ปีเตอร์ วิธ
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ปีเตอร์ วิธ (อังกฤษ: Peter Withe; เกิด 30 สิงหาคม พ.ศ. 2494) นักฟุตบอลอังกฤษ และเป็นผู้ฝึกสอนฟุตบอล เขาเคยเป็นผู้ฝึกสอนทีมชาติไทย ระหว่าง พ.ศ. 2541-พ.ศ. 2545 และหลังจากนั้นได้เป็นผู้ฝึกสอนให้กับทีมชาติอินโดนีเซีย
ข้อมูลส่วนตัว | |||
---|---|---|---|
ชื่อเต็ม | Peter Withe | ||
ตำแหน่ง | ผู้จัดการทีม | ||
1971-1972 | บาร์โรว์ | 1 | (0) |
1972-1973 | พอร์ตอลิซาเบธซิตี | 0 | (0) |
1973 | อาร์คาเดียเชพเพิร์ด | 0 | (0) |
1973–1975 | วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ | 17 | (3) |
1975 | พอร์ตแลนด์ทิมเบอร์ | 22 | (17) |
1975–1976 | เบอร์มิงแฮมซิตี | 35 | (9) |
1976–1978 | นอตติงแฮมฟอเรสต์ | 75 | (28) |
1978–1980 | นิวคาสเซิล | 76 | (25) |
1980–1985 | แอสตันวิลลา | 182 | (74) |
1985–1989 | เชฟฟีลด์ ยูไนเต็ด | 74 | (18) |
1987 | → เบอร์มิงแฮม ซิตี้ (ยืมตัว) | 8 | (2) |
1989–1990 | ฮัดเดอร์ฟิลด์ทาวน์ | 38 | (1) |
รวม | 531 | (177) | |
จัดการทีม | |||
ปี | ทีม | ||
1991 | วิมเบิลดัน | ||
1998–2002 | ไทย | ||
2004–2007 | อินโดนีเซีย | ||
2012 | วู้ดลีย์สปอร์ตส์ | ||
2013–2014 | ปตท. ระยอง | ||
2014–2016 | นครปฐม ยูไนเต็ด |
ประวัติ
แก้ปีเตอร์ วิธ เกิดเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2494 ที่เมืองลิเวอร์พูล ประเทศอังกฤษ โดยเขาได้เริ่มเล่นฟุตบอลให้หลายสโมสร ไม่ว่า เซาธ์พอร์ต บาร์โรว์ พอร์ตอลิซาเบธซิตี อาร์คาเดียเชพาร์ด โวลเวอร์แฮมป์ตันวันเดอเรอร์ ในช่วงฤดูกาล 1975 ได้ย้ายมาเล่นที่สหรัฐอเมริกาโดยเล่นให้กับพอร์ตแลนด์ ทิมเบอร์ โดยเขาทำประตูได้ 17 ประตูซึ่งในฤดูกาลนั้น ทีมได้เป็นอันดับที่หนึ่งในลีก ต่อมาได้เล่นให้กับ เบอร์มิงแฮมซิตี และเริ่มเป็นที่รู้จักเมื่อเล่นให้กับทีมนอตติงแฮมฟอเรสต์ และในฤดูกาลนั้นนอตติงแฮม์ฟอเรสต์ได้เป็นแชมเปียนลีก หลังจากนั้นเขาได้ย้ายไปเล่นให้กับสโมสรฟุตบอลนิวคาสเซิลยูไนเต็ด และได้ย้ายต่อมาเล่นให้กับ แอสตันวิลลา ตามคำชักชวนของ รอน ซอนเดอร์ ในฤดูกาล 1980/81 โดยค่าตัว 500,000 ปอนด์ ซึ่งในฤดูกาลนั้นเขาได้ทำประตูให้กับแอสตันวิลลา 20 ประตู และทำประตูสำคัญของบาเยิร์นมิวนิก โดยยิงประตูในนาทีที่ 67 ทำให้แอสตันวิลลาชนะเลิศการแข่งขัน ยูโรเปียนคัพ นอกจากนี้เขายังได้เล่นให้กับ เชฟฟิลด์ยูไนเต็ด และฮัดเดอร์ฟิลด์ทาวน์
ในระดับชาติแล้วเขายังได้เล่นให้กับทีมชาติอังกฤษ 11 ครั้ง โดยทำได้ 1 ประตู
ผลงานในฐานะผู้ฝึกสอน
แก้ภายหลังจากการเลิกเล่นฟุตบอลแล้ว เขาได้มาเป็นผู้ฝึกสอนให้กับวิมเบิลดันในช่วงเวลาสั้นๆ และย้ายมาเป็นผู้ฝึกสอนให้ทีมชาติไทยเป็นเวลา 4 ปี โดยเขานำทีมชาติไทยชนะ ไทเกอร์คัพ 2 ครั้งในปี 2543 และ 2545 และนำทีมไทยเข้ารอบ 4 ทีมสุดท้าย กีฬาเอเชียนเกมส์ ที่ กรุงเทพ ประเทศไทย และที่ ปูซาน ประเทศเกาหลีใต้ และในช่วงที่เขาคุมทีมนั้นทีมชาติไทยได้รับอันดับจากฟีฟ่า อันดับที่ 43 ซึ่งเป็นอันดับที่สูงสุดในประวัติศาสตร์ทีมชาติไทย
ภายหลังจากที่ไม่สามารถนำทีมไทยเข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิก โดยแพ้ให้กับทีมชาติสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ในรอบคัดเลือกนั้น เขาได้สัมภาษณ์ให้กับหนังสือพิมพ์การ์เดียนของอังกฤษว่า ได้มีเหตุการณ์ทะเลาะกับนายกสมาคมฟุตบอล วิจิตร เกตุแก้ว เรื่องที่วิจิตร ต้องการให้ปีเตอร์สวมชุดสูทในสนามฟุตบอล ในขณะที่ตัวเขาเองต้องการใส่ชุดกีฬาเนื่องจากอากาศที่ร้อน และเรื่องการแต่งตัวนี่เองเป็นข้ออ้างที่ทางสมาคมที่ทำให้เขาต้องออกจากทีมชาติไทย [1] ต่อมาเขาได้ถูกทาบทามให้เป็นผู้ฝึกสอนกับทีมชาติเวียดนาม และ ทีมชาติอินโดนีเซีย โดยเขาได้เลือกเป็นผู้ฝึกสอนให้อินโดนีเซีย ตั้งแต่ปี 2547 เป็นต้นมา [2]
นอกจากนี้เขายังเคยเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนให้กับปตท.ระยอง ในไทยพรีเมียร์ลีก และ นครปฐม ยูไนเต็ด
เกียรติประวัติ
แก้นักเตะ
แก้Portland Timbers
Nottingham Forest
- First Division: 1977–78
- Football League Cup: 1977–78
- FA Charity Shield: 1978
- Anglo-Scottish Cup: 1976
Aston Villa
- First Division: 1980–81
- FA Charity Shield: 1981
- European Cup: 1981–82
- European Super Cup: 1982
ผู้ฝึกสอน
แก้ทีมชาติไทย
ทีมชาติอินโดนีเซีย
- ASEAN Football Championship Runner-up: 2004
อ้างอิง
แก้- ↑ บทสัมภาษณ์ ปีเตอร์ วิธ (อังกฤษ)
- ↑ ประวัติ ปีเตอร์ วิธ จาก รู้ไปโม้ด