ยอดเขาเอลบรุส (รัสเซีย: Эльбрус; อังกฤษ: Mount Elbrus) เป็นยอดเขาที่ตั้งอยู่บนเทือกเขาคอเคซัส ทางตะวันตกของประเทศรัสเซียใกล้กับชายแดนประเทศจอร์เจีย เป็นภูเขาไฟที่สงบมาแล้วประมาณ 2,000 ปี มียอดสูงสุดสองยอด ยอดทางทิศตะวันตก ชื่อเอลบรุส มีความสูง 5,642 เมตร อยู่ในเขตทวีปยุโรป ส่วนยอดทางทิศตะวันออก มีความสูงน้อยกว่าเล็กน้อย ที่ 5,621 เมตร อยู่ในเขตทวีปเอเชีย

ยอดเขาเอลบรุส
Гора Эльбрус
Mount Elbrus
ยอดเขาเอลบรุส
จุดสูงสุด
ความสูง
เหนือระดับน้ำทะเล
5,642 เมตร (18,510 ฟุต) [1][2]
ความสูง
ส่วนยื่นจากฐาน
4,741 เมตร (15,554 ฟุต) 
อันดับที่ 10 ของโลก
รายชื่อSeven Summits
Volcanic Seven Summits
จุดที่สูงที่สุดของประเทศ
Ultra
พิกัด43°21′18″N 42°26′21″E / 43.35500°N 42.43917°E / 43.35500; 42.43917พิกัดภูมิศาสตร์: 43°21′18″N 42°26′21″E / 43.35500°N 42.43917°E / 43.35500; 42.43917
ชื่อ
ชื่อท้องถิ่นMingy Taw (ชื่อท้องถิ่นคาราไช-บัลแกเรีย)
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ยอดเขาเอลบรุสตั้งอยู่ในเทือกเขาคอเคซัส
ยอดเขาเอลบรุส
ยอดเขาเอลบรุส
ที่ตั้งยอดเขาเอลบรุสในเทือกเขาคอเคซัส
ประเทศ รัสเซีย
เขตคาบาร์ดีโน-บัลคาร์ และ คาราชาเยโว-ซีร์คัสเซีย
เทือกเขาคอเคซัส
แผนที่ภูมิประเทศElbrus และ Upper Baksan Valley โดย EWP[3][4]
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
อายุหินไม่ทราบ
ประเภทภูเขาภูเขาไฟสลับชั้น (สงบ)
การปะทุครั้งล่าสุดค.ศ. 50 ± 50 ปี[5]
การพิชิต
พิชิตครั้งแรก(ยอดตะวันตก) ค.ศ. 1874 โดย Florence Crauford Grove, Frederick Gardner, Horace Walker และผู้นำทาง Peter Knubel และ Ahiya Sottaiev
(ยอดต่ำกว่า) 22 กรกฎาคม ค.ศ. 1829 โดย Khillar Khachirov
เส้นทางง่ายสุดปีนเขาแบบพื้นฐาน (หิมะ/น้ำแข็ง)

ยอดเขาเอลบรุส เป็นหนึ่งใน Seven Summits และ Volcanic Seven Summits ยอดเขาเอลบรุสไม่ได้เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในยุโรปอย่างที่หลายคนคิดเพราะมีผู้เชี่ยวชาญบางท่านกล่าวไว้ว่ายอดเขาเอลบรุสจัดว่าอยู่ในทวีปเอเชีย และยอดเขาที่สูงที่สุดในยุโรปคือยอดเขามงบล็องในเทือกเขาแอลป์

คนไทยที่สามารถพิชิตยอดเขาเอลบรุสสำเร็จเป็นคนแรกคือ วิทิตนันท์ โรจนพานิช ส่วนหญิงไทยที่สามารถพิชิตยอดเขาเอลบรุสสำเร็จเป็นคนแรกคือ นภัสพร ชำนาญสิทธิ์ ซึ่งสามารถพิชิตยอดเขาได้เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560[6]

อ้างอิง แก้

  1. The World Book Encyclopedia—Page 317 by World Book, Inc
  2. Mt. Elbrus : Image of the Day. Earthobservatory.nasa.gov. Retrieved on 15 May 2014.
  3. Mount Elbrus Map Sample. Ewpnet.com. Retrieved on 15 May 2014.
  4. Mount Elbrus and Upper Baksan Valley Map and Guide (Map) (2nd ed.). 1:50,000 with mountaineering information. EWP Map Guides. การทำแผนที่โดย EWP. EWP. 2007. ISBN 978-0-906227-95-4.
  5. "Elbrus: Summary". Global Volcanism Program. Smithsonian Institution. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-17. สืบค้นเมื่อ 25 February 2010.
  6. https://thestandard.co/eem-napassaporn-conquer-7-peaks-from-7-continents/

แหล่งข้อมูลอื่น แก้