ซาวอย[1] (อังกฤษ: Savoy), ซาวัว (ฝรั่งเศส: Savoie) หรือ ซาวอยา (อิตาลี: Savoia) คือภูมิภาคในยุโรปที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของเทือกเขาแอลป์ที่เกิดขึ้นหลังจากการล่มสลายของราชอาณาจักรเบอร์กันดีของแฟรงค์ ดินแดนในอดีตของซาวอยเป็นของประเทศฝรั่งเศสและประเทศอิตาลีในปัจจุบัน

ธงของซาวอย ซึ่งเป็นธงเดียวกับจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างค.ศ. 1200 ถึง ค.ศ. 1350

ที่มา

แก้

ซาวอยก่อตั้งขึ้นโดยพระเจ้ารูดอล์ฟที่ 3 แห่งเบอร์กันดีอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1003 ที่ทำให้ราชวงศ์ซาวอยกลายเป็นราชวงศ์ที่ยังคงดำรงอยู่ที่เก่าแก่ที่สุดในยุโรป ราชวงศ์ซาวอยปกครองอาณาจักรเคานต์แห่งซาวอย จนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 1416 และต่อมาปกครองอาณาจักรดยุคแห่งซาวอย จนระหว่างปี ค.ศ. 1416 จนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 1714 อาณาจักรเคานต์แห่งซาวอยผนวกตูรินและดินแดนต่าง ๆ ในพีดมอนต์ ซึ่งเป็นบริเวณทางตะวันตกเฉียงเหนือของอิตาลีที่มีพรมแดนติดกับซาวอย เมืองหลวงของอาณาจักรดยุคคือช็องเบรี มาจนกระทั่งถึงปี ค.ศ. 1563 เมื่อย้ายไปยังตูริน ในคริสต์ศตวรรษที่ 18 อาณาจักรดยุคแห่งซาวอยก็มีความสัมพันธ์กับราชอาณาจักรซาร์ดิเนีย เมื่อประมุขของราชวงศ์ซาวอยเป็นที่รู้จักกันในฐานะกษัตริย์แห่งซาร์ดิเนีย ขณะที่ตูรินยังคงเป็นเมืองหลวง ดินแดนเดิมของซาวอยถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1860 ตามข้อตกลงของจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 อันเป็นที่มาของการรวมตัวของอิตาลี (Italian unification) แต่ราชวงศ์ซาวอยก็ยังคงเป็นเจ้าของดินแดนในอิตาลีและประมุขกลายมามีฐานะเป็นพระมหากษัตริย์แห่งอิตาลี

ในฝรั่งเศสปัจจุบันซาวอยเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นโรนาลป์ หลังจากการถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1860 ดินแดนของซาวอยก็แบ่งเป็นสองจังหวัด คือ จังหวัดซาวัวและจังหวัดโอต-ซาวัว

อ้างอิง

แก้

ดูเพิ่ม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้