นากยักษ์
| นากยักษ์ | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Carnivora |
| วงศ์: | Mustelidae |
| วงศ์ย่อย: | Lutrinae |
| สกุล: | Pteronura Gray, 1837 |
| สปีชีส์: | Pteronura brasiliensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Pteronura brasiliensis (Gmelin, 1788) | |
| ชนิดย่อย | |
| |
| |
| แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ | |
นากยักษ์ (อังกฤษ: giant otter; ชื่อวิทยาศาสตร์: Pteronura brasiliensis) เป็นนากชนิดหนึ่ง จัดเป็นเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในสกุล Pteronura แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิดย่อย (ดูในตาราง)[2]
ลักษณะ
แก้จัดอยู่ในวงศ์เพียงพอน (Mustelidae) เป็นนากที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยมีขนาดลำตัวยาวได้ถึง 1.5–1.7 เมตร และน้ำหนักกว่า 26–32 กิโลกรัม ในตัวผู้ ขณะที่ตัวเมียมีขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย มีขนสีน้ำตาลเข้ม โดยมีขนที่สั้นกว่านากชนิดอื่น ๆ ใต้ท้องตั้งแต่ช่วงคอและหน้าอกมีขนสีขาวขึ้นแซม ซึ่งจะแตกต่างออกไปตามแต่ตัว อันเป็นเอกลักษณะเฉพาะตัว
ถิ่นที่อยู่
แก้นากยักษ์กระจายพันธุ์ในพื้นที่ชุ่มน้ำต่าง ๆ ในป่าดิบชื้นทวีปอเมริกาใต้ เช่น ลุ่มแม่น้ำแอมะซอนและพื้นที่ชุ่มน้ำปังตานัล
พฤติกรรม
แก้มีพฤติกรรมอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ สมาชิกในครอบครัวประกอบไปด้วย พ่อ, แม่ และลูก รวมกันแล้วประมาณ 12 ตัว ซึ่งแม่นากจะสอนลูกว่ายน้ำและหากิน หากินโดยกินปลาและสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ เช่น ปูหรือกุ้ง เป็นอาหาร โดยแต่ละฝูงจะมีอาณาบริเวณหากินที่ชัดเจน และมีเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะกลุ่ม แต่นากยักษ์ก็ยังตกเป็นเหยื่อของสัตว์ที่มีขนาดใหญ่กว่า โดยเฉพาะนากวัยอ่อน เช่น จระเข้เคย์แมน, เสือจากัวร์ หรืองูอนาคอนดา ซึ่งนากยักษ์ขนาดโตเต็มที่สามารถฆ่าจระเข้เคย์แมน รวมถึงงูอนาคอนดาได้ แต่จะไม่กิน ลูกนากใช้เวลาประมาณ 2-3 ปีกว่าจะโตเต็มที่[3]
สถานะ
แก้นากยักษ์เป็นสัตว์ที่อยู่ในสถานะใกล้สูญพันธุ์ โดยระหว่าง ค.ศ. 1950–1960 มีปริมาณลดลงอย่างรวดเร็ว และตกอยู่ในสถานะใกล้สูญพันธุ์ใน ค.ศ. 1999 มีจำนวนประชากรประมาณ 5,000 ตัวในป่าของกายอานา ซึ่งถือว่าเป็นแหล่งที่อยู่แหล่งสุดท้ายในธรรมชาติ ถือเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่งที่ใกล้สูญพันธุ์ในภูมิภาคเขตร้อน โดยถูกคุกคามถิ่นอยู่อาศัย และในสถานที่เลี้ยง นากยักษ์ก็เป็นสัตว์ที่เลี้ยงให้รอดได้ยาก โดยใน ค.ศ. 2003 มีจำนวนประชากรในสถานที่เลี้ยงโดยมนุษย์เพียงแค่ 60 ตัวเท่านั้น[4][5][6]
อ้างอิง
แก้- ↑ Duplaix, N., Waldemarin, H.F., Groenedijk, J., Munis, M., Valesco, M. & Botello, J.C. (2008). Pteronura brasiliensis. In: IUCN 2008. IUCN Red List of Threatened Species. Downloaded on 6 March 2009. Database entry includes justification for why this species is endangered
- ↑ จาก itis.gov
- ↑ "สารคดี BBC : มนต์เสน่ห์แห่งอเมริกาใต้ ตอนที่ 3 คลิป 1/2". ช่อง 7. 16 December 2014. สืบค้นเมื่อ 17 December 2014.
- ↑ Raising Sancho made me cry.[ลิงก์เสีย]
- ↑ d Londono, G. Corredor; Munoz, N. Tigreros (2006). "Reproduction, behaviour and biology of the Giant river otter (Pteronura brasiliensis) at Cali Zoo". International Zoo Yearbook 40: 360–371. doi:10.1111/j.1748-1090.2006.00360.x.
- ↑ Giant Otter". Meet Our Animals. Philadelphia Zoo. http://www2.philadelphiazoo.org/zoo/Meet-Our-Animals/Mammals/Carnivores/Giant-River-Otter.htm เก็บถาวร 2007-10-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved 2007-11-06.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Pteronura brasiliensis ที่วิกิสปีชีส์