พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร
พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร (พม่า: မင်းခေါင် (ပြည်) [mɪ́ɴɡàʊɴ]; ประมาณ คริสต์ทศวรรษที่ 1510 – เมษายน ค.ศ. 1553) กษัตริย์องค์ที่ 4 และองค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรแปรครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1539 ถึง 1542 พระองค์ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระเชษฐาต่างพระมารดา พระเจ้านรปติ เมื่อ ค.ศ. 1539 โดยพระองค์เริ่มเกณฑ์ทหารทั่วอาณาจักรและทำการจ้างทหารต่างชาติเพื่อต้านทานการรุกรานของ อาณาจักรตองอู
| พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร ပြည် မင်းခေါင် | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กษัตริย์แห่งแปร | |||||
| ครองราชย์ | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1539 – 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 | ||||
| ก่อนหน้า | พระเจ้านรปติแห่งแปร | ||||
| ต่อไป | ตะโดธรรมราชาที่ 1 | ||||
| ชายา | พระนางจันทาเทวี | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | โมญี่น | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้าบาเยงทเว | ||||
| พระราชมารดา | Chit Mi of Prome[1] | ||||
| ประสูติ | ป. คริสต์ทศวรรษที่ 1510 แปร | ||||
| สวรรคต | เมษายน ค.ศ. 1553 พะโค | ||||
| ศาสนา | พุทธเถรวาท | ||||
ในปลาย ค.ศ. 1541 กองทัพตองอูภายใต้การนำของบุเรงนองได้ยกมาโจมตีอาณาจักรแปรอีกครั้ง พระเจ้ามังฆ้องจึงส่งสาส์นไปยัง รัฐฉาน และ ราชอาณาจักรมเยาะอู ซึ่งเป็นพันธมิตรของอาณาจักรแปรให้ช่วยส่งทหารมาช่วยหยุดยั้งการล้อมเมืองแปรของกองทัพตองอู แต่บุเรงนองก็สามารถเอาชนะทั้งสองกองทัพได้สำเร็จทำให้ในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 พระเจ้ามังฆ้องตัดสินพระทัยประกาศยอมแพ้จากนั้นพระเจ้ามังฆ้องและพระมเหสีถูกส่งไปยังตองอู
พระเจ้ามังฆ้องถูกสำเร็จโทษเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1553 ตามพระบัญชาของ พระเจ้าบุเรงนอง ส่วนพระมเหสีของพระเจ้ามังฆ้องต่อมาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าบุเรงนองพระนามว่า พระนางจันทาเทวี
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Maha Yazawin Vol. 3 2006: 83