ราชวงศ์ซาวอย
ราชวงศ์ซาวอย (อิตาลี: Casa Savoia, อังกฤษ: House of Savoy) เป็นราชตระกูลที่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1003ในภูมิภาคประวัติศาสตร์ซาวอย ราชตระกูลขยายตัวและรุ่งเรืองขึ้นจากราชตระกูลที่ปกครองอาณาจักรเคานท์ในบริเวณซาวอยไปจนในที่สุดก็ได้ปกครองราชอาณาจักรอิตาลีจนกระทั่งปลายสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อตำแหน่งพระมหากษัตริย์อิตาลีถูกยุบเลิกในปี ค.ศ. 1946 ราชวงศ์ซาวอยเป็นราชตระกูลที่เก่าที่สุดในโลก[1] , ฝรั่งเศส สเปน และ โครเอเชีย
.svg) | |
| พระราชอิสริยยศ |
|
|---|---|
| ปกครอง | อิตาลี ฝรั่งเศส สเปน และโครเอเชีย |
| เชื้อชาติ | ชาวอิตาลี, เดิมชาวแฟรงค์ |
| สาขา | ซาวอย-คาริยัน ซาวอย-เอออสตา ซาวอย-เจนัว (สิ้นสุด ค.ศ. 1996) |
| ประมุขพระองค์แรก | อุมแบร์โตที่ 1 |
| ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบัน | เจ้าชายเอมานูเอเล ฟีลีแบร์โตแห่งซาวอย เจ้าชายแห่งเวนิส หรือ เจ้าชายไอโมน ดยุกแห่งอาพูเลีย |
| ประมุขพระองค์สุดท้าย | พระเจ้าอุมแบร์โตที่ 2 |
| สถาปนา | ค.ศ. 1003 |
| สิ้นสุด | ค.ศ. 1946 |
ประวัติ
แก้ตระกูลซาวอยเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับชุมชนอิสระในสวิตเซอร์แลนด์ปัจจุบัน ชื่อของตระกูลมาจากภูมิภาคประวัติศาสตร์ซาวอยที่ในปัจจุบันอยู่ในฝรั่งเศส ต่อมาตระกูลซาวอยก็ขยายตัวจากการเป็นผู้ปกครองบริเวณท้องถิ่นจนในที่สุดก็ได้ปกครองคาบสมุทรอิตาลีเกือบทั้งหมด แต่การขยายตัวมิได้เกิดจากการพิชิตดินแดนแต่การค่อย ๆ ขยายอาณาจักรทีละน้อยโดยการเสกสมรส และการวางแผนทางการเมืองอันฉลาดเฉลียวในการผนวกดินแดนเข้ามาในครอบครอง
ประวัติเริ่มต้น
แก้ราชวงศ์ซาวอยสืบเชื้อสายมาจากอุมแบร์โตเคานท์แห่งซาบอเดีย (Humbert I of Savoy) (ค.ศ. 1003–ค.ศ. 1047 หรือ ค.ศ. 1048) เชื่อกันว่าครอบครัวของอุมแบร์โตเดิมมาจากบริเวณไม่ไกลจากมักเดบวร์ก (Magdeburg) ในแซกโซนี ขณะที่บันทึกแรกที่สุดของตระกูลเป็นบันทึกเกี่ยวกับพี่น้องสองคนในคริสต์ศตวรรษที่ 10 อามาเดอัสและอุมแบร์โต[2] แม้ว่าเดิมจะเป็นอาณาจักรเคานท์ที่มีฐานะไม่ค่อยดีนัก แต่ต่อมาผู้สืบเชื้อสายของตระกูลนี้เป็นผู้มีความสามารถทางการทูตและสามารถขยายอำนาจควบคุมเส้นทางสำคัญทางยุทธศาสตร์ผ่าน เทือกเขาแอลป์เส้นต่าง ๆ ได้ ลูกชายสองคนของอุมแบร์โตเป็นสังฆราชที่แอบบีแซงต์มอริซบนฝั่งแม่น้ำโรนทางตะวันออกของทะเลสาบเจนีวา และนักบุญมอริซก็ยังคงเป็นนักบุญผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ซาวอย
ลูกชายของอุมแบร์โตออตโต เคานท์แห่งซาวอยขึ้นเป็นประมุขของตระกูลในปี ค.ศ. 1051 หลังจาการเสียชีวิตของพี่ชายคนโต อามาเดอัสที่ 1 เคานท์แห่งซาวอย และสมรสกับอเดลเลดแห่งตูรินที่ทำให้อาณาจักรมาควิสแห่งซูซาพร้อมด้วยเมืองตูรินและพิเนโรโลตกมาอยู่ในเป็นสมบัติของตระกูลซาวอย[3] ความสามารถทางการทูตนี้ทำให้มหาอำนาจในยุโรปที่รวมทั้งฝรั่งเศส อังกฤษ และ สเปน หันมาฟังความเห็นของดยุคแห่งซาวอย
อ้างอิง
แก้- ↑ "In 1946, when the Kingdom of Italy came to an end, the House of Savoy was the world's oldest reigning dynasty," House of Savoy History เก็บถาวร 2010-01-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ Herbermann, Charles, บ.ก. (1913). . สารานุกรมคาทอลิก. New York: Robert Appleton Company.
- ↑ Herbermann, Charles, บ.ก. (1913). . สารานุกรมคาทอลิก. New York: Robert Appleton Company.
ดูเพิ่ม
แก้แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ราชวงศ์ซาวอย
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |