ไพโลคาร์พีน
ไพโลคาร์พีน (Pilocarpine) เป็นสารแอลคาลอยด์ประเภทมัสคารีน ได้มาจากใบของพืชล้มลุกจีนัส Pilocarpus จากเขตร้อนของทวีปอเมริกา
| ข้อมูลทางคลินิก | |
|---|---|
| รหัส ATC | |
| ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์ | |
| ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ | 0.76 hours |
| ตัวบ่งชี้ | |
| |
| เลขทะเบียน CAS |
|
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| ECHA InfoCard | 100.001.936 |
| ข้อมูลทางกายภาพและเคมี | |
| สูตร | C11H16N2O2 |
| มวลต่อโมล | 208.257 g/mol g·mol−1 |
 สารานุกรมเภสัชกรรม | |
การใช้ประโยชน์ในการรักษาโรค แก้
ไพโลคาร์พีนถูกใช้ในการรักษาต้อหินมุมเปิดเรื้อรังและต้อหินมุมปิดเฉียบพันมานานกว่า 100 ปี
ไพโลคาร์พีนยังถูกใช้ในการรักษาอาการปากแห้งเนื่องจากน้ำลายน้อย โดยกระตุ้นการคัดหลั่งน้ำลายและเหงื่อออกมาในปริมาณมาก และยังอาจทำให้เกิดภาวะความดันเลือดต่ำและหัวใจเต้นช้าลง
 | บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์) |