ความสัมพันธ์เกาหลีใต้–ไทย
ความสัมพันธ์เกาหลีใต้–ไทย เป็นความสัมพันธ์ทวิภาคีระหว่างราชอาณาจักรไทยและสาธารณรัฐเกาหลี ทั้ง 2 ประเทศสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2501[1]
 | |
 เกาหลีใต้ |
 ไทย |
ในช่วงสงครามเกาหลี ประเทศไทยเป็นชาติที่สองที่ส่งกองกำลังไปสนับสนุนเกาหลีใต้หลังจากสหรัฐ[2] โดยส่งทหารไปมากกว่า 10,000 นาย และมีรายงานว่ามีทหารไทยเสียชีวิต 137 นายและบาดเจ็บมากกว่า 300 นาย[2]
ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2546 ประธานาธิบดีเกาหลีใต้ โน มู-ฮย็อน ได้เยือนประเทศไทย และนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตรได้เข้าเยี่ยม ณ กรุงโซล ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2548[3]
กระทรวงอุตสาหกรรมของไทยรายงานว่าทั้งไทยและเกาหลีใต้มีมูลค่าการค้าอยู่ที่ 11.7 พันล้านดอลลาร์สหรัฐใน พ.ศ. 2560[4] ข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2563 มีบริษัทเกาหลีใต้ 400 แห่งเข้ามาลงทุนในประเทศไทย และการค้าขายระหว่างไทยกับเกาหลีใต้อยู่ที่ประมาณ 15,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (470,000 ล้านบาท) ต่อปี[5]
ในวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2567 โคเรียนแอร์ ได้ทำการบินมายังท่าอากาศยานนานาชาติดอนเมือง[6]นอกเหนือจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมินับเป็นสายการบินต่างชาติสายการบินแรกที่ทำการบินทั้งสองท่าอากาศยาน
การเปรียบเทียบ แก้
 สาธารณรัฐเกาหลี
|
 ราชอาณาจักรไทย
| |
|---|---|---|
| ตราแผ่นดิน | 
|
|
| ธงชาติ | 
|
|
| ประชากร | 51,446,201 คน | 68,863,514 คน |
| พื้นที่ | 100,363 ตร.กม. (38,750 ตร.ไมล์) | 513,120 ตร.กม. (198,120 ตร.ไมล์) |
| ความหนาแน่น | 507 คน/ตร.กม. (1,313.1 คน/ตร.ไมล์) | 132.1 คน/ตร.กม. (342.1 คน/ตร.ไมล์) |
| เมืองหลวง | โซล | กรุงเทพมหานคร |
| เมืองที่ใหญ่ที่สุด | โซล – 9,838,892 คน (เขตปริมณฑล 25,600,000 คน) | กรุงเทพมหานคร – 8,305,218 คน (เขตปริมณฑล 10,624,700 คน) |
| การปกครอง | ประชาธิปไตยแบบประธานาธิบดี | ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข |
| ประมุขแห่งรัฐ | ประธานาธิบดี: ยุน ซ็อก-ย็อล | พระมหากษัตริย์: พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว |
| หัวหน้ารัฐบาล | ประธานาธิบดี: คิม บู-คยุม | นายกรัฐมนตรี: เศรษฐา ทวีสิน |
| ภาษาราชการ | ภาษาเกาหลี | ภาษาไทย |
| ศาสนาหลัก |
|
|
| กลุ่มชาติพันธุ์ | ||
| จีดีพี (ราคาตลาด) | 1.699 ล้านล้านดอลลาร์ (ต่อหัว 32,766 ดอลลาร์) | 516 พันล้านดอลลาร์ (ต่อหัว 7,607 ดอลลาร์) |
| ค่าใช้จ่ายทางทหาร | 34.4 พันล้านดอลลาร์ | 5.69 พันล้านดอลลาร์ |
วัฒนธรรม แก้
วงป็อปและละครโทรทัศน์เกาหลีได้รับความนิยมในประเทศไทยเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่ พ.ศ. 2558 จนถึงขั้นมีการสร้างคำใหม่ที่เรียกปรากฏการณ์นี้ว่า "กระแสเกาหลี"[5] เคป็อปส่งอิทธิพลต่ออาหาร แฟชั่น และความสนใจต่อศัลยกรรมความงามในประเทศไทย[2]
เอกอัครราชทูต แก้
| # | ชื่อ | เริ่มวาระ | หมายเหตุ | |
|---|---|---|---|---|
| － | หลวงสุนาวินวิวัฒน์ | กันยายน พ.ศ. 2502 | [8] | |
| 1 | ชาญ อังศุโชติ | สิงหาคม พ.ศ. 2504 | ||
| 2 | ยวด เลิศฤทธิ์ | พฤษภาคม พ.ศ. 2508 | ||
| 3 | โชติ คล่องวิชา | กันยายน พ.ศ. 2511 | ||
| 4 | พยง ชุติกุล | กันยายน พ.ศ. 2515 | ||
| 5 | สุบรรณ เศวตมาลย์ | กรกฎาคม พ.ศ. 2519 | [9] | |
| 6 | อาสา บูรณ์ยาประท้วง | พฤศจิกายน พ.ศ. 2521 | ||
| 7 | กำธร อุดมฤทธิรุจ | พฤศจิกายน พ.ศ. 2525 | ||
| 8 | สุชาติ จุฑาสมิต | พฤศจิกายน พ.ศ. 2529 | ||
| 9 | ชูชัย เกษมศานติ์ | กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 | ||
| 10 | ธวัชชัย ทวีศรี | ธันวาคม พ.ศ. 2537 | ||
| 11 | วิชัย วรรณสิน | กันยายน พ.ศ. 2540 | ||
| 12 | สมบูรณ์ เสงี่ยมบุตร | กันยายน พ.ศ. 2544 | ||
| 13 | วศิน ธีรเวชญาณ | มีนาคม พ.ศ. 2547 | ||
| 14 | ธีรกุล นิยม | กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 | ||
| 15 | ชัยยงค์ สัจจิพานนท์ | ตุลาคม พ.ศ. 2552 | ||
| 16 | กิตติพงษ์ ณ ระนอง | พฤษภาคม พ.ศ. 2555 | [10] | |
| 17 | ศรัณย์ เจริญสุวรรณ | มีนาคม พ.ศ. 2559 | [11] | |
| 18 | สิงห์ทอง ลาภพิเศษพันธุ์ | เมษายน พ.ศ. 2561 | ||
| # | ชื่อ | เริ่มวาระ | หมายเหตุ | |
|---|---|---|---|---|
| － | ชเว ด็อก-ชิน (최덕신) | 20 มกราคม พ.ศ. 2502 | [12] | |
| 1 | ยู แจ-ฮึง (유재흥) | 30 สิงหาคม พ.ศ. 2503 | [12] | |
| 2 | อี ดง-ว็อน (이동원) | 26 ธันวาคม พ.ศ. 2506 | ||
| 3 | ชัง ซ็อง-ฮวัน (장성환) | 21 ตุลาคม พ.ศ. 2507 | ||
| 4 | ฮัน พโย-อุก (한표욱) | 18 มีนาคม พ.ศ. 2511 | ||
| 5 | อิม ยุน-ย็อง (임윤영) | 10 มีนาคม พ.ศ. 2514 | ||
| 6 | ซ็อน บย็อง-กยู (천병규) | 27 เมษายน พ.ศ. 2517 | ||
| 7 | พัก กึน (박근) | 2 สิงหาคม พ.ศ. 2519 | ||
| 8 | คิม อิน-คว็อน (김인권) | 20 กันยายน พ.ศ. 2522 | ||
| 9 | คว็อน แท-อุง (권태웅) | 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 | ||
| 10 | คิม จวา-ซู (김좌수) | 8 มกราคม พ.ศ. 2528 | ||
| 11 | ช็อง จุน-ย็อน (정주년) | 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2532 | ||
| 12 | ฮัน แท็ก-แช (한탁채) | 1 กันยายน พ.ศ. 2535 | ||
| 13 | ช็อง แท็ก-ดง (정태동) | 14 มีนาคม พ.ศ. 2537 | ||
| 14 | คิม แน-ซ็อง (김내성) | 16 มีนาคม พ.ศ. 2540 | ||
| 15 | คิม คุก-จิน (김국진) | 12 มีนาคม พ.ศ. 2542 | ||
| 16 | ชเว ฮย็อก (최혁) | 5 มีนาคม พ.ศ. 2545 | ||
| 17 | ยุน จี-จุน (윤지준) | 17 มกราคม พ.ศ. 2547 | ||
| 18 | ฮัน แท-กยู (한태규) | 30 มีนาคม พ.ศ. 2549 | ||
| 19 | ช็อง แฮ-มุน (정해문) | 8 ตุลาคม พ.ศ. 2551 | ||
| 20 | อิม แจ-ฮง (임재홍) | 30 กันยายน พ.ศ. 2554 | ||
| 21 | ช็อน แจ-มัน (전재만) | 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 | ||
| 22 | โน ควัน-อิล (노광일) | 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 | ||
ระเบียงภาพ แก้
-
ทหารไทยที่ประจำการในเกาหลี ณ พันมุนจ็อม ปี 2556
ดูเพิ่ม แก้
หนังสือและบทความ แก้
- เกษราภรณ์ หาญแกล้ว. (2561). แนวคิดชาติ ศาสน์ กษัตริย์: ความเป็นไทยกับการเข้าร่วมสงครามเกาหลี. วิทยานิพนธ์ อ.ม. (ประวัติศาสตร์). กรุงเทพฯ: ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ออนไลน์.
- สุรางค์ศรี ตันเสียงสม. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับสาธารณรัฐเกาหลี ค.ศ. 1949-1999. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมการวิจัยในภูมิภาคเอเชียของมูลนิธิเกาหลีเพื่อการศึกษาขั้นสูง ณ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เว็บไซต์ แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ "50th Anniversary of the Establishment of Diplomatic Relations between Thailand and the Republic of Korea". Royal Thai Embassy, Seoul. สืบค้นเมื่อ 18 September 2019.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Chongkittavorn, Kavi (17 September 2019). "Thailand's going bananas for Korea" (Opinion). Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 18 September 2019.
- ↑ "Official webpage of Embassy of the Republic of Korea in Thailand" (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-11. สืบค้นเมื่อ 2016-07-22.
- ↑ Apisitniran, Lamonphet (18 May 2018). "Thailand, S Korea agree to trade panel". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 18 September 2019.
- ↑ 5.0 5.1 Mala, Dumrongkiat (10 February 2020). "Dining on success of the Korean Wave". Bangkok Post. สืบค้นเมื่อ 12 February 2020.
- ↑ KAL Plan festival season flights to DMK
- ↑ 태국게황 (ภาษาเกาหลี), 외교통상부 남아시아태평양국 동남아과, 2012, p. 111–112, ISSN 2005-4025
- ↑ "ความสัมพันธ์ทางการทูตไทย–เกาหลีใต้ Diplomatic Relations between the Kingdom of Thailand and the Republic of Korea". หนังสือวิทยุสราญรมย์. วิทยุสราญรมย์ กระทรวงต่างประเทศ (41–42): 116–122. 2009-10-13. ISSN 1513-105X. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-18. สืบค้นเมื่อ 2016-11-18.
- ↑ "朴大統領에信任狀 新任駐韓泰國大使" (ภาษาเกาหลี). 동아일보 (Dong-a Ilbo). 1976-07-20. p. 1.
- ↑ 김병만 (2012-05-18). 李대통령, 태국 등 주한대사 신임장 받아 (ภาษาเกาหลี). 연합뉴스 (Yonhap News). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-20. สืบค้นเมื่อ 2016-11-20.
- ↑ 신임 주한대사 신임장 제정 (ภาษาเกาหลี). 대한민국 외교부. 2016-03-21. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-20. สืบค้นเมื่อ 2016-11-20.
- ↑ 12.0 12.1 12.2 공관약사 (ภาษาเกาหลี). 주 태국 대한민국 대사관 (สถานเอกอัครราชทูตสาธารณรัฐเกาหลีประจำประเทศไทย). 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-07. สืบค้นเมื่อ 2016-05-10.