน ค.ศ. 1893[8][9][10]
อ้างอิง
แก้
- ↑ Brenchley 1873, pp. 94–95.
- ↑ Rutherford 1977, p. 173.
- ↑ Rodman 2007, p. 79.
- ↑ Rodman 2007, pp. 26–27.
- ↑ 5.0 5.1 Wood-Ellem 1999, p. 324.
- ↑ Rodman 2007, pp. 125–128.
- ↑ Wood-Ellem 1999, p. 314.
- ↑ Wood-Ellem 1999, pp. 309, 314, 322, 324.
- ↑ Biersack 1996, p. 274.
- ↑ Hixon 2000, p. 202.
บรรณานุกรม
แก้- Biersack, Aletta (1996). Fox, James J.; Sather, Clifford (บ.ก.). "Rivals and Wives: Affinal Politics and the Tongan Ramage". Origins, Ancestry and Alliance: Explorations in Austronesian Ethnography. Canberra: Department of Anthropology, Australian National University. ISBN 978-0-7315-2432-7. OCLC 245762652.
- Brenchley, Julius Lucius (1873). Jottings During the Cruise of H. M. S. Curac̜oa Among the South Seaislands in 1865. London: Longmans, Green. OCLC 6749498.
- Hixon, Margaret (2000). Sālote: Queen of Paradise. Dunedin, NZ: University of Otago Press. ISBN 978-1-877133-78-7. OCLC 247978391.
- Rodman, Margaret (2007). House-girls Remember: Domestic Workers in Vanuatu. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1856-2. OCLC 35760773.
- Rutherford, Noel (1977). Friendly Islands: A History of Tonga. Melbourne: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-550519-1. OCLC 611102698.
- Wood-Ellem, Elizabeth (1999). Queen Sālote of Tonga: The Story of an Era 1900–1965. Auckland, N.Z: Auckland University Press. ISBN 978-0-8248-2529-4. OCLC 262293605.
| ก่อนหน้า | เจ้าชายอูเอลีงาโตนี งู | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายเตวิตา อูงา | 
|
มกุฎราชกุมารตองงา (18 ธันวาคม ค.ศ. 1879 – 11 มีนาคม ค.ศ. 1885) |
|
เจ้าชายนาเลโซนี ไลโฟเน |