สกั๊ด (อังกฤษ: Scud) เป็นชื่อที่ใช้เรียกขีปนาวุธทางยุทธศาสตร์ของสหภาพโซเวียต ที่ผลิตขึ้นระหว่างสงครามเย็น และมีใช้อย่างแพร่หลายไปทั่วโลก มาจากชื่อที่นาโตใช้เรียกขีปนาวุธ R-11, R-17 และ R-300 เอลบรูส ของโซเวียต ว่า SS-1 Scud ปัจจุบันชื่อนี้ใช้เป็นชื่อรวมๆ ที่เรียกขีปนาวุธทั้งหลายที่พัฒนามาจากขีปนาวุธต้นแบบของโซเวียต ทั้งตระกูล Al-Hussein, Al-Abbas ที่พัฒนาโดยอิรัก ตระกูล Shahab ที่พัฒนาโดยอิหร่าน และ Hwasong, Rodong ที่พัฒนาโดยเกาหลีเหนือ

จรวด R-17 (SS-1c Scud-B) ของโปแลนด์
รถยิงขีปนาวุธ MAZ-543 ที่ใช้ยิงสกั๊ด (R-300 Elbrus / SS-1c Scud-B)

คุณสมบัติ แก้

รหัสเรียกขาน NATO Scud-A Scud-B Scud-C Scud-D
รหัสเรียกขานสหรัฐ SS-1b SS-1c SS-1d SS-1e
ชื่อทางการ R-11 R-17/R-300
เริ่มใช้งาน 1957 1964 1965? 1989?
ความยาว 10.7 m 11.25 m 11.25 m 12.29 m
ความกว้าง 0.88 m 0.88 m 0.88 m 0.88 m
น้ำหนัก 4,400 kg 5,900 kg 6,400 kg 6,500 kg
ระยะทำการ 150 km 300 km 575-600 km 700 km
น้ำหนักบรรทุก 950 kg 985 kg 600 kg 985 kg
ความแม่นยำ 4000 m 900 m 900 m 50 m

ประเทศที่มีใช้งาน แก้

 
สกั๊ดบรรทุกบนรถ TEL (Transporter Erector Launcher) ที่สหรัฐอเมริกายึดมาจากอิรัก ขณะเตรียมพร้อมยิง
 
รถยิงขีปนาวุธสกั๊ดของกองทัพอัฟกานิสถาน
 
ทหารสหรัฐ กำลังสำรวจซากขีปนาวุธสกั๊ดในสงครามอ่าวเปอร์เซีย

ประเทศ และอดีตประเทศที่เคยครอบครองและใช้งานสกั๊ด และขีปนาวุธที่พัฒนามาจากสกั๊ด[1]

  อัฟกานิสถาน
(Scud-B, Scud-C?)
  อาร์มีเนีย
(Scud-B, Scud-C)
  อาเซอร์ไบจาน
(Scud-B)
  เบลารุส
(Scud-B) - ปลดประจำการ
  บัลแกเรีย
(Scud-B)
  สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก
(Scud-B)
  เชโกสโลวาเกีย
ปลดประจำการ
  เช็กเกีย
(Scud-B) - ปลดประจำการ
  เยอรมนีตะวันออก
ปลดประจำการ
  เอกวาดอร์
(Scud-B)
  อียิปต์
(Scud-B, Hwasong-6)
  ฮังการี
(Scud-B) - ปลดประจำการ
  อิรัก
(Scud-B, Al-Hussein, Al-Abbas)
  อิหร่าน
(Scud-B, Hwasong-5, Shahab-1, Shahab-2)
  คาซัคสถาน
(Scud-B)
  ลิเบีย
(Scud-B)
  เกาหลีเหนือ
(Scud-B, Hwasong-5, Hwasong-6, Rodong-1)
  เปรู
(Scud-B)
  โปแลนด์
(Scud-B) - ปลดประจำการ
  โรมาเนีย
(Scud-B)
  รัสเซีย
(Scud-B, Scud-C?, Scud-D?)
  เยเมนใต้
ปลดประจำการ
  สหภาพโซเวียต
กองทัพโซเวียต - ปลดประจำการ
  สโลวาเกีย
(Scud-B)
  ซีเรีย
(Scud-B, Hwasong-6)
  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
Hwasong-5
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ซื้อ Hwasong-5 จำนวน 25 ลูกจากเกาหลีเหนือในปี 1989 แต่กองทัพไม่พอใจคุณภาพ จึงเก็บไว้ในคลังแสงโดยไม่นำออกมาใช้งาน[2]
  ยูเครน
(Scud-B)
  สหรัฐ
Scud-B 3 ลูก และ TEL (Transporter Erector Launcher) 4 ชุด
สหรัฐยึดมาจากอิรักในปี 1995 และนำมาใช้เป็นเป้าทดสอบขีปนาวุธ โดยล็อกฮีดมาร์ติน[1]
  เวียดนาม
(Scud-B, Hwasong-6?)
  เยเมน
(Scud-B)

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 "SS-1 `Scud' (R-11/8K11, R-11FM (SS-N-1B) and R-17/8K14)". Jane's Information Group. 26 April 2001. สืบค้นเมื่อ 2008-02-12.
  2. Bermudez, Joseph S. (1999). "A History of Ballistic Missile Development in the DPRK: First Ballistic Missiles, 1979-1989". James Martin Center for Nonproliferation Studies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2001-11-11. สืบค้นเมื่อ 2008-02-14.