จักรพรรดิซูโก

(เปลี่ยนทางจาก จักรพรรดิซุโก)

จักรพรรดิซูโก (ญี่ปุ่น: 崇光天皇โรมาจิSukō Tennō; 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1334 — 31 มกราคม ค.ศ. 1398) เป็นจักรพรรดิแห่งราชสำนักเหนือองค์ที่ 3 ในสมัยราชสำนักเหนือ-ใต้ของญี่ปุ่น นักวิชาการก่อนยุคเมจิรายงานว่า พระองค์ครองราชย์ใน ค.ศ. 1348 ถึง 1351[1]

จักรพรรดิซูโก
崇光天皇
จักรพรรดิทางเหนือองค์ที่ 3
18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 – 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351
พิธีขึ้น3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1350
พระมรณนามสึอิโง:
จักรพรรดิซูโก (崇光院 หรือ 崇光天皇)
ก่อนหน้าโคเมียว
ถัดไปโกะ-โคงง

พระราชสมภพ25 พฤษภาคม ค.ศ. 1334
สวรรคต31 มกราคม ค.ศ. 1398(1398-01-31) (63 ปี)
ฝังพระบรมศพไดโกเมียวจิ โนะ มิซาซางิ (大光明寺陵)
พระราชบิดาจักรพรรดิโคงง
พระราชมารดาซันโจ ชูชิ

พระราชประวัติ

แก้

จักรพรรดิซูโกมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายมาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 益仁親王โรมาจิMasuhito-shinnō) ก่อนที่ในภายหลังจะเปลี่ยนเป็น เจ้าชายโอกิฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 興仁親王โรมาจิOkihito-shinnō)

เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในจักรพรรดิโคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิพระองค์แรกที่ประสูติแต่นางกำนัลชื่อ ซันโจ ชูชิ โดยมีพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาเดียวกันคือ เจ้าชายอิยาฮิโตะ หรือต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-โคงง ที่สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์

เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิซูโก

แก้

จักรพรรดิซูโกครอง ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ระหว่างวันที่ 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 - 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351

  • 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 (วันที่ 27 เดือน 10 ปี โชเฮ ที่ 3) : ปีที่ 12 ในรัชสมัยจักรพรรดิโคเมียวสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายโอะกิฮิโตะขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิซูโก หลังจากนั้นไม่นานจึงได้มีการจัดพระราชพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิโอะกิฮิโตะที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ แต่เนื่องจากจักรพรรดิซูโกยังพระเยาว์ทำให้อดีตจักรพรรดิโคงงพระราชบิดาของจักรพรรดิซูโกได้เป็น ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) กุมพระราชอำนาจในพระนามของพระราชโอรสไว้ตลอดรัชสมัย

แต่ในระหว่างนั้นได้เกิดความขัดแย้งขึ้นใน รัฐบาลโชกุนอะชิกะงะ ระหว่าง โชกุน อะชิกะงะ ทะกะอุจิ และน้องชายคือ อะชิกะงะ ทะดะโยะชิ จนนำไปสู่เหตุการณ์ ความวุ่นวายปีคังโน ซึ่งทำให้รัฐบาลโชกุนแบ่งเป็น 2 ฝ่ายคือฝ่ายทะดะโยะชิที่สนับสนุน ราชสำนักใต้ และฝ่ายโชกุนทะกะอุจิที่สนับสนุน ราชสำนักเหนือ

  • 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351 (วันที่ 7 เดือน 11 ปี โชเฮ ที่ 3) : ปีที่ 3 ในรัชสมัยกองทัพราชสำนักเหนือที่นำโดยโชกุนทะกะอุจิบุกเข้ายึด นครหลวงเคียวโตะ คืนจากกองทัพราชสำนักใต้และบีบบังคับให้จักรพรรดิซูโกสละราชบัลลังก์และโชกุนทะกะอุจิได้สถาปนาเจ้าชายอิยะฮิโตะพระราชอนุชาของอดีตจักรพรรดิซูโกขึ้นเป็น จักรพรรดิโกะ-โคงง หลังจากนั้นไม่นานกองทัพราชสำนักใต้ได้บุกเข้ายึดนครหลวงเคียวโตะคืนจากฝ่ายราชสำนักเหนือ
  • เมษายน ค.ศ. 1352 (เดือน 2 ปี โชเฮ ที่ 4) : กองทัพราชสำนักเหนือได้บุกเข้ายึดนครหลวงเคียวโตะทำให้กองทัพราชสำนักใต้ได้นำตัวอดีต จักรพรรดิโคงง , อดีต จักรพรรดิโคเมียว และอดีต จักรพรรดิซูโก พร้อมกับ เจ้าชายทะดะฮิโตะ อดีตรัชทายาทพระราชโอรสของอดีตจักรพรรดิซูโกอพยพลงใต้ไปจำคุกที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในเขตอำนาจของราชสำนักใต้อยู่นานถึง 5 ปีเศษทั้งสองราชสำนักจึงได้เจรจากันจนปล่อยตัวทั้ง 4 พระองค์ออกมาและได้กลับไปประทับที่เคียวโตะ

เมื่อเสด็จกลับสู่เคียวโตะอดีตจักรพรรดิซูโกพยายามเสนอชื่อ เจ้าชายโยะชิฮิโตะ พระราชโอรสขึ้นเป็นรัชทายาทแต่ได้รับการปฏิเสธจากทางรัฐบาลเนื่องจากโชกุนทะกะอุจิได้เลือกพระราชโอรสของ จักรพรรดิโกะ-โคงง คือ เจ้าชายโอะฮิโตะ (ต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู ) เป็นรัชทายาท

  • 31 มกราคม ค.ศ. 1398 (วันที่ 13 เดือน 1 ปี โอเอะ ที่ 5) : อดีตจักรพรรดิซูโกสวรรคตเมื่อพระชนมายุได้ 63 พรรษา

ในปี ค.ศ. 1428 หรือ 30 ปีหลังจากการสวรรคตของจักรพรรดิซูโกเจ้าชายฮิโกะฮิโตะจากสายราชสกุล ฟุชิมิ โนะ มิยะ ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของราชสกุล จิเมียวอิง พระราชปนัดดา (เหลน) ของจักรพรรดิซูโกได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิโกะ-ฮะนะโซะโนะ ภายหลังการสวรรคตของ จักรพรรดิโชโก ที่สืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิโกะ-โคงง เป็นการเติมเต็มพระราชประสงค์ของจักรพรรดิซูโก

พงศาวลี

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 296–301.
  2. "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 4 December 2020.

ข้อมูล

แก้