บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส

บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Berengária (บึเร็งการียา); เดนมาร์ก: Bengjerd (เบ็งเจิร์ด); ราว ค.ศ. 1198 – 27 มีนาคม ค.ศ. 1221) เป็นเจ้าหญิงแห่งโปรตุเกส (อินฟันตา; infanta) และทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก จากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก[1] ทรงเป็นพระราชธิดาพระองค์ที่ 5 ในพระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกสกับด็อลซาแห่งอารากอน[2] พระนางยังเป็นพระราชชนนีในพระเจ้าอีริคที่ 4, พระเจ้าอเบล และพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์[3]

บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส
สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก
เจ้าหญิงบึเร็งการียาในภาพพงศาวลีกษัตริย์โปรตุเกส วาดโดยอังตอนียู ดึ อูลังดา ราวปี ค.ศ. 1530–1534
สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก
ครองราชย์1214 – 27 มีนาคม 1221
ก่อนหน้าดักมาร์แห่งโบฮีเมีย
ถัดไปลียูโนร์แห่งโปรตุเกส
ฐานะยุวราชินี
ประสูติราว ค.ศ. 1198
สวรรคต27 มีนาคม ค.ศ. 1221(1221-03-27) (23 ปี)
ริงสเต็ด เดนมาร์ก
ฝังพระศพโบสถ์นักบุญเบ็นท์ ริงสเต็ด เดนมาร์ก
คู่อภิเษกพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก
พระราชบุตรพระเจ้าอีริคที่ 4 แห่งเดนมาร์ก
เจ้าหญิงโซฟี มาร์เกรฟวีนแห่งบรันเดนบูร์ก
พระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก
พระนามเต็ม
บึเร็งการียา บอร์กอญา
ราชวงศ์ราชวงศ์เบอร์กันดีโปรตุเกส
พระราชบิดาพระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกส
พระราชมารดาด็อลซาแห่งอารากอน
ศาสนาโรมันคาทอลิก

พระชนม์ชีพ แก้

เจ้าหญิงบึเร็งการียาเป็นบุตรพระองค์ที่ 10 จากทั้งหมด 11 พระองค์ของพระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกสกับด็อลซาแห่งอารากอน ขณะทรงมีพระชนมายุ 14 พรรษาใน ค.ศ. 1212 เจ้าหญิงบึเร็งการียาทรงกำพร้าเนื่องจากพระราชชนกสวรรคตใน ค.ศ. 1212 ส่วนพระราชชนนีสิ้นพระชนม์ไปตั้งแต่ ค.ศ. 1198 ตามพงศาวดารและเพลงบัลลาดมากมายบันทึกนามของพระนางไว้ว่า บรินเกนิเล (Bringenilæ) เบ็นเกิร์ด (Bengerd) เบ็งเจิร์ด (Bengjerd)

อภิเษกสมรส แก้

กษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์กทรงได้รับการแนะนำตัวเจ้าหญิงบึเร็งการียาผ่านพระขนิษฐาของพระองค์คือ เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเดนมาร์ก ซึ่งเป็นสมเด็จพระราชินีฝรั่งเศสจากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าฟีลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งเป็นพระญาติด้วย ในขณะนั้น เจ้าหญิงบึเร็งการียาอยู่ในราชสำนักฝรั่งเศส ทรงเสด็จออกจากโปรตุเกสมาพร้อมกับพระเชษฐาคือ เจ้าชายฟือร์นังดูใน ค.ศ. 1212

มีเพลงพื้นเมืองบัลลาดเก่าแก่กล่าวถึงช่วงที่สมเด็จพระราชินีดักมาร์แห่งเดนมาร์กกำลังจะสิ้นพระชนม์ว่า พระนางทรงขอให้กษัตริย์วัลเดมาร์เสกสมรสกับเคิร์ชเทน บุตรีของคาร์ล ฟอน รีซ และไม่ให้เสกสมรสกับ "ดอกไม้งาม" อย่างบึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส (เบ็นเกิร์ด) เพราะพระนางทรงทำนายว่าเหล่าโอรสที่เกิดกับบึเร็งการียาแห่งโปรตุเกสจะต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์กัน ซึ่งเป็นเพียงตำนานโดยไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวนี่

สมเด็จพระราชินี แก้

พระมเหสีพระองค์แรกของกษัตริย์วัลเดมาร์ คือ ดักมาร์แห่งโบฮีเมีย เป็นพระราชินีที่ได้รับความนิยมอย่างสูง ทรงมีพระเกศาสีบลอนด์งามตามแบบฉบับของชาวนอร์ดิก ส่วนสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาทรงแตกต่างอย่างมาก พระนางมีพระเนตรสีดำ พระเกศางามสีดำขลับ

ชาวเดนส์แต่งเพลงพื้นบ้านเกี่ยวกับพระราชินีบึเร็งการียาและตำหนิพระนางในเรื่องการเก็บภาษีในอัตราสูงของกษัตริย์วัลเดมาร์ แม้ว่าความจริงแล้วจะเป็นภาษีการสงครามของกษัตริย์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพระราชินีโดยตรง ความนิยมในอดีตพระราชินีที่มีอยู่สูงมาก ทำให้พระราชินีพระองค์ใหม่ไม่ได้รับความนิยมในเดนมาร์ก พระนางได้รับการกล่าวขานว่าทรงบริจาคพระราชทรัพย์แก่โบสถ์และคอนแวนต์ พระนางบึเร็งการียาเป็นสมเด็จพระราชินีพระองค์แรกที่ได้รับการสวมมงกุฎ ซึ่งมีการกล่าวไว้ในบันทึกรายการทรัพย์สินของพระนาง (ค.ศ. 1225)

ใน ค.ศ. 1221 หลังจากที่สมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาทรงมีพระประสูติกาลพระโอรสสามพระองค์ที่จะได้เป็นกษัตริย์ในอนาคต และพระธิดาหนึ่งพระองค์ พระนางได้สิ้นพระชนม์ขณะมีพระประสูติกาล พระศพของสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาถูกฝังที่โบสถ์นักบุญเบ็นท์ในริงสเต็ด เคียงข้างพระบรมศพกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 และอีกข้างของกษัตริย์คือ พระศพของสมเด็จพระราชินีดักมาร์

พระโอรสธิดา แก้

  พระนาม ประสูติ สิ้นพระชนม์ คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา
  พระเจ้าอีริคที่ 4 แห่งเดนมาร์ก ราว ค.ศ. 1216 10 สิงหาคม ค.ศ. 1250[3] อภิเษกสมรส 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1239 กับ
จัตตาแห่งแซกโซนี
มีพระโอรสธิดา 6 พระองค์ ได้แก่
เจ้าหญิงโซเฟีย สมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดน
เจ้าชายคนุด
เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์
เจ้าหญิงจัตตา
เจ้าชายคริสตอฟ
เจ้าหญิงอักเนส
- เจ้าหญิงโซฟี มาร์เกรฟวีนแห่งบรันเดนบูร์ก ค.ศ. 1217 ค.ศ. 1247[3] อภิเษกสมรส ค.ศ. 1230 กับ
โยฮันน์ที่ 1 มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก
มีพระโอรสธิดา 6 พระองค์ ได้แก่
โยฮันน์ที่ 2 มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก-สเตนดัล
อ็อทโทที่ 4 มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก-สเตนดัล
ค็อนราด มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก-สเตนดัล
อีริคแห่งบรันเดนบูร์ก
เฮเลนเนอแห่งบรันเดนบูร์ก
เฮอร์มานน์แห่งบรันเดนบูร์ก
  พระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก ค.ศ. 1218 29 มิถุนายน ค.ศ. 1252[3] อภิเษกสมรส 25 เมษายน ค.ศ. 1237 กับ
เมิร์ชทิลด์แห่งฮ็อลชไตน์
มีพระโอรสธิดา 4 พระองค์ ได้แก่
วัลเดมาร์ที่ 3 ดยุกแห่งชเลสวิก
เจ้าหญิงโซฟี
อีริคที่ 1 ดยุกแห่งชเลสวิก
อเบล ลอร์ดแห่งลังก์เอลันด์
  พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก ค.ศ. 1219 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1259[3] อภิเษกสมรส ค.ศ. 1248 กับ
มาร์เกเรเธ ซัมบีเรีย
มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่
เจ้าหญิงเมิร์ชทิลด์
เจ้าหญิงมาร์เกรเธอ
พระเจ้าอีริคที่ 5 แห่งเดนมาร์ก
- บุตรตายคลอด ค.ศ. 1221 ค.ศ. 1221 สิ้นพระชนม์เมื่อประสูติ

มรดก แก้

 
เปียพระเกศาของพระราชินีบึเร็งการียาที่โบสถ์นักบุญเบ็นท์ในริงสเต็ด

พระมเหสีทั้งสองพระองค์ของกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 ทรงมีบทบาทสำคัญที่ปรากฎในเพลงบัลลาดและตำนานพื้นบ้านเดนมาร์ก สมเด็จพระราชินีดักมาร์ทรงเป็นมเหสีที่นุ่มนวล เคร่งศาสนาและเป็นภรรยาตามคตินิยม ส่วนสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียา (เบ็งเจิร์ด) เป็นสตรีผู้งดงามและหยิ่งยะโส[4]

เมื่อมีการเปิดโลงพระศพสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาใน ค.ศ. 1885 มีการค้นพบเปียพระเกศาของพระนางและกะโหลกพระเศียรที่ประณีต และโครงกระดูกร่างกายที่รูปร่างดีเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความงามของพระนางตามตำนาน และมีการวาดภาพเพื่อแสดงให้เห็นว่าพระนางทรงมีรูปลักษณ์อย่างไร

อ้างอิง แก้

  1. Hundahl 2014, p. 270.
  2. Diffie & Winius 1985, p. 15.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Line 2007, p. 581.
  4.   Bain, Robert Nisbet (1911). "Valdemar II." . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 27 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 841–842.

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Berengaria of Portugal

  • Diffie, Bailey W.; Winius, George D. (1985). Foundations of the Portuguese Empire: 1415 - 1580. University of Minnesota Press. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
  • Hundahl, Kerstin (2014). "Placing Blame and Creating Legitimacy: The Implications of Rugish Involvement in the Struggle over the Succession amidst the Danish Church Strife c.1258-1260". ใน Hundahl, Kerstin; Kjær, Lars; Lund, Niels (บ.ก.). Denmark and Europe in the Middle Ages, c.1000–1525: Essays in Honour of Professor Michael H. Gelting. Ashgate Publishing. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
  • Line, Philip (2007). Kingship and State Formation in Sweden: 1130 - 1290. Brill. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
  • Dansk Kvindebiografisk Leksikon (In Danish)


ก่อนหน้า บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส ถัดไป
ว่าง
ลำดับก่อนหน้า
ดักมาร์แห่งโบฮีเมีย
   
สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก
(ราชวงศ์แอสตริดเซน)

(ค.ศ. 1214–1221)
  'ว่าง
ลำดับถัดไป
ลียูโนร์แห่งโปรตุเกส
ฐานะยุวราชินี'