จวนฮุย
จวนฮุย[1][2] (มีบทบาทในช่วงปี ค.ศ. 257-258) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉฺวียน อี (จีน: 全禕; พินอิน: Quán Yī) หรือ เฉฺวียน ฮุย (จีน: 全輝; พินอิน: Quán Huī)[3] เป็นขุนนางและขุนพลของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน ในช่วงระหว่างปี ค.ศ. 257-258 จวนฮุยแปรพักตร์เข้าด้วยวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของง่อก๊กและกลายเป็นขุนนางของวุยก๊ก
จวนฮุย (เฉฺวียน อี / เฉวียน ฮุย) | |
|---|---|
| 全禕 / 全輝 | |
| เจ้าเมือง (郡守 จฺวิ้นโฉ่ว) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 258 – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจมอ |
| ขุนพล (將軍 เจียงจวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 258 | |
| กษัตริย์ | ซุนเหลียง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ นครหางโจว มณฑลเจ้อเจียง |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| บุพการี |
|
| ญาติ | |
| อาชีพ | ขุนพล |
| บรรดาศักดิ์ | เลี่ยโหว (列侯) |
ประวัติ
แก้จวนฮุยเป็นชาวอำเภอเจียนต๋อง (錢唐縣 เฉียนถางเซี่ยน) เมืองง่อกุ๋น (吳郡 อู๋จฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือนครหางโจว มณฑลเจ้อเจียง[4] เป็นหลานปู่ของจวนจ๋องขุนพลของรัฐง่อก๊ก และเป็นบุตรชายของเฉฺวียน ซฺวี่ (全緒) ผู้เป็นบุตรชายคนโตของจวนจ๋อง
กบฏจูกัดเอี๋ยน
แก้ในปี ค.ศ. 257 เดือน 5 ของศักราชไท่ผิงปีที่ 2 จูกัดเอี๋ยนขุนพลของรัฐวุยก๊กก่อกบฏที่อำเภอฉิวฉุน (壽春 โช่วชุน; ปัจจุบันคืออำเภอโช่ว นครลู่อาน มณฑลอานฮุย) เพื่อต่อต้านสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งวุยก๊ก จูกัดเอี๋ยนส่งจูกัดเจ้งบุตรชายและงอก๋งหัวหน้าเสมียน (長史 จ๋างฉื่อ) ไปขอการสนับสนุนจากง่อก๊ก ง่อก๊กจึงส่งบุนขิม, จวนเต๊ก (全懌 เฉวียน อี้; อาของจวนฮุย), จวนตวน (全端 เฉวียน ตวาน), ต๋องจู (唐咨 ถาง จือ), หวาง จั้ว (王祚) และนายทหารคนอื่น ๆ ให้นำกำลังพลง่อก๊ก 30,000 นายไปสนับสนุนการก่อกบฏของจูกัดเอี๋ยน[5] ในเดือน 6 บุนขิม จวนเต๊ก และนายทหารคนอื่น ๆ เดินทัพตัดผ่านภูมิประเทศภูเขาเข้าฉิวฉุนทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือ[6] หลานอาของจวนเต๊กคือจวนฮุยและเฉฺวียน อี๋ (全儀) อยู่ที่นครหลวงเกี๋ยนเงียบ (建業 เจี้ยนเย่; ปัจจุบันคือนครหนานจิง มณฑลเจียงซู) เกิดทะเลาะกับสมาชิกในครอบครัว จึงพามารดาและคนรับใช้หลายสิบคนข้ามแม่น้ำไปเข้าร่วมกับสุมาเจียว จงโฮยผู้ช่วยคนสนิทของสุมาเจียวจึงวางแผนเขียนหนังสือลับในนามของจวนฮุยและเฉฺวียน อี๋ แล้วส่งคนสนิทของจวนฮุยและเฉฺวียน อี๋ให้นำหนังสือลับเข้าฉิวฉุนไปแจ้งจวนเต๊ก โดยอ้างว่าผู้คนในง่อก๊กโกรธมากที่จวนเต๊กและคนอื่น ๆ ไม่สามารถเอาชนะทหารข้าศึกที่กำลังปิดล้อมฉิวฉุนได้ และคิดจะใช้เรื่องนี้ในการสังหารสมาชิกในครอบครัวของจวนเต๊กและคนอื่น ๆ แล้วจึงยอมจำนนต่อวุยก๊ก จวนเต๊กและคนอื่น ๆ ได้รับข่าวก็ตกใจและรู้สึกไม่สบายใจ ในเดือน 12 จวนเต๊กและคนอื่น ๆ นำทหารหลายพันนายยอมจำนนต่อสุมาเจียว ผู้คนในฉิวฉุนทราบเรื่องนี้ก็รู้สึกหวาดกลัวและไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป[3][7] ภายหลังราชสำนักวุยก๊กแต่งตั้งให้จวนฮุยและคนอื่น ๆ มีตำแหน่งเป็นเจ้าเมือง (郡守 จฺวิ้นโฉ่ว) และมีบรรดาศักดิ์ระดับเลี่ยโหว (列侯)[8]
