พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร
พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร (พม่า: ပြည် မင်းခေါင် [mɪ́ɰ̃ɡàʊɰ̃]; สวรรคต ค.ศ. 1553) มีพระนามในภาษาไตว่า Sao Möng Hkam เป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรแปร ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1539 ถึง 1542[2] พระองค์ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระเชษฐาต่างพระมารดา พระเจ้านรปติ เมื่อ ค.ศ. 1539 โดยพระองค์เริ่มเกณฑ์ทหารทั่วอาณาจักรและทำการจ้างทหารต่างชาติเพื่อต้านทานการรุกรานของ อาณาจักรตองอู
| พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร ပြည် မင်းခေါင် | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กษัตริย์แห่งแปร | |||||
| ครองราชย์ | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1539 – 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 | ||||
| ก่อนหน้า | พระเจ้านรปติแห่งแปร | ||||
| ต่อไป | ตะโดธรรมราชาที่ 1 | ||||
| ประสูติ | ป. คริสต์ทศวรรษที่ 1510 แปร | ||||
| สวรรคต | เมษายน ค.ศ. 1553 พะโค | ||||
| ชายา | พระนางจันทาเทวี | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | โม่ญี่น | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้าบาเยงทเว | ||||
| พระราชมารดา | Chit Mi of Prome[1] | ||||
| ศาสนา | พุทธเถรวาท | ||||
เมื่อปลาย ค.ศ. 1541 กองทัพตองอูภายใต้การนำของบุเรงนองได้ยกมาโจมตีอาณาจักรแปรอีกครั้ง พระเจ้ามังฆ้องจึงส่งสาส์นไปยังรัฐฉานและอาณาจักรมเยาะอู้ ซึ่งเป็นพันธมิตรของอาณาจักรแปรให้ช่วยส่งทหารมาช่วยหยุดยั้งการล้อมเมืองแปรของกองทัพตองอู แต่บุเรงนองก็สามารถเอาชนะทั้งสองกองทัพได้สำเร็จทำให้ในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 พระเจ้ามังฆ้องตัดสินพระทัยประกาศยอมแพ้จากนั้นพระเจ้ามังฆ้องและพระมเหสีถูกส่งไปยังตองอู[3]
พระเจ้ามังฆ้องถูกคุมขังในที่ประทับจนกระทั่งสวรรคตจากโรคภัยธรรมชาติใน ค.ศ. 1553 ส่วนพระมเหสีของพระเจ้ามังฆ้องต่อมาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าบุเรงนองพระนามว่า พระนางจันทาเทวี[4]
พงศาวลี
แก้ด้านล่างคือพงศาวลีตามรายงานจากพงศารดารมหาราชวงศ์ ฉบับหอแก้ว ซึ่งอ้างอิงจากจารึกร่วมสมัย[note 1]
| พงศาวลีของพระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
หมายเหตุ
แก้- ↑ See (Hmannan Vol. 3 2003: 80) for the names of his maternal grandparents. See (Hmannan Vol. 2 2003: 82–84) for further ancestors.
อ้างอิง
แก้บรรณานุกรม
แก้- Kala, U (2006) [1724]. Maha Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (4th printing ed.). Yangon: Ya-Pyei Publishing.
- Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
- Royal Historical Commission of Burma (2003) [1832]. Hmannan Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3. Yangon: Ministry of Information, Myanmar.