ไรแฟมพิซิน
ไรแฟมพิซิน (อังกฤษ: Rifampicin) หรือ ไรแฟมพิน (อังกฤษ: Rifampin) เป็นยาปฏิชีวนะ ใช้รักษาโรคที่เกิดจากการติดเชื้อจากแบคทีเรีย[2] อาทิ วัณโรค, โรคเรื้อน หรือ โรคลีเจียนแนร์ ยานี้มักใช้ควบคู่กับยาปฏิชีวนะอื่นๆ ยกเว้นเป็นการใช้เพื่อป้องกันแบคทีเรีย Haemophilus influenzae ชนิด b และไข้กาฬหลังแอ่น ในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงต่อโรคดังกล่าว ก่อนใช้ยาชนิดนี้จำเป็นต้องมีการตรวจนับเม็ดเลือดและวัดประสิทธิภาพของตับเสียก่อน สามารถรับยาไรแฟมพิซินได้โดยวิธีรับประทานหรือวีธีฉีดเข้าหลอดเลือดดำ[2]
ข้อมูลทางคลินิก | |
---|---|
การอ่านออกเสียง | /rɪˈfæmpəsɪn/ |
ชื่อทางการค้า | Rifadin, others |
AHFS/Drugs.com | โมโนกราฟ |
MedlinePlus | a682403 |
ข้อมูลทะเบียนยา | |
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์ | |
ช่องทางการรับยา | รับประทานหรือฉีดเข้าหลอดเลือดดำ |
รหัส ATC | |
กฏหมาย | |
สถานะตามกฏหมาย | |
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์ | |
ชีวประสิทธิผล | 90 to 95% (โดยการกิน) |
การจับกับโปรตีน | 80% |
การเปลี่ยนแปลงยา | Liver and intestinal wall |
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ | 3–4 hours |
การขับออก | Urine (~30%), faeces (60–65%) |
ตัวบ่งชี้ | |
| |
เลขทะเบียน CAS | |
PubChem CID | |
IUPHAR/BPS | |
DrugBank | |
ChemSpider | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
NIAID ChemDB | |
PDB ligand | |
ECHA InfoCard | 100.032.997 |
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี | |
สูตร | C43H58N4O12 |
มวลต่อโมล | 822.94 g/mol g·mol−1 |
แบบจำลอง 3D (JSmol) | |
จุดหลอมเหลว | 183 ถึง 188 องศาเซลเซียส (361 ถึง 370 องศาฟาเรนไฮต์) |
จุดเดือด | 1,004.42 องศาเซลเซียส (1,839.96 องศาฟาเรนไฮต์) [1] |
| |
| |
7 (what is this?) (verify) | |
ผลข้างเคียงทั่วไปจากการใช้ยาได้แก่ คลื่นไส้, อาเจียน, ท้องร่วง หรือ ไม่อยากอาหาร น้ำปัสสาวะและเหงื่อเป็นสีแดงออกส้ม และยังอาจก่อให้เกิดอาการภูมิแพ้ แม้ว่าจะยังไม่ได้ข้อสรุปว่ายานี้ปลอดภัยต่อสตรีมีครรภ์หรือไม่ แต่ที่ผ่านมามักใช้ยานี้รักษาวัณโรคในสตรีมีครรภ์ ยานี้ทำงานโดยไปขัดขวางการสร้างอาร์เอ็นเอของแบคทีเรีย[2]
ยาไรแฟมพิซินถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1965 และเริ่มวางจำหน่ายในประเทศอิตาลีในปี ค.ศ. 1968 ต่อมาได้รับอนุญาตให้จำหน่ายในสหรัฐอเมริกาในปี ค.ศ. 1971[3][4][5] เป็นหนึ่งในยาที่ถูกขึ้นทะเบียนเป็นยาหลักขององค์การอนามัยโลก[6] ปัจจุบันมีวางจำหน่ายในฐานะยาสามัญ[7]
อ้างอิง
แก้- ↑ "Rifampicin (CAS 13292-46-1)". Santa Cruz Biotechnology Product Block. Santa Cruz Biotechnology. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 November 2014. สืบค้นเมื่อ 14 November 2014.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Rifampin". The American Society of Health-System Pharmacists. สืบค้นเมื่อ Aug 1, 2015.
- ↑ Sensi, P (1983). "History of the development of rifampin". Reviews of Infectious Diseases. 5 Suppl 3: S402-6. doi:10.1093/clinids/5.supplement_3.s402. JSTOR 4453138. PMID 6635432.
- ↑ Oxford Handbook of Infectious Diseases and Microbiology. OUP Oxford. 2009. p. 56. ISBN 978-0-19-103962-1.
- ↑ McHugh, Timothy D. (2011). Tuberculosis: diagnosis and treatment. Wallingford, Oxfordshire: CAB International. p. 219. ISBN 978-1-84593-807-9.
- ↑ "WHO Model List of Essential Medicines (19th List)" (PDF). World Health Organization. April 2015. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.
- ↑ "Rifampicin". International Drug Price Indicator Guide. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-28. สืบค้นเมื่อ 24 August 2015.