ในนิยายสามก๊ก
แก้ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 ซึ่งเล่าเรื่องเหตุการณ์ก่อนและระหว่างยุคสามก๊ก จวนฮุยปรากฏเป็นตัวละครในตอนที่ 112[a] ในนวนิยาย จวนฮุยเป็นบุตรชายของจวนตวนและติดตามจวนตวนในการยกกำลังทหารไปสนับสนุนจูกัดเอี๋ยนที่ฉิวฉุน ภายหลังจวนฮุยไม่สามารถรุกคืบหรือล่าถอยได้ จึงตัดสินใจยอมจำนนต่อสุมาเจียวและได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนพลรอง (偏將軍 เพียนเจียงจฺวิน) จวนฮุยยังเขียนหนังสือไปเกลี้ยกล่อมให้จวนตวนและจวนเต๊กยอมจำนนต่อสุมาเจียว[9]
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้- ↑ ตรงกับสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 82[1][2]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 ("จึงให้หาจวนฮุยผู้เปนบุตรจวนตวนมาสั่งว่า ท่านเร่งยกไปตีทัพวุยก๊กให้ถอยไปจงได้ ถ้ามิได้ทั้งพ่อทั้งลูกอย่ากลับมาหาเรา ซุนหลิมสั่งแล้วก็ไปตำบลเกี๋ยนเงียบ") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 23, 2024.
- ↑ 2.0 2.1 ("ฝ่ายจวนฮุยยกทหารมาเห็นทหารเมืองวุยก๊กมากนักจะหักเข้าไปก็มิได้ จะถอยหลังไปก็กลัวซุนหลิม ก็สมัคเข้าอยู่ด้วยสุมาเจียว ๆ ก็ตั้งให้จวนฮุยเปนทหารรอง ฝ่ายจวนฮุยมีความยินดีนักคิดอ่านกตัญญูรู้คุณสุมาเจียว จึงเขียนหนังสือเปนใจความว่า ให้จวนตวนผู้เปนบิดาจวนเต๊กผู้อาว์เราสมัคมาอยู่ด้วยสุมาเจียวเถิด ซุนหลิมนั้นเปนคนหยาบช้าหามีความเมตตากรุณาไม่ ข้าพเจ้าก็มาเข้าด้วยสุมาเจียวแล้วก็ผูกกับลูกเกาทัณฑ์ยิงเข้าไปในเมือง จวนเต๊กได้หนังสือแล้วก็ไปหาจวนตวน พาทหารพรรคพวกของตัวเปิดประตูออกมาเข้าด้วยสุมาเจียว") "สามก๊ก ตอนที่ ๘๒". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ September 23, 2024.
- ↑ 3.0 3.1 (懌兄子輝、儀留建業，與其家內爭訟，攜其母，將部曲數十家渡江，自歸文王。會建策，密為輝、儀作書，使輝、儀所親信齎入城告懌等，說吳中怒懌等不能拔壽春，欲盡誅諸將家，故逃來歸命。懌等恐懼，遂將所領開東城門出降，皆蒙封寵，城中由是乖離。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
- ↑ (全琮字子璜，吳郡錢唐人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 60.
- ↑ (遣長史吳綱將小子靚至吳請救。吳人大喜，遣將全懌、全端、唐咨、王祚等，率三萬眾，密與文欽俱來應誕。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
- ↑ (文欽、全懌等從城東北因山乘險，得將其眾突入城。) จื้อจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 77.
- ↑ (十一月，全緒子禕、儀以其母奔魏。十二月，全端、懌等自壽春城詣司馬文王。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
- ↑ (懌兄子禕、儀、靜等亦降魏，皆歷郡守列侯。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 60.
- ↑ สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 112.
บรรณานุกรม
แก้- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). จิ้นชู.
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- ล่อกวนตง. (ศตวรรษที่ 14) สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้)