ไดโจโฮโอ หรือ ไดโจโฮ (ญี่ปุ่น: 太上法皇, Daijō Hōō, Daijō Hō แปลตรงตัวว่า "มหาธรรมราชา";[1] อังกฤษ: cloistered emperor) เป็นคำเรียกจักรพรรดิญี่ปุ่นที่สละราชบัลลังก์ออกผนวช

จักรพรรดิเรเง็ง หนึ่งในไดโจโฮโอ

บางครั้ง ไดโจโฮโอยังทำหน้าที่เป็นไดโจเท็นโน (มหาจักรพรรดิ) จึงอาจมีอำนาจอยู่แม้สละราชย์แล้ว

สมัญญาไดโจโฮโอนี้มอบให้จักรพรรดิโชมุเป็นพระองค์แรก ภายหลังยังมอบให้แก่จักรพรรดิญี่ปุ่นอีกหลายพระองค์ที่ "โกนพระเศียร" เพื่อแสดงพระประสงค์จะเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์[2]

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ทิพย์เทียมพงษ์, โฆษิต (2017-11-27). "สะดุดคำ สถานะของ "จักรพรรดิญี่ปุ่น" หลังสละราชสมบัติ กับหลากประเด็นที่ต้องคิด". ญี่ปุ่นมุมลึก. Bangkok: ผู้จัดการ. สืบค้นเมื่อ 2019-05-01.
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1963). Vicissitudes of Shinto, p. 27.