จักรพรรดิโกะ-โคงง

ระวังสับสนกับ จักรพรรดิโคงง

จักรพรรดิโกะ-โคงง (ญี่ปุ่น: 後光厳天皇; โรมาจิ: Go-Kōgon-tennō; 23 มีนาคม ค.ศ. 1338 – 12 มีนาคม ค.ศ. 1374) เป็นจักรพรรดิแห่งราชสำนักเหนือองค์ที่ 4 ในช่วงยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ นักวิชาการยุคก่อนเมจิบันทึกว่า รัชสมัยของพระองค์อยู่ในช่วง ค.ศ. 1352 ถึง 1371

จักรพรรดิโกะ-โคงง 後光厳天皇
จักรพรรดิราชสำนักเหนือองค์ที่ 4
ครองราชย์	25 กันยายน ค.ศ. 1352 – 9 เมษายน ค.ศ. 1371
ราชาภิเษก	21 มกราคม ค.ศ. 1354
ก่อนหน้า	ซูโก
ถัดไป	โกะ-เอ็นยู
พระราชสมภพ	23 มีนาคม ค.ศ. 1338
สวรรคต	12 มีนาคม ค.ศ. 1374(1374-03-12) (35 ปี)
ฝังพระศพ	ฟูกากูซะ โนะ คิตะ โนะ มิซาซางิ (深草北陵) เกียวโต
คู่อภิเษก	ฮิโรฮาชิ นากาโกะ
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ...	จักรพรรดิโกะ-เอ็นยู
พระสมัญญานาม สึอิโง: จักรพรรดิโกะ-โคงง (後光厳院 หรือ 後光厳天皇)
ราชสกุล	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	จักรพรรดิโคงง
พระราชมารดา	ซันโจ ฮิเดโกะ
ลายพระอภิไธย

พระนามของพระองค์นั้นนำมาจากพระนามของจักรพรรดิโคงง พระราชบิดาผู้เป็นจักรพรรดิแห่งยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ กับคำว่า โกะ- (後) เข้าไปทำให้พระนามของพระองค์มีความหมายว่า จักรพรรดิโคงงยุคหลัง หรือ จักรพรรดิโคงงที่ 2

พระราชประวัติ

พระองค์มีพระนามส่วนพระองค์ว่า อิยาฮิโตะ (彌仁)

เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 2 ในจักรพรรดิโคงง และเป็นพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาเดียวกันกับจักรพรรดิซูโก พระราชมารดามีพระนามว่าฮิเดโกะ (秀子) ธิดาในซันโจ คินฮิเดะ

• นางกำนัล: ฮิโรฮาชิ (ฟูจิวาระ) นากาโกะ (廣橋（藤原）仲子; 1336/9-1427) ภายหลังเป็น ซูเก็นมนอิง (崇賢門院) ธิดาในฮิโรฮาชิ คาเน็ตสึนะ
  • พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายโอฮิโตะ (緒仁親王) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-เอ็นยู
  • พระราชโอรสองค์ที่ 5: เจ้าชายนักบวชเอโจะ (1362–1437; 永助入道親王)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 6: เจ้าชายนักบวชเกียวนิง (堯仁法親王; 1363–1430）
  • พระราชโอรสองค์ที่ 12: เจ้าชายนักบวชเกียวโชะ (堯性法親王; 1371–1388)
• พระมเหสี: อูเอมง-โนะ-ซูเกะ โนะ สึโบเนะ (右衛門佐局)
  • พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายนักบวชเรียวนิง (1355–1370; 亮仁入道親王)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายนักบวชเกียวโจะ (行助法親王; 1360–1386）
  • พระราชโอรส: (1361–1369)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 7: เจ้าชายนักบวชคากูโซ (1363–1390; 覺増法親王)
• พระมเหสี: ซาเกียวไดบุ-โนะ-สึโบเนะ (左京大夫局) ธิดาในโฮอิง โชไก
  • พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงฮารูโกะ (สวรรคต ค.ศ. 1390; 治子内親王)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 4: เจ้าชายนักบวชคากูเอ (覺叡法親王; 1361–1377)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 8: เจ้าชายนักบวชโดเอ็ง (道圓入道親王; 1364–1385)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 11: เจ้าชายนักบวชโชโจะ (聖助法親王; ประสูติ ค.ศ. 1371)
• พระมเหสี: โชนางง-ไนชิ (少納言内侍) ธิดาในทาจิบานะ ดนะ โมจิชิเงะ
  • พระราชโอรสองค์ที่ 10: เจ้าชายนักบวชเมียวโช (1367–1396; 明承法親王)
• จากสตรีไม่ทราบนาม
  • พระราชโอรสองค์ที่ 9: เจ้าชายนักบวชคันชุ (1366–1401; 寬守法親王)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 13: เจ้าชายนักบวชคันเกียว (1373–1405; 寬教入道親王)
  • พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงเค็นชิ (見子內親王)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 14: ?
  • พระราชธิดา: เจ้าหญิงชูนิง (秀仁女王)

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโกะ-โคงง

จักรพรรดิโกะ-โคงงครอง ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ระหว่างวันที่ 25 กันยายน ค.ศ. 1352 - 9 เมษายน ค.ศ. 1371

• 23 มีนาคม ค.ศ. 1338 (วันที่ 2 เดือน 3 ปี เก็งมู ที่ 5) : เจ้าชายอิยะฮิโตะประสูติโดยเป็นพระราชโอรสองค์แรกภายหลังการสละราชบัลลังก์ของจักรพรรดิโคงงพระราชบิดา

• 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351 (วันที่ 7 เดือน 11 ปี โชเฮ ที่ 3) : ปีที่ 3 ในรัชสมัยจักรพรรดิซุโกพระองค์ถูกบีบบังคับให้สละราชบัลลังก์ทำให้เจ้าชายอิยะฮิโตะได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิโกะ-โคงง

• 25 กันยายน ค.ศ. 1352 (วันที่ 19 เดือน 8 ปี โชเฮ ที่ 4) : จักรพรรดิโกะ-โคงงประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

• 9 เมษายน ค.ศ. 1371 (วันที่ 23 เดือน 3 ปี โออัง ที่ 4) : ปีที่ 18 ในรัชสมัย จักรพรรดิโกะ-โคงง พระองค์สละราชบัลลังก์ให้กับพระราชโอรสองค์โปรดคือ เจ้าชายโอะฮิโตะ ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู โดยอดีตจักรพรรดิโกะ-โคงงเป็น ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) และ ว่าราชการในวัด กุมพระราชอำนาจเหนือพระราชโอรส

• 12 มีนาคม ค.ศ. 1374 (วันที่ 1 เดือน 4 ปี โฮอัง ที่ 7) : อดีตจักรพรรดิโกะ-โคงงประชวรสวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 35 พรรษา

ดูเพิ่ม

• รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น
• จักรพรรดิญี่ปุ่น

ข้อมูล

• Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
• Titsingh, Isaac, ed. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland.