ชูการ์ไกลเดอร์

สปีชีส์ของกระรอก
ชูการ์ไกลเดอร์
ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Pleistocene–Recent
สถานะการอนุรักษ์
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Animalia
ไฟลัม: Chordata
ชั้น: Mammalia
ชั้นฐาน: Marsupialia
อันดับ: Diprotodontia
วงศ์: Petauridae
สกุล: Petaurus
สปีชีส์: P.  breviceps
ชื่อทวินาม
Petaurus breviceps
Waterhouse, 1839
ชนิดย่อย
  • P. b. breviceps (Waterhouse, 1839)
  • P. b. longicaudatus (Longman, 1924)
  • P. b. ariel (Gould, 1842)
  • P. b. flavidus (Tate & Archbold, 1935)
  • P. b. papuanus (Thomas, 1888)
  • P. b. tafa (Tate & Archbold, 1935)
  • P. b. biacensis (Ulmer, 1940)
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ (แบ่งชนิดย่อยตามสีต่าง ๆ)
Sugar Glider natural range:
Red:P. b. breviceps
Blue:P. b. longicaudatus
Dk Green:P. b. ariel
Gold:P. b. flavidus
Magenta:P. b. papuanus
Lt Green:P. b. tafa
Black:P. b. biacensis

ชูการ์ไกลเดอร์ หรือที่บางครั้งเรียกกันว่า จิงโจ้ร่อน (อังกฤษ: sugar glider, Australia sugar glider; ชื่อวิทยาศาสตร์: Petaurus breviceps) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กชนิดหนึ่ง จัดเป็นสัตว์ที่อยู่ในชั้นฐานสัตว์มีกระเป๋าหน้าท้องจำพวกพอสซัม เนื่องจากในตัวเมียจะมีกระเป๋าหน้าท้อง ใช้สำหรับให้ลูกอ่อนอยู่อาศัยจนกว่าจะโตได้ที่

ชูการ์ไกลเดอร์มีลักษณะภายนอกคล้ายคลึงกับกระรอกบินมาก แต่เป็นสัตว์คนละอันดับกัน เนื่องจากกระรอกบินเป็นสัตว์ที่อยู่ในอันดับสัตว์ฟันแทะ

ชูการ์ไกลเดอร์เป็นสัตว์ที่ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงตั้งแต่ 6-10 ตัวขึ้นไป และแต่ละฝูงจะมีการกำหนดอาณาเขตของตัวเองอย่างชัดเจน ซึ่งตัวผู้ที่เป็นจ่าฝูงจะมีการปล่อยกลิ่นเพื่อกำหนดอาณาเขตของตนเอง อายุโดยเฉลี่ย 10-15 ปี ตามธรรมชาติแล้ว ชูการ์ไกลเดอร์จะอาศัยอยู่บนต้นไม้ ดังนั้นจึงมีเล็บที่แหลมคมใช้เกาะเพื่อกระโดดข้ามจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังอีกต้นหนึ่ง

ขนมีลักษณะนุ่มมาก บริเวณข้างลำตัวของมันจะมีพังผืด ซึ่งสามารถกางได้จากขาหน้าไปถึงขาหลังเพื่อลู่ลมเวลาร่อน เหมือนเช่นกระรอกบิน หรือบ่าง

เป็นสัตว์ที่หากินในเวลากลางคืน โดยอาหารหลัก คือ แมลง ส่วนผลไม้จะถือเป็นอาหารรอง เมื่อโตเต็มที่จะมีขนาดความยาวจากจมูกถึงปลายหางจะอยู่ที่ 11 นิ้ว

แพร่กระจายพันธุ์ตั้งแต่ปาปัวนิวกินี จนถึงออสเตรเลียทางซีกตะวันออก สามารถแบ่งออกได้เป็น 7 ชนิดย่อย ๆ (ดูในตาราง)

ด้วยความน่ารัก ประกอบกับเป็นสัตว์ที่มีขนาดเล็ก และมีอุปนิสัยไม่ดุร้ายก้าวร้าว ทำให้ชูการ์ไกลเดอร์นิยมนำมาเลี้ยงกันเป็นสัตว์เลี้ยง ในปัจจุบันสามารถเพาะขยายพันธุ์ในที่เลี้ยงได้แล้ว

นิสัยของชูก้าร์ไกลเดอร์ จะเป็นสัตว์ติดเจ้าของ ขี้เล่น และเชื่องมากๆ หากใส่ใจและหมั่นเล่นกับมันบ่อยๆ

อาหารของชูก้าร์ ไกลเดอร์ คือ ผลไม้หวาน ๆ เช่น มะละกอสุก แตงโม มะม่วงสุก แอปเปิ้ล หนอนนก และตั๊กแตน แต่นอกจากแมลงแล้วอาจมีกินพวกน้ำหวานจากเกสรดอกไม้, น้ำผึ้ง หรือผลไม้รสหวาน

ศัพท์มูลวิทยา

แก้

"ชูการ์ไกลเดอร์" (Sugar glider-ตัวร่อนน้ำตาล) มาจากการที่มีพฤติกรรมชอบกินยางไม้จากต้นไม้ และอาหารที่มีรสชาติหวานในธรรมชาติ[2]

อ้างอิง

แก้
 
ภาพวาดชูการ์ไกลเดอร์ในธรรมชาติ
  1. Salas, L., Dickman, C., Helgen, K., Winter, J., Ellis, M., Denny, M., Woinarski, J., Lunney, D., Oakwood, M., Menkhorst, P. & Strahan, R. (2008). Petaurus breviceps. In: IUCN 2008. IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 28 December 2008. Database entry includes justification for why this species is of least concern
  2. กระรอกบิน หรือฟลายอิ้งฟาแลงเก้อ หน้า 25, "สัตว์สวยป่างาม" โดย ชมรมนิเวศวิทยา มหาวิทยาลัยมหิดล (สิงหาคม, 2518)

บรรณาณุกรม

แก้
  • Cronin, Leonard – Key Guide to Australian Mammals, published by Reed Books Pty. Ltd., Sydney, 1991 ISBN 0 7301 03552
  • van der Beld, John – Nature of Australia – A portrait of the island continent, co-published by William Collins Pty. Ltd. and ABC Enterprises for the Australian Boadcasting Corporation, Sydney, 1988 (revised edition 1992), ISBN 0 7333 0241 6
  • Russell, Rupert – Spotlight on Possums, published by University of Queensland Press, St. Lucia, Queensland, 1980, ISBN 0 7022 14787
  • Troughton, Ellis – Furred Animals of Australia, published by Angus and Robertson (Publishers) Pty. Ltd, Sydney, 1941 (revised edition 1973), ISBN 0 207 12256 3
  • Morcombe, Michael & Irene – Mammals of Australia, published by Australian Universities Press Pty. Ltd, Sydney, 1974, ISBN 0 7249 00179
  • Ride, W. D. L. – A Guide to the Native Mammals of Australia, published by Oxford University Press, Melbourne, 1970, ISBN 19 550252 3
  • Serventy, Vincent – Wildlife of Australia, published by Thomas Nelson (Australia) Ltd., Melbourne, 1968 (revised edition 1977), ISBN 0 17 005168 4
  • Serventy, Vincent (editor) – Australia's Wildlife Heritage, published by Paul Hamlyn Pty. Ltd., Sydney, 1975

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้

  ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Petaurus breviceps ที่วิกิสปีชีส